به گزارش خبرگزاری تسنیم ، خداوند در سوره نور آیه 37 می فرماید:
اعوذباللهمنالشیطانالرجیم
«رِجَالٌ لَّا تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَیْعٌ عَن ذِکْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِیتَاء الزَّکَاةِ یَخَافُونَ یَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِیهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ»
مردانی که هیچ تجارت و خرید و فروختی از یاد خدا و نمازگزاردن و زکات دادن بازشان ندارد ، از روزی که دلها و دیدگان دگرگون می شوند هراسناکند
***
منظور از تسبیح خدا در آیه شریفه، خواندن نماز است؛ چراکه هر تسبیحى در قرآن به مفهوم نماز آمده است.
امّا به باور پارهاى، منظور، منزّه و پاک شمردن ذات بىهمتاى او از هر عیب و کاستى در قلمرو اوصاف و تدبیر امور است.
از دو امام راستین حضرت صادق و پدر گرانقدرش علیهما السلام آورده اند که:
«انّهم قوم اذا حضرت الصلوة ترکوا التجارات و انطلقوا الى الصّلوة و هم اعظم اجرا ممن یتّجر(199)».
اینان مردان توحیدگرا و شایسته کردارى هستند که به هنگام فرارسیدن وقت نماز، تجارت و داد و ستد را وانهاده و به سوى نماز مى روند و روشن است که پاداش آنان از کسى که تجارت مى کند پرشکوهتر است.
یُخَافُوْنَ یَوْماً تَتَقَلَّبُ فِیْهِ الْقُلُوْبُ وَالْأَبْصَارُ.
آنان مردمى هستند که از روز رستاخیز که روز دگرگونى دلها و دیدگان، و روز سوختن و پخته شدن اعضا و اندامهاست، مى ترسند.
امّا به باور برخى، منظور این است که: آنان از روزى مى ترسند که دلها در بیم و امید است و چشمها گاه به سوى راست توجّه مى یابند و گاه به طرف چپ؛ تا بنگرند که نامه عمل انسانها از کدامین سمت به دست آنان داده مىشود، سمت راست یا چپ؟
دیدگاه سوّم در تفسیر آیه بر آن است که: آنان مردمى هستند که از روز رستاخیز - که دلها جابه جا گردیده و به گلوگاهها مى رسند و دیدگان نابینا مى گردند - مى ترسند.
و دیدگاه دیگرى بر آن است که: آنان مردمى هستند که از روز رستاخیز - که دلها از تردید به ایمان و یقین مى گرایند و دیدگان از بهت و حیرت به رشد و هدایت مىرسند و کسانى که در دنیا در تردید بودند به اوج یقین مى رسند و بر دانش و بینش آنان افزوده مى شود - مى ترسند؛ درست همانگونه که قرآن مى فرماید:
«فکشفنا عنک غطائک فبصرک الیوم حدید(200)»
براستى که تو از این حال در غفلت بودى امّا ما پرده ات را از برابر دیدگانت برداشتیم و دیده ات امروز تیز است.
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها