خبرگزاری تسنیم_ محراب محمدزاده

1. بنیاد رودکی، کابوس چند سال اخیر هنر کشور شده است. کابوسی که علی رغم اینکه از درمان آن سخن گفته می‌شود، اما هر روز واقعی‌تر و ترسناک‌تر می‌شود. بنیادی که به خاطر ترکیب هیأت‌امنای آن تنها «اسم» یک موسسه غیر دولتی را یدک می‌کشد. محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و سخنگوی دولت، علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، علی مرادخانی، معاون هنری وزیر ارشاد و مدیرعامل بنیاد که توسط وزیر ارشاد انتخاب و منصوب می‌شود، این ترکیب را بیشتر از اینکه خصوصی باشد شبه دولتی یا حتی دولتی معرفی می‌کند. شاید جایی که قدرت و سوبسید دولت پشت یک برچسب خصوصی جمع می‌شود.

اینکه چرا باید نهادی این چنین را غیر دولتی نامید شاید ضعف قانونی باشد، اما اینکه نهادی شبه دولتی خود به سراغ فرهنگ و هنر کشور بیاید و بدعت‌هایی را باب کند اتفاق ناخوشایندی برای اهالی هنر شده است و برخی به آن اعتراض دارند. دیروز، عده‌ای از هنرمندان با تجمع در برابر موزه هنرهای معاصر، اعتراض خود به این سیستم را علنی کردند.

«اقدامات بحث برانگیز مدیران بنیاد و تالار وحدت درباره تئاتری‌ها هنوز داغش تازه است و آسیب‌هایش در میان اهالی تئاتر روان. حالا این بنیاد به سراغ هنرهای تجسمی آمده و می‌خواهد ارزش‌ها و امکانات آن را نیز مصادره کند»، این را هنرمندانی می‌گویند که به رفتارهای بنیاد رودکی و مدیران آن انتقاد دارند. چندی پیش نیز گروه دیگری از هنرمندان در بیانیه‌ای نوشتند:«سقوط بی‌رحمانه ارزش‌های والای هنری و به تَبعِ آن یغمای ساحت بلند مرتبه انسان، وقتی به عمل درمی‌آید که، کار را به کسانی وانهی که نه شناختی از کار دارند و نه رحمی به ارجمندی فرهنگ ملی. با هدف کاسبی به میدان آمده‌اند و بادافره کارشان، به خون کشیدن ارزش‌ها و بار سنگین معناهاست. بلائی که با تاسف بر سر تئاتر و اخیراً بر سر مراکز نمایش فاخر تئاتر آمده، تئاتر ما را بیمار کرده‌ است و نمی‌دانند که این امانتی گرامی از هنرمندانی است، که جان در راه پاکیزه نگاه داشتنش گذاشته‌اند.»

بنیاد رودکی این روزها غول بزرگی شده که دو سال پیش بهرام جمالی زنگ خطر آن را به صدا در آورد آن زمانی که گفت:«معاونت هنری قصد دارد تمام فعالیت‌های اجرایی حوزه وزارت ارشاد در بخش هنر را به بنیاد انتقال دهد تا بنیاد با ارتباطی مناسب با بدنه جامعه و نهادهای خصوصی بهترین «بازدهی مالی» و هنری را برای این فعالیت‌های هنری داشته باشد. این مسئله باید مدت‌ها پیش رخ دهد که این چنین نشده، اما در این دوره و با حضور علی مرادخانی در معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این فعالیت در حال عملی شدن است.»

شاید همه این چالش‌ها به یک نگاه اقتصادی که در پس ماجرا حضور دارد، برمی‌گردد. نگاهی که همان «بازدهی مالی» را  دنبال می‌کند. کدام ارگان رسمی دولتی یا حکومتی، توانایی بازرسی و پیگیری مسائل این بنیاد را دارد؟

انتهای پیام/