نگرانی از جنــــــــــــــــــــس نفیس
- اخبار اجتماعی
- 12 ارديبهشت 1395 - 16:25
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، حسن رحمانی -کارشناس صنایع دستی و خراطی در برنامه ای با پرداختن به ضرورت احیای صنایع دستی منسوخ با بیان اینکه از نظر بنده صنایع دستی به دو دسته تقسیم میشود، اظهار داشت: یک نوع صنایع دستی همان نوعی است که در بازار عرضه میشود و بخشی از صنایع دستی نیز فاخر است و هنرمند برای آن فکر میکند و این نوع از صنایع دستی ماندگار هستند. صنایع دستی موجود در بازار که برای عرضه تولید میشوند، باید براساس نیاز بازار تولید شوند و روزآمد کردن آن یک نیاز غیرقابل انکار است.
وی افزود: ما بیش از هر زمانی نگران از دست رفتن صنایع دستی نفیس خود هستیم و نباید اجازه دهیم نابود شوند حتی اگر تزئینی و روی دیوار باشد و کاربردی نداشته باشد. باید در نظر بگیریم که صنایع دستی در حاشیه جامعه ماست و به عنوان خط اصلی به حساب نمیآید. با حمایتهای دولت و مردم شاخه های این هنر میتواند گسترش پیدا کند.
تدریس ناموفق
در ادامه این برنامه رادیویی محمدرضا پورفرزانه حسینی -کارشناس نقاشی قهوه خانه ای نیز درباره نقاشی قهوه خانه ای و علل از بین رفتن آن گفت: با ورود رادیو، تلویزیون، سینما و تئاتر، کاربرد نقاشیهای قهوه خانه ای زیرسؤال رفت و از این نوع نقاشی حمایتهای لازم صورت نگرفت و نوعی نقاشی خارجی وارد شد. به هرحال نقاشی قهوه خانه ای کار خود را انجام میدهد و در دانشگاه تدریس میشود و به علت بومی بودن نمیتوانیم کارکرد آن را فراموش کنیم.
پورفرزانه ادامه داد: آموزش شرط اول است اما برای تدریس چندان موفق نبودم و تعداد دانشجویانی که به گرایش نقاشی قهوه خانه وارد میشدند، کم بودند. این نوع هنرهای سنتی کمتر معرفی شدند. بسیاری از جوانان میخواهند در حیطه نقاشی روایی کار کنند اما منبع مشخصی درباره آن وجود ندارد.
صنایع دستی دیر آکادمیک شد
همچنین در ادامه هیاس حسینی -کارشناس شیشه گری گفت: متأسفانه در کشورمان خیلی دیر صنایع دستی آکادمیک شد اما این فضا هنوز نتوانسته به اندازه کافی رشد کند. دوم اینکه؛ مردم تعیین میکنند که چه چیزی میماند و چه چیزی از بین میرود. در تمام کشورهای دنیا درباره یک موضوع خاص جشنواره برگزار میکنند و دولت نیز باید از این موضوع حمایت کند. مردم تا زمانی که شناخت نداشته باشند نمیتوانند اثری را درک کنند.
وی افزود: یکی از وظایف صنایع دستی این است که به ما کار یاد دهد و معمولاً تحقیقات هیچ کمکی به ما نمیکند. بسیاری به صورت آکادمیک کار کردند و در جریان کار نیستند و درگیر نشدند.
انتهای پیام/