به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمآباد، استان لرستان از دیرباز زیستگاه منحصربهفردی برای انواع گونههای وحشی حیوانات نادری بوده است که اینک تنها چند رأس از آنها در سراسر دنیا یافت میشود.
گوزن زرد ایرانی یکی از این گونههای کمیاب منحصربهفردی است که زیستگاه آن در لرستان بوده اما به هر دلیل در سالهای گذشته نسل این گونه نادر وحشی در این استان رو به انقراض نهاده تا در سال 89 سه رأس گوزن زرد از دشتناز شمال به استان لرستان آورده شد تا فرصت احیا و تولیدمثل اینگونه نادر وحشی در زیستگاه اصلی خود یعنی استان لرستان تمدید شود.
سال گذشته پس از 150 سال و پسازآنکه در مدت شش سال گذشته دو رأس از این حیوان بهصورتهای مختلف تلف شده بودند، نخستین گوزن زرد در لرستان به دنیا آمد و این گونه نادر در باغوحش کاسیت خرمآباد نگهداری میشد.
شکست پروژه احیای گوزن زرد ایرانی در لرستان
اما به نظر میرسد باغوحش بههیچوجه مکان مناسبی برای پیگیری پروژه احیای گوزن زرد ایرانی نبوده و همین امر سبب شد تا بار دیگر در هجدهم فروردینماه سال جاری شاهد تلف شدن تنها گوزن باقیمانده از این پروژه شکستخورده که اتفاقاً در ماههای آخر بارداری خود به سر میبرد، باشیم.
پساز انتشار اخبار ضدونقیض در خصوص نحوه تلف شدن این گونه نادر حیوانی در یکی از باغوحشهای شهرستان خرمآباد و گمانهزنیهای مختلف در خصوص علت این حادثه خبرگزاری تسنیم در گزارشی با عنوان «پروژه احیای گوزن زرد ایرانی در لرستان شکست خورد/ علت مرگ گوزن زرد در هالهای از ابهام» به بررسی علت واقعی تلف شدن این حیوان پرداخت تا بتواند پرده از ابهامات و شایعات پراکندهشده در این خصوص بردارد.
اما نقل مرگ این حیوان پسازآنکه بازتاب گستردهای در شبکههای مجازی و اجتماعی داشت سر از صدا و سیما درآورد تا پروژه شکستخورده احیای گوزن زرد ایرانی در زادگاه اصلی آن علامت سؤالی در ذهن دوستداران محیط زیست برای واکاوی دلیل این غفلت به وجود آورد.
پسازآن شایعات در فضای مجازی در مورد علت مرگ این گوزن باردار قوت گرفت تا جایی که عدهای در شبکههای خبری رسمی اعلام کردند علت مرگ این گونه نادر که در باغوحش خرمآباد نگهداری میشد، سنگ پراکنی بازدیدکنندگان و ترس این حیوان بوده است تا مقامات ارشد استان لرستان پس از یک هفته سکوت وارد عمل شده و خواستار واگذاری و یا تعطیلی باغوحش خرمآباد شدند هرچند عدهای بیماری تب برفکی را علت واقعی مرگ گوزن زرد میدانند.
اما آنچه در این فضای ابهامآلود شایعات دستبهدست میشود نه علت مرگ این گوزن بلکه بیکفایتی مدیریت در نگهداری گونههای نادر حیوانی است که پیشازاین نیز بارها تکرار شده و سروصدای فراوانی هم داشته و خیلی زود به خاموشی گراییده است.
در خصوص ادامه پیگیریهای مسئولان و تعیین تکلیف این باغوحش با مهرداد فتحی بیرانوند مدیرکل محیط زیست استان لرستان گفتوگویی ترتیب دادهایم که در ادامه میخوانید.
عدممدیریت صحیح دامپزشکی استان لرستان
مدیرکل محیط زیست استان لرستان در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در خرمآباد اظهار داشت: هر از چند گاهی وقوع یک بحران در سطح کشور و یا استان لرستان اذهان عمومی را به سمتوسوی کشف علت آن جلب میکند و به این واسطه عدم مدیریت صحیح دامپزشکی استان لرستان در وقوع این حادثه اثبات میشود.
وی واگذاری مدیریت این باغوحش را به بخش خصوصی یا شهرداری بهترین راه نگهداری اصولی از این مکان خواند و افزود: اگر مدیریت این مجموعه توان اعمال مدیریت و نظارت صحیح را ندارد بهتر است که این مجموعه تعطیل شود تا تلفاتی اینچنینی نداشته باشد.
مدیرکل محیط زیست استان لرستان به برگزاری نشست تعیین تکلیف این باغوحش اشاره و عنوان کرد: قرار است فردا برای تعین تکلیف واگذاری و یا تغییر مدیریت این باغوحش نشست مشترکی با مسئولان استان لرستان برگزار شود.
وی بیان کرد: بههرحال پیشنهاد واگذاری باغوحش به استاندار داده شده و بهترین راه این است که اگر متقاضی در بخش خصوصی وجود دارد، این مجموعه واگذار شود.
فتحی بیرانوند با اشاره به ورود بازرسی استانداری به موضوع باغوحش و مرگ گوزن زرد گفـت: از سوی استاندار دستورات لازم برای ورود بازرسی استانداری به این موضوع داده شده تا در مورد این موضوع مهم هرچه سریعتر تصمیم گیری شود.
فضایی غیراستاندارد برای نگهداری گونههای کمیاب حیوانی
فتحی بیرانوند نداشتن توجیه اقتصادی برای سرمایهگذار بخش خصوصی را عمدهترین مانع بر سر راه واگذاری آن دانست و تصریح کرد: دامپزشکی طی مکاتبات خود رسماً اعلام کرده که توان مدیریت این باغوحش را ندارد و علاوه بر آن فضای باغوحش نیز یک فضای غیراستاندارد است که مناسب با آئیننامههای استاندارد باغوحش کشور احداث نشده و کاملاً غیرکارشناسی است که نیازمند تغییر و تحول اساسی است.
حال باید نشست و حوصله کرد و دید سرنوشت جلسات اینچنینی چه خواهد شد و ماحصل اینهمه نشست و برخاستها آیا بهنفع محیطزیست فراموششده لرستان خواهد بود یا خیر؟
بههرروی نه دامپزشکی و نه مدیریت این باغوحش توان اداره آن را نداشته و لازم است برای ممانعت از اتفاقات مشابه دیگر هرچه زودتر برای این مجموعه تصمیم گیری شود اما سؤالی که در این مجال بیجواب میماند این است: چرا پروژه مهم احیای یکی از گونههای نادر حیوانی باید در باغوحش عمومی کلید بخورد تا شاهد مرگ تدریجی آنها باشیم؟
انتهای پیام/*