وی با اشاره به اینکه در درمان کاهش اشتها نخست باید به دنبال علت پیدایش آن و راه حل رفع آن بود افزود: اگر بی اشتهایی همراه با علائمی همچون کاهش وزن زیاد بدون دلیل، ابتلابه نشانه های افسردگی مانند اختلال در خواب، اضطراب، بی میلی به انجام کارها، وابستگی به داروهای محرک، مخدر و یا الکل و یا اگر داروهایی مصرف می کنیدکه از عوارض شایع آنها کاهش اشتها است مانند: ترکیبات آمفیتامین، آنتی بیوتیک ها، داروهای شیمی درمانی، داروهای پرتو درمانی، کوکائین، کوئین و هروئین، حتماً برای تشخیص آن به پزشک مراجعه کنید.
حنیفه اظهار کرد: اگر بی اشتهایی به طور ریشه ای و علمی درمان نشود، عوارض بالقوه ای از جمله از دست دادن قدرت بدنی و احساس ضعف، سوء تغذیه، پیشرفت بیماری اصلی ایجاد کننده کاهش اشتها، کمبود ویتامین ها و مواد معدنی لازم برای عملکرد طبیعی بدن را برای بیمار در پی خواهد داشت.
وی مصرف خودسرانه داروی سیپروهپتادین را درمان موقت کاهش اشتها برشمرد و افزود: سیپروهپتادین درمان اصلی بی اشتهایی نیست، آثار سریع و زود گذر ناشی از مصرف خودسرانه این دارو بر روی بهتر شدن اشتهای افراد، آنها را از پیگیری دقیق عامل ایجاد کننده کاهش اشتها و در نتیجه درمان بیماری اصلی باز می دارد.
این کارشناس تجویز و مصرف منطقی دارو، یادآورشد: سیپروهپتادین می تواند عوارض شایعی چون گیجی و خواب آلودگی، تشنج، زنگ زدن گوش، احساس ضعف و بی حالی، بالا رفتن ضربان قلب، کاهش دفعات ادرار، زرد شدن چهره فرد، تب، بی قراری، اختلالات خواب، تاری دید، خشکی دهان و بینی، ناراحتی معده، حالت تهوع و یا یبوست برای بیمار به وجود آورد.
حنیفه افزود: در صورت ابتلا به آب سیاه چشم، زخم معده، بزرگی پروستات، سابقه حمله آسم، فشار خون بالا، بیماری قلبی و پرکاری تیروئید، به طور قطع از مصرف خود سرانه این دارو خودداری کنید و از توصیه آن در صورت تجویز پزشک برای شما، به دیگران به ویژه افراد مسن و ناتوان پرهیز کنید.
