به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، روزنامه جوان در ستون یادداشت روز امروز خود نوشت :

هنوز بحث و نظرها در مورد قانون اخیر امریکا در مورد اعمال محدودیت‌هایی برای سفر به این کشور تمام نشده که خبر از طرح‌هایی تازه برای افزایش تحریم‌های ایران می‌رسد. طرح اول از سوی دیون نونز، عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان، به شماره H. R. 4257 در کنگره ثبت و به چهار کمیته از امور خارجی، قوانین، تأمین مالی و خدمات مالی ارائه شده و مورد حمایت 27 نماینده کنگره هم است. طرح دوم را برد شرمن، عضو دموکرات مجلس نمایندگان، به کنگره ارائه و به شماره H. R. 4312 ثبت کرده، این طرح از سوی تعدادی از نمایندگان ارشد کنگره حمایت می‌شود. ارائه این طرح‌ها به علاوه آن قانون از محدودیت ویزا، این مسئله را به صورت جدی پیش می‌کشد که چرا امریکا درست در زمان فعلی طرح‌های زنجیره‌ای از تحریم‌ها را علیه ایران در کنگره به جریان می‌اندازد. این مسئله از آن جهت اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که این دو طرح هم مثل آن قانون مراحل حقوقی از تأیید دو مجلس نمایندگان و سنا را به سرعت پشت سر گذاشته تا با امضای باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا، مبدل به قانون لازم‌الاجرا بشوند.
اولین و مهم‌ترین نکته در مورد این مسئله به شرایطی مربوط می‌شود که قرار است بنا بر توافق گروه 1+5 با ایران بر سر برجام و بعد از شروع آن ایجاد شود. در ظاهر امر قرار است شرایط به طور کلی بر مبنای لغو یا دست کم تعلیق تحریم‌ها باشد به این معنا که فضای حاکم با شروع برجام فضایی بدون تحریم باشد اما امریکا با وضع این زنجیره از تحریم‌ها در عمل جهت نقض این فضا را در پیش گرفته است. این سیاست امریکا به این معناست که برخلاف وعده‌های داده شده در جریان مذاکرات منجر به برجام و حتی نص خود برجام، واشنگتن به هیچ وجه قصد تغییر فضای تحریمی علیه ایران را ندارد و به هر صورت ممکن و به هر بهانه‌ای سعی دارد جو تحریمی علیه ایران را حفظ کند. این سیاست امریکا را نمی‌توان محدود به همین موارد از تحریم‌های زنجیره‌‌ای دانست و باید انتظار حلقه‌های دیگری از این زنجیر را داشت که طی ماه‌های آینده و با عناوین دیگر مطرح می‌شوند تا دامنه و بار تحریم علیه ایران سنگین‌تر از این بشود. حاکمیت امریکا با این سیاست نشان می‌دهد برجام باعث شده نوع سیاست خود را در قبال ایران تغییر بدهد و هنوز هم جنگ تحریم را مبنای این سیاست می‌داند. نکته دیگر در کم و کیف تلقی حاکمیت امریکایی از این سیاست است. این نکته از جهت نوع تلقی دو محور قدرت در واشنگتن قابل بررسی است که در وضعیت فعلی در دو بخش از کاخ سفید وکنگره تقسیم شده، به نحوی که کاخ سفید تلقی دموکرات‌ها را در پیش گرفته و تلقی دوم از سوی اکثریت جمهوریخواه در کنگره بیان می‌شود. نحوه تصویب قانون محدودیت ویزا از زمان طرح آن در مجلس نمایندگان تا امضای اوباما نشان داد نه تنها اختلاف نظری بین این دو محور قدرت نیست بلکه هر دو محور به صورتی متحد دست به کار تصویب آن هستند، به نحوی که امضای اوباما از قبل حتمی بود. این اتحاد نظر از همان ابتدا و با رأی مثبت 407 عضو مجلس نمایندگان در برابر تنها 19 رأی منفی دیده شد، چنان که این میزان قابل توجه از رأی مثبت نشان داد دموکرات‌ها بر سر تحریم ایران اختلاف نظری با جمهوریخواهان ندارند و وقتی که نوبت به اوباما رسید، او هم بی‌معطلی آن را امضا کرد تا آنکه او هم در این اتحاد نظر شریک شود. حالا هم همین وضعیت در ارائه دو طرح اخیر دیده می‌شود، به گونه‌ای که هر دو از سوی دو نماینده از جبهه جمهوریخواهان و دموکرات‌ها طرح‌های تحریمی خود را به کنگره ارائه داده‌اند تا نگاه مشترک تحریمی را از سوی هر دو جبهه نمایندگی کرده باشند. بر این اساس، نمی‌توان اختلاف نظری را از سوی کاخ سفید نسبت به این تحریم‌ها متوقع بود و باید گفت که امضا و تأیید اوباما در مورد این تحریم‌ها هم مثل مورد قبلی از حالا حتمی به نظر می‌رسد. در این صورت و به خصوص با ادامه زنجیره تحریم‌های ایران، باید فصلی جدید در دوران پساتحریم را انتظار داشت که امریکا حتی اگر یک تنه هم شده جنگ تحریمی خود را علیه ایران ادامه می‌دهد تا بستر این جنگ در دوران پساتحریم خشک نشود و نحوه تعامل امریکا با ایران در این بستر شکل بگیرد.

انتهای پیام/