به گزارش خبرگزاری تسنیم از اراک، حسین بختیاری در جلسه مدیران آموزش پرورش ناحیه یک اراک با اشاره به تحول بنیادین بر محور تدبیر و امید اظهار کرد: باید آرامشی که با افزایش امید در جامعه ایجاد شده را حفظ کنیم که جایگاه مدیران مدارس در این امر بسیار مهم است.

وی افزود: آموزش و پرورش مانند سایر دستگاه ها نیاز به مشارکت دارد، مشارکت اولیا بسیار کارساز است و ماهم تلاش می کنیم مشارکت دستگاه هایی اجرایی را بالاتر ببریم تا مدیران آموزش و پرورش بتوانند مدیریت بهتری داشته باشند.

فرماندار اراک تصریح کرد: مشارکت فرایندی است که باید از خانواده آغاز گردد و در مدرسه بسط و گسترش داده شود و خانواده برای پرورش این مهارت اهمیت فراوانی دارد، در خانواده می‌توانیم دربارۀ نظم، چگونگی ایجاد ارزش‌ها، حل منازعه، یادگیری دربارۀ مسئولیت و حقوق به فرزندانمان آموزش‌های لازم را بدهیم که می‌تواند آن‌ها را در مسیر مشارکتی به سوی سطوح بالاتر احترام به خود و مسئولیتی 2جانبه رهنمون سازد.

بختیاری با اشاره به نقش فرهنگ در جامعه گفت: فرهنگ مقوله با اهمیتی است که از مدارس برمی خیزد و نقش مدیریت در این راستا سخت و بسیار مهم است چون دانش آموزان در مدارس مهارت‌های ارتباطی مؤثر، مهارت در آموزش 2جانبه، تصمیم‌گیری انعطاف‌پذیر و تفکر نقادانه و بسیاری دیگر را آموزش می بینند.

وی افزود: یک مشارکت موفقیت‌آمیزهمه‌جانبه است، در ابعاد فکری، عاطفی، عملی، مالی متناسب با توان افراد شکل می‌گیرد، داوطلبانه است نه اجباری، آگاهانه است نه غریزی، براساس علاقه‌ها، نیازها و توانمندی‌های افراد و سازمان شکل می‌گیرد، براساس اعتماد و همراهی متقابل اعضاست، مبتنی بر اعتقاد و ارزش‌هاست، نیازمند فعالیت هماهنگ تمام اعضا است، دارای اهداف مشترک، دقیق و بدون ابهام است.

فرماندار اراک تصریح کرد: برای کامیابی مشارکت در یک سازمان ضرورت دارد که مقدماتی فراهم آید تا معنی و مفهوم مشارکت به خوبی تحلیل شود و افراد درستی و سودبخشی آن را باور کنند، بدین سبب زمینه‌سازی و بسترسازی فرهنگی برای آماده کردن همۀ کسانی که در پرتو نظام مشارکت قرار می‌گیرند بایسته است، پس از آن باید مدیران ارشد، میانی و پایه را برای حمایت و پشتیبانی از این نظام معتقد و همراه گردانید.

بختیاری با اشاره به نتایج مثبت مشارکت گفت: مشارکت‌ها چنانچه بر مبنایی صحیح پایه‌گذاری شوند نتایج مثبت به بار می آورند مشارکت دادن مردم در امور اجتماعی و فرهنگی از این امر مستثنا نیست و این مسأله نتایج مثبتی را در پی دارد، معنویت و اخلاق بر جامعه حاکمیت می‌گردد، بهره‌وری در کار افزایش می‌یابد، از تمامی منابع محلی به صورت بهینه بهره گرفته می‌شود، حمایت‌های ملی از مدرسه‌ها تحقق می‌یابد، سرخوردگی از کار و افسردگی کاهش می‌یابد و انسان‌ها در تعیین سرنوشت خود شرکت می‌کنند.

انتهای پیام/ ب