به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از خبرگزاری رویترز، مراجعان به مراکز درمانی به یکی از فقیرترین و دورترین مناطق میانمار با در بسته و تابلویی که بر روی آن نوشته شده "کلینیک تا اطلاع ثانوی مسدود است" مواجه می‌شوند.

خودرویی که برای انتقال بیماران پیش پزشک استفاده می‌شد نزدیک این مرکز درمانی در ایالت غربی "راخاین" پارک شده و بر روی آن گرد و غبار زیادی نشسته است.

از زمانی که گروه‌های امداد بین‌الملل در ماه‌های فوریه و مارس تحت فشار بودایی‌ها مجبور به ترک منطقه شدند، اقلیت جمعیت مسلمانان روهینگیا که به خدمات این مراکز درمانی وابسته بودند اعلام کردند که تمامی تجهیزات این مراکز درمانی ناپدید شده‌اند.

ایالت شمالی راخاین که خانه بیش از 1.3 میلیون روهینگا در آنجا قرار دارد، تحت بیشترین تاثیر قرار گرفته است. در این مناطق بیماری و سوء تغذیه موج می‌زند و هنوز دولت نیمه نظامی میانمار که از سال 2011 قدرت را در اختیار گرفته به اوضاع این مناطق رسیدگی نکرده است.

بسیاری از مردمی که درون و اطراف روستای "این دین" زندگی می‌کنند درباره بیماری و مرگ‌های قابل پیشگیری صحبت می‌کنند.

"نورفسا" که اواخر ماه می (خرداد) به دنیا آمده، در دستان مادربزرگش به خود می پیچد. سینه وی به دلیل تنفس سخت، بالا و پایین می رود. این نوزاد به شدن ضعیف، دهان خود را برای گریه کردن کامل باز می کند اما هیچ صدایی از آن بیرون نمی آید.

در 20 روز اول تولد این نوزاد، نورفسا فقط با پوره برنج که با آب مخلوط شده تغذیه کرده است چون مادرش، پاهایش ورم کرده و رحمش نیز درد شدیدی دارد به گونه ای که قادر به تولید شیر و غذا دادن به نوزاد نیست.

"مونتای بگوم" مادر بزرگ این نوزاد گفت: ما پول کافی برای بردن نوزاد به شهر نداریم و کلینیک نیز در اینجا مسدود شده است. ما نوزاد را به مامای وابسته به دولت، که در روستا حضور دارد نشان دادیم اما وی از ما پول خواست.

سیل کمک‌ سازمان‌های بین‌المللی به این مناطق پس از آن آغاز شد که درگیری‌ها در ایالت راخاین میان بودایی‌های این منطقه و مسلمانان روهینگا شعله‌ور شد و در درگیری‌ها میان این دو گروه، دست کم 200 نفر کشته و 140 هزار نفر نیز بی خانمان شدند که بخش عمده‌ای از آنها را روهینگیاها تشکیل می‌دادند.زمانی که پزشکان بدون مرز هلند در ژانویه اعلام کردند که مردمی را مداوا کرده‌اند که معتقدند قربانی خشونت‌های فرقه‌ای نزدیک "مونگداو" بوده‌اند، دولت میانمار این گروه را به اتهام طرفداری از مسلمانان از این کشور اخراج کرد. میانمار مدعی است که هیچگونه حمله‌ای علیه مسلمانان صورت نگرفته است.

همچنین زمانی که شایعه شد اعضای سازمان بین‌المللی"مالتسر" که سازمان امدادرسانی خارجی دیگری است به پرچم بودایی‌ها بی احترامی کرده‌اند  دفاتر سازمان ملل و سازمان‌های غیر دولتی در راخاین تحت حملات قرار گرفتند و اعضای این گروه مجبور به ترک منطقه شدند.

"پیر پرون" سخنگوی آژانس هماهنگی سازمان ملل "آنوچا" گفت که بیرون رفتن گروه‌های امداد از ایالت راخاین تاثیرات انسانی عمده‌ای بر این مناطق داشته است.

اوضاع بهداشتی و درمانی مسلمانان روهینگا در میانمار هر روز بغرنج‌تر می‌شود.

یانگهی لی، نماینده جدید حقوق بشر سازمان ملل در میانمار، در سفری 10 روزه به میانمار رفته است و سفری به راخاین نیز داشته است.

"جان کری" وزیر امور خارجه آمریکا نیز امکان دارد در نشست وزیران امور خارجه "آسه‌آن" در ماه آگوست (مرداد) به میانمار سفر کند. همچنین انتظار می‌رود که "باراک اوباما" رئیس جمهور آمریکا نیز پیش از پایان سال 2014 به میانمار سفر کند.

زمان بندی بسیار مهم است. بحران بهداشتی با شروع فصل بارندگی تشدید می‌شود و مراعات اصول بهداشتی سخت تر می‌شود و کارشناسان هشدار داده‌اند که بیماری‌هایی نظیر مالاریا و سل در غیاب درمان بهداشتی قابل اتکا گسترش می یابد.

روهینگیاها به دلیل آنکه دولت آنها را مهاجران غیر قانونی بنگالی می‌داند، بدون هویت بوده و اغلب از رفتن به بیمارستان‌ها و مراکز دولتی به دلیل ترس از اتفاقاتی که ممکن است برایشان پیش بیاید، هراس دارند.

"آسیه بگوم" که 25 سال دارد هنوز برای "کمال هسور" همسر خود که در ماه می و زمانی که در جنگل کار می‌کرد مجروح شد و پس از آن فوت کرد، عزادار است.

بنا بر گفته آسیه، دکتر خصوصی که در مونگداو حضور داشت، به وی گفته که نمی‌تواند به همسرش کمک کند. وی تصمیم گرفت که به بیمارستان دولتی برود. وی شنیده بود که مسلمانان روهینگیا در آن بیمارستان می‌میرند. 19 روز بعد، هسور که 55 سال داشت به دلیل بیماری که احتمالا قابل علاج بود، فوت کرد.

کشور میانمار از حدود 50 سال پیش تحت دیکتاتوری نظامی اداره میشد تا آنکه از سال 2011، دولتی نیمه نظامی قدرت را در دست گرفت اما اصلاحاتی که در این سال ها انجام شد باعث شد تا بسیاری از روهینگیاها نتوانند مسافرت یا ازدواج کرده یا آنکه بدون مجوز رسمی خدمات درمانی دریافت کنند.

"آنک سان سو کی" برنده جایزه صلح نوبل و رهبر مخالفان میانمار که رهبری مبارزه با دیکتاتوری در میانمار را بر عهده دارد، با انتقادات خارجی شدیدی به دلیل عدم حمایت از اقلیت روهینگیاها در میانمار مواجه شده است.

انتهای پیام/ع