حادثه «پیشاور» تغییردهنده بازی نظامیان پاکستان است

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از «تایمز آف ایندیا»، تروریست‌ها در گذشته نظامیان پاکستانی مانند مقرهای فرماندهی ارتش، پایگاه‌های نیروی دریایی، اتوبوس‌های حامل اعضای «آی‌اس‌آی»، مساجد پادگان‌ها و 2 رئیس ارتش این کشور را مورد هدف قرار داده‌اند. پس از حادثه 11 سپتامبر، طالبان پاکستانی و القاعده تاکنون 15 هزار نیروی امنیتی پاکستان و 34 هزار غیرنظامی این کشور را کشته‌اند.

پس از حادثه حمله به مدرسه غیرانتفاعی ارتش در «پیشاور» که برای اولین بار طالبان پاکستان خانواده نیروهای امنیتی این کشور را مورد هدف قرار می‌دادند، پاکستان یک کشور متفاوت به نظر می‌رسد تا جایی که برای اولین بار، یک اجماع سراسری متشکل از سیاست‌مداران، رسانه‌ها، نظامیان و قضات علیه شبه‌نظامیان پاکستان و مدافعان آن‌ها شکل گرفت.

در حال حاضر، این اتحاد شکل گرفته علیه طالبان مورد تحسین است اما به محض اینکه خشم‌ها کمی فروکش کند، ثابت می‌شود که این حادثه برای نظامیان آماده نبرد پاکستان فقط یک تغییردهنده بازی بوده است.

پاکستان که تاکنون در برابر نیروهای نظامی خود نسنجیده و نامهربانانه برخورد کرده، نمی‌تواند به راحتی میراث جهاد حمایت شده از سوی سازمان جاسوسی آمریکا (سیا)، سرمایه‌گذاری شده از سوی عربستان و تحت رهبری پاکستان علیه شوروی سابق را از بین ببرد.

بسیاری از پاکستانی‌ها از جمله برخی از مقامات عالی‌رتبه ارتش و سیاست‌مداران این کشور تاحدی با احساسات ضد هندی و ضد آمریکایی کور شده‌اند که برای مبارزه با تروریسم به چند دسته تقسیم شده‌اند.

اجیر کردن جهادی‌های افغانستان و کشمیر توسط ارتش پاکستان برای مقابله با دشمنان داخلی خود بسیار خطرناک است مثلا، زمانی که «پرویز مشرف» رئیس‌جمهور سابق پاکستان جهادی‌ها را از ارتش این کشور گلچین می‌کرد، 4 بار مورد سوءقصد قرار گرفت که 2 بار آن گزارش شد. همچنین طالبان پاکستان به دنبال ترور «اشفاق کیانی» جانشین پرویز مشرف نیز بودند.

راحیل شریف نیز مانند رؤسای سابق ارتش پاکستان تهدیدات اصلی این کشور را عوامل داخلی می‌داند و عملیات‌های نظامی در مناطق قبیله‌ای را آغاز کرده است و به گفته کارشناسان، حادثه پیشاور و حادثه بمب‌گذاری «واگاه» در دوم نوامبر سال جاری میلادی که منجر به کشته‌شدن 55 نفر شد، پاسخی به عملیات‌های نظامی ارتش پاکستان از سوی تروریست‌هاست.

شریف برای هراقدام خود دلیلی دارد زیرا به عقیده وی، با توجه به بی‌ثباتی افکار عمومی و افراط‌گرایی سران و نظامیان ارتش، پاکستان بدون ایجاد وحشت در داخل و خارج از این کشور نمی‌تواند این مسائل را به اثبات برساند.

بیشتر حملات به تأسیسات و نظامیان ارتش با حمایت عوامل داخلی انجام می‌شود و برخی از مقامات به دلیل عدم صداقت، انکار گفت‌وگوی ملی برخی نظامیان ارتش پاکستان، طرح مبارزه با تروریسم این کشور را بیهوده می‌دانند.

در 6 سپتامبر سال جاری میلادی (روز دفاع پاکستان)، القاعده با همکاری برخی از کارمندان نیروی دریایی پاکستان، با هدف استفاده از ناو جنگی «پی‌ان‌اس ذوالفقار» برای حمله به هند، به این ناو جنگی حمله کردند که رسانه‌های این کشور پس از پوشش ضعیف در 2 روز، این حادثه را از اذهان عمومی پاک کردند.

پرویز مشرف رئیس‌جمهور سابق پاکستان گفت: در سال 2007، تعدادی از نیروهای نظامی وی به صورت داوطلبانه به طالبان پاکستان در «وزیرستان جنوبی» پیوستند و خلبانان جنگنده‌های این کشور نیز از هدف قرار دادن مناطق این گروه‌ها خودداری کردند.

حمله به «لال مسجد» پایگاه القاعده در اسلام‌آباد در میان تراژدی‌های پاکستان از جمله برجسته‌ترین حوادث این کشور به شمار می‌رود. در سال 2007 میلادی، زمانی که نظامی‌های این گروه به ساختمان‌های دولتی حمله می‌کردند، آغاز به گروگان گرفتن مردم کردند و در آن زمان، رسانه‌ها و مخالفان دولت پاکستان مشرف را متهم به ساخت این مسجد می‌کردند. آن‌ها ادعا می‌کردند که این کشور می‌تواند با دامن زدن به چالش‌های داخلی از سرمایه‌گذاری آمریکا در این کشور محافظت کند.

«افتخار چوهدری» رئیس دیوان عالی پاکستان در سال 2007 میلادی، به دولت دستور داد که غرامت «شهدای» حادثه لال مسجد را بپردازد و مشرف نیز متهم به جرایم جنگی و «نسل‌کشی» شد. بی‌نظیر بوتو تنها کسی بود که بر مخالفت خود با حادثه لال مسجد ثابت‌قدم ماند.

به عقیده مشرف و بی‌نظیربوتو، سیاست‌مداران پاکستانی نسبت به تصمیم‌هایشان در مبارزه علیه تروریسم صادق نیستند. در 18 دسامبر سال جاری میلادی، شهروندان پاکستانی پس از دفاع خطیب سابق لال مسجد از حادثه پیشاور در تلویزیون تظاهرات به راه انداختند و سیاست‌مداران این کشور بجای ثبت سخنرانی منفور خطیب لال مسجد و تأمین امنیت تظاهرات‌کنندگان، پروند‌ه‌هایی برای زنان و مردان شرکت‌کننده در تظاهرات تشکیل دادند.

مسئله‌ای که در پاکستان همیشه ثابت شده این است که امکان تعقیب و دستگیری نظامیان ارتش توسط سیاست‌مداران، قضات و رسانه‌ها وجود ندارد، بنابراین، حادثه حمله به کودکان در پیشاور نیز به راحتی به فراموشی سپرده خواهد شد.

به نظر می‌رسد، حادثه پیشاور مقدمه‌ای برای تجدیدنظر ارتش پاکستان برای پایان دادن و یا کم کردن اختلافات میان مقامات نظامی و برنامه‌ای برای هدف قرار دادن طالبان و حامیان آن بدون تشویش افکار دولت و مردم این کشور بوده است.

انتهای پیام/ع