احتمال خروج مصر و عربستان از ان پی‌تی

به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، مجله عصر اندیشه نوشت؛

جرمی برنارد کربین سیاست مدار انگلیسی و عضو حرز کارگر این کشور است. کربین یکی از منتقدان اصلی سیاست خارجی بریتانیا شناخته می‌شود و سخنرانی ها و مقاله‌های متعددی علیه راه اندازی جنگ عراق و افعانستان ایراد کرده است.

فعالیت وی در زمینه تلاش برای شناسایی «اسکاتلند» به عنوان یک کشور مستقل نیز که رفراندوم آن چند ماه پیش برگزار شد زبانزده بوده است.

پس از حمله رژیم صهیونسیتی به نوار غزه «جرمی کربین» کمپینی در حمایت از فلسطین به راه انداخت و خواستار استقلال و آزادی کشور فلسطین شد.

او نامه‌ای به تونی بلر نخست وزیر انگستان نوشت و اظهار کرد که حمایت از اسرائیل به بهانه حمایت از حق دفاع از خود باعث همدست شدن لندن در سلاخی بزرک مردم فلسطین می‌َشود. او در این نامه نوشت: لندن با حمایت از اسرائیل در حال نقض کنواسیون ژنو در مورد حقوق بشر دوستانه است.

وی در گفتگو با مجله عصر اندیشه در پاسخ به این سوال که چه طرحی روی میز دولتمردان بریتانیایی برای منطقه غرب آسیا(خاورمیانه) است، اظهار داشت: رویکردها نسبت به فلسطین تغییر کرده است و بسیاری از کشورها آن را به عنوان یک کشور مستقل شناسایی کرده‌اند.

برنارد کربین گفت: در ماه سپتامبر 2014 ما توانستیم در پارلمان انگستان لایحه‌ای را تصویب کنیم که گامی رو به جلو برای شناسایی فلسطین به عنوان کشور مستقل بود. فرانسه نیز همین کار را کرده است. اسپانیا، نروژ، سوئد و بسیاری از کشورها نیز به همین سمت در حال حرکت هستند.

وی به واسطه 288 رای مخالف به مصوبه‌های پارلمان انگلستان لقب «عضو شورشی» را گرفته است.

کربن پشنهاد داد: در حوزه فلسطین باید دو اقدام در دستور کار قرار بگیرد. اول اینکه باید به شناسایی فلسطین به عنوان کشور مستقل ادامه دهیم. باید شخصا از جنبش‌های بایکوت اسرائیل حمایت کنیم. باید آنقدر از بایکوت  سرمایه‌گذاری‌های اسرائیل حمایت کنیم تا اینکه اسرائیل هم فلسطین را به عنوان کشور مستقل شناسایی کند.

وی افزود: دومین اقدام نیز مساله جنگ‌ها و تسلیحات نظامی موجود در منطقه است. اسرائیل تنها کشور غرب آسیا(خاورمیانه) است که سلاح هسته ای دارد. پیمان منع گسترش تسلیحات هسته‌ای در سال 1999 به ثمر نشست. زمانی که ایده «غرب آسیا (خاورمیانه) بدون سلاح کشتار جمعی» شکل گرفت. این ایده هم اکنون مورد حمایت کشورها و افراد بسیار زیادی است.

برنارد کربین با اشاره به جلسه ماه «می» کمیته آماده سازی معاده منع گسترش سلاح کشتار جمعی که در نیویورک برگزار شد، عنوان کرد: تمام کشورها با مطرح شدن این ایده موافق بودند. در چنین کنفرانسی باید تمام کشورهای منطقه حضور داشته باشند. یعنی اسرائیل باید در یک جلسه در کنار تمام کشورهای منطقه بنشیند و برای رسیدن به نتیجه، مذاکره کند. اگر این کار را انجام ندهیم، ایده «غرب آسیا(خاورمیانه) بدون سلاح کشتار جمعی» به ثمر نخواهد رسید.

وی تاکید کرد: اگر این ایده به ثمر نرسد، مصر از ان اپی‌تی خارج می‌شود. قطر و عربستان نیز ممکن است از این معاهده خارج شوند. نهایتا غرب آسیا(خاورمیانه) تبدیل به منطقه ای پر از سلاح‌های هسته‌ای و کشتار جمعی خواهد شد.

وی در بخش دیگر این گفتگو با بیان اینکه غرب در تلاش است که فرهنگ تمام منطقه غرب آسیا را به مصرف گرایی تغییر دهد، گفت: غرب در بی رحمانه‌ترین حالت ممکن در تلاش است که مصرف‌گرایی غربی را به جوامعی تزریق کند که پیش از این تاکیدشان بر «جمع گرایی» بود تا «فرد گرایی» و به دنبال حمایت از همدیگر بودند.

برنارد کربین که در انتخابات پارلمان سال 2010 انگلستان توانست بارای اکثریت دوباره راهی پارلمان شود تعبیر جالبی از سرمایه داری دارد. وی معتقد است سرمایه‌داری یک بازار نیست! یک «بیابان فرهنگی» است، پر از «مک دونالد» و «استار باکز» که در سرتاسر  جهان در حال رشد هستند.

او می‌گوید: از زمانی که جامعه غرب با رژیم غذایی فست فود آشنا شده است میزان سرطان در آن افزایش یافته است. هزینه‌های مربوط به سلامت و بهداشت بیشتر شده و در مقابل ارزش غذایی کاهش یافته است.

وی عنوان کرد: یک جامعه کاپیتالیست مصرف گرایی زمخت به برخی از مرم اجازه می‌دهد که ثروت بسیار زیادی برای خود فراهم آورند و در مقابل افراد بسیار بیشتری را به فقر می‌کشاند و عده ای را وادار میکند در خیابان‌ها بخوابند. در طرف مقابل جامعه ای که در آن افراد با هم اتصال و همزیستی دارند، به دنبال این است که مردم با هم همکاری و مشارکت داشته باشند و همه از زندگی اجتماعی خود سود ببرند.

کربین که از سال 1983 تاکنون در پارلمان انگلیس نماینده بوده است، در پاسخ به اینکه آیا شریعت اسلام می‌تواند آلترناتیو قدرتمندی برای جامعه‌ای باشد که آن را «کاپیتالیست مصرف گرایی زمخت» نامیدید؟، اظهار داشت: سنت اسلام الگوهای کاربردی خوبی دارد. در این سنت هر فرد بخشی از اموال خود را برای کمک به دیگران می‌دهد. این کار در واقع شکلی از مالیات دهی داوطلبانه است.

وی گفت: هر بار که به فلسطین سفر می‌کنم شگفت زده می‌شوم. من بارها و بارها در غزه و کرانه باختری بوده ام؛ جایی که کمبود و قحطی واقعی قابل مشاهده است. با این حال هرگز ندیده ام که مردم گرسنه بمانند. این در حالی است که هر وقت از پارلمان به سمت خانه پیاده می روم افراد گرسنه بسیار زیادی را می‌بینم.

وی می‌گوید: من بسیار شگفت زده می‌شوم وقتی می‌بینم این تعداد افراد در میان راه از من تقاضای کمک برای خوردن غذا می‌کنند در حالیکه انگلستان چهارمین کشور ثروتمند دنیاست! این تهوع آور است.

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها