واگرایی در اتحادیه اروپا، قاره سبز به سمت جنگ جهانی دوم عقب‌گرد می‌کند؟
بانگ جدایی انگلیس از اتحادیه می‌تواند ضربه غیرقابل جبرانی برای قاره سبز باشد.
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،غلبه بر بحران اقتصادی و مثبت شدن نرخ رشد اقتصادی اکثر کشورهای عضو اتحادیه اروپا از سال 2011 به بعد، نوعی امیدواری را در میان حامیان این همگرایی ایجاد کرده است. با این حال، بانک جدایی انگلیس از اتحادیه می‌تواند ضربه غیرقابل جبرانی برای قاره سبز باشد.
بزرگترین بلوک اقتصادی جهان که در سال‌های اخیر، روند رو به رشدی در جذب کشورهای جدید به خود داشته و یکی از بی‌سابقه‌ترین نمونه‌های همگرایی در تاریخ را ایجاد کرده، با مشکلات فراوانی روبرو است که آینده آن را با مخاطرات جدی روبرو می‌کند. بحران اقتصادی فراگیر در آغازین سال‌های قرن بیست و یکم، زنگ خطر را برای اتحادیه اروپا به صدا درآورد اما اقتصاد، تنها چالش قاره سبز نیست. امنیت، سیاست خارجی و فرهنگ از اساسی‌ترین مشکلاتی هستند که اتحادیه اروپا با آنها درگیر است؛ مشکلاتی که سبب شد تا در انتخابات اخیر پارلمان اروپا، رای اکثر شرکت‌کنندگان در انتخابات به سبد احزاب مخالف اتحادیه اروپا ریخته شود.
وقایع اخیر در شرق اروپا و بالا گرفتن بحران رابطه مسکو – بروکسل بر سر تامین انرژی اروپا نیز یکی دیگر از مشکلات جدی و فراگیری است که سران اتحادیه اروپا باید برای آن تصمیم‌گیری کنند. مجموع همه این عوامل سبب شده‌اند تا نوعی عدم قاطعیت در تصمیم‌گیری واحد در اتحادیه اروپا به چشم بخورد که چشم‌انداز مناسبی را در تقویت همگرایی این اتحادیه به دست نمی‌دهد. با این حال، غلبه بر بحران اقتصادی و مثبت شدن نرخ رشد اقتصادی اکثر کشورهای عضو اتحادیه اروپا از سال 2011 به بعد، نوعی امیدواری را در میان حامیان این همگرایی ایجاد کرده است.
با این حال، بانک جدایی انگلیس از اتحادیه می‌تواند ضربه غیرقابل جبرانی برای قاره سبز باشد.
در حالی که کمتر از شش هفته به برگزاری همه پرسی در بریتانیا برای ماندن یا ترک اتحادیه اروپا باقی مانده، تلاش در هر دو جبهه برای متقاعد کردند رای دهندگان و رقابت میان چهره های اصلی که این دو دیدگاه را رهبری می کنند، شدت گرفته است.
واگرایی در اتحادیه اروپا، قاره سبز به سمت جنگ جهانی دوم عقب‌گرد می‌کند؟
مارتین شولتز، رئیس پارلمان اروپا، با یورونیوز در مورد موقعیت اتحادیه اروپا، بحران مهاجرت به اروپا و بحران سیاسی بالقوه ای که با خروج احتمالی بریتانیا از اتحادیه بوجود خواهد آمد، گفتگو کرد.
شولتز در مورد شکاف هایی که در میان اعضای اتحادیه بوجود آمده گفت: «ما در داخل اتحادیه اروپا با اوضاع وحشتناکی روبرو هستیم. مخالفان اتحادیه در انتخابات و رفراندومها پیروز می شوند. اگر ما اروپا و اصل ادغام را مورد سئوال قرار دهیم با سرنوشت نسل آینده بازی کرده ایم.»
اختلافات عمیق در اتحادیه
همه‌پرسی برای ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا در روزهای اخیر به یکی از مهم‌ترین خبرهای رسانه‌های غربی بویژه اروپایی و دغدغه سیاستمداران دو سوی اقیانوس اطلس تبدیل شده است. دیوید کامرون، نخست‌وزیر این کشور در حال آماده‌سازی زمینه‌های لازم جهت برگزاری همه‌پرسی برای ادامه حضور یا خروج از اتحادیه اروپاست. در صورت رای مردم این کشور، انگلیس تا پایان سال 2016 میلادی با اتحادیه اروپا خداحافظی می‌کند.
در زمان تبلیغات، دیوید کامرون زمانی که در شهر سویندون مشغول به قرائت مانیفست حزب مطبوعش بود، موضوع جدایی از اتحادیه اروپا را مطرح کرد و از آنجا بود که دو دستگی در میان شهروندان بریتانیا به وجود آمد. نکته ای که در لایه های سخنان کامرون و موافقان برای مدتی و تا بعد از انتخابات مجلس مفقود شد، موضوع جدایی از اتحادیه اروپا بود چراکه وضعیت معیشتی و به خصوص خدمات درمانی نامطلوب به همراه مالیات های سنگین، موجب شد تا سمت و سوی افکار عمومی این کشور بیشتر به سراغ شعارها و برنامه هایی برود که جنبه اقتصادی دارد و در اصل جدا شدن بریتانیا از اتحادیه به حلقه مفقوده تبدیل شد.
منطقه یورو در تله افتاده است. کشورهای این منطقه باید در دو مسیر متفاوت حرکت کنند اما با واحد پول مشترک تنها می‌توانند یک مسیر را طی کنند. آلمان که هزینه‌اش کمتر از درآمدش است، به جای مدیریت مطالبات بیش از حد به پس انداز بیشتر ادامه داده است.
کاهش نرخ بهره و یوروی بی‌ارزش‌تر تنها عدم توازن اروپا را به جایی دیگر، می‌کشاند. مازاد تجاری آلمان با آمریکا انفجاری رشد داشته است (49 درصد رشد از سال 2007 تا 2013) و کسری تجاری این کشور با چین و ژاپن کاهش شدیدی را به خود دیده است (به ترتیب کاهش71 و 78 درصدی). از سوی دیگر تراز تجاری آلمان با برزیل و کره جنوبی از کسری به مازاد تجاری تبدیل شده است.
در جریان آخرین شورای اتحادیه اروپا که به بحث در مورد خروج انگلیس از اتحادیه ی اروپا اختصاص یافته بود، سیاستمداران حاضر در نشست با برگزاری کنفرانسی خبری، اعلام کردند به توافق اولیه با دیوید کامرون دست پیدا کرده اند. بر مبنای این توافق، امتیازات جدیدی به انگلستان داده خواهد شد تا آقای کامرون (که موافق حضور کشورش در اتحادیه ی اروپاست) بتواند از آن ها استفاده کرده و نظر مردمش را جلب کند. بیست و سوم ژوئن امسال، همه پرسی ای فراگیر در انگلستان، دال بر حضور در اتحادیه ی اروپا و یا ترک آن، برگزار خواهد شد.
در وهله ی اول باید بگویم به هیچ عنوان نباید اینگونه فکر کرد که توافق به دست آمده در جریان مذاکراتی سخت و نفس گیر به دست آمده است. به اعتقاد ما، از خیلی وقت قبل، آنگلا مرکل که کشورش مهره ی اصلی اتحادیه محسوب می شود، با دیوید کامرون، به توافقاتی دست پیدا کرده بودند. به موجب این توافق، انگلستان می تواند کمک های اجتماعی کارگران اروپایی که کمتر از چهار سال از اقامت ایشان در کشور می گذرد (از جمله 400 هزار فرانسوی) را قطع و یا محدود کند.
این قانون، در صورت تصویب، تبعیض بسیار آشکاری خواهد بود. به این ترتیب دیوید کامرون محافظه کار که تحت فشار گروه های پوپولیستی قرار دارد،قانونی را تصویب خواهد کرد که به موجب آن کارگرانی که کمتر از 4 سال از اقامتشان در کشور می گذارد، باید ماهیانه مبلغی را به عنوان حق تامین اجتماعی پرداخت کنند، که خودشان از آن بهره ای نخواهند برد. امتیاز دوم مربوط به لندن می شود، به این منوال که قوانین بانکی اروپا تا اندازه ای تغییر خواهد کرد تا مانعی سر راه فعالیت های اقتصادی بانک های لندن نباشند.
این امر یعنی از میان برداشتن نظم بانکی ایجاد شده از زمان بحران اقتصادی سال 2008، آن هم تنها به نفع یک کشور. سومین ، حیرت آورترین و به نوعی خطرناک ترین امتیاز به دست آمده توسط انگلستان، این اختیار را به این کشور می دهد که در شرکت یا عدم شرکت در هرگونه پیمان یا اتحاد جدید در اروپا، با سایر کشورهای این حوزه، آزاد باشد. خطر این امتیاز این است که به محض اعطای آن، سایر کشورهای اروپا نیز ممکن است امتیازی مشابه را درخواست کنند، مساله ای که به طور کامل حیات اتحادیه ی اروپا را به خطر خواهد انداخت.
منبع:باشگاه خبرنگاران
انتهای پیام/
