خواستهای ندارم! زیرا چه بگویم که دل آزردگیم ز میان برخیزد؟!
شکرخدا گودرزی، کارگردان «راه مهر، راز سپهر» پیرامون حواشی شکل گرفته برای نمایش خود نسبت به کمتوجهی مدیران دولتی به نمایشهایی با موضوع ملی گلایه کرده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرگزاری تسنیم، شکرخدا گودرزی که این روزها با نمایش «راز مهر، روز سپهر» در تالار اصلی تئاتر شهر مشغول به فعالیت است، از وضعیت موجود برای نمایش خود ناراضی است و شرایط خاصی پیرامون اثرش توصیف میکند. وی در همین رابطه یادداشتی در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است که متن کامل آن به شرح زیر است:
«نزدیک سی سال است که در زمینه شاهنامه کار میکنم. دوبار به خاطر پژوهش و عمری که درباره شاهنامه گذاشتهام تقدیر شدهام، یک بار در اولین جشنواره رسانه که بنیاد فارابی برگزار کرد در دوره ریاست آقای جعفری جلوه و دیگری توسط بنیاد فردوسی که مدالیون آفرین فردوسی را بنیاد به من اهدا کرد. در این سی سال که با رنج سی ساله فردوسی قرین و همراه است و مشابهتی تلخ با رنجان بزرگمرد دارد به ندرت دیدم مدیر فرهنگی با عزمی جزم به حمایت از آثار شاهنامهای بپردازد.
به ندرت دیدم مدیر فرهنگی به دیدار ما بیاید و دستمان را بفشارد و خدا قوتی جانانه بگوید! به ندرت دیدم اهل سیاستی صادقانه جلو بیاید و بگوید دستمریزاد شعارهایی که ما میدهیم در باره فرهنگ بومی و هجوم فرهنگی و چنین و چنان، شما به آن جامهی عمل پوشاندهاید! به ندرت دیدم مدیران شهری پیشقدم شوند در رساندن حرف ما به گوش شهروندان در عرصه تبلیغات محیطی! به ندرت دیدم روسای دانشکدههای ادبیات و غیره که رصد کنند چهکاری بر اساس ادبیات تولید میشود و آنها را مورد نوازش قرار دهند و دانشجویان را تشویق کنند برای دیدن آثار هنری که در این زمینهها تولید میشوند.
به ندرت دیدم دلواپسانی که بیایند ببینند در این برهوت فرهنگی ما چگونه مظلومانه و عاشقانه داریم از فرهنگ و هنر این مرز و بوم دفاع میکنیم به آن میبالیم و افتخار میکنیم که سرباز عرصه فرهنگ و هنریم. ما را سری است با خود که گر سر در این راه دهیم رواست. ما در پیشانی تئاتر کشور سالن اصلی تئاتر شهر داریم یک نمایش ملی را به روی صحنه میبریم، نمایشی که بزرگمرد شاهنامه پژوه معاصر دکتر میرجلال الدین کزازی درباره آن میگوید:
نمایش «راه مهر، راز سپهر» را در آیین گشایش و آغاز آن دیدم، نمایشی که فراتر از چشمداشت و گمان من بود. نمایشهایی که از این پیش دیدهام و برگرفته از داستانی از شاهنامه بودند، هیچ یک سرشت و ساختار درونی و نهادینه این نامه نامی گرامی را، به گونهای ستوده و سزاوار باز نمیتافتهاند و به نمود فنی آوردهاند. «راه مهر، راز سپهر» در آن میان، تنها نمایشی است که راهی به جهان فسانه رنگ شاهنامه توانسته است گشود و نشان و نمودی از راز شگرف و نهان آن را فرا دید توانسته است آورد...
و با ایرج راد بگوید:
هر ایرانی هویت خواهی باید به تماشای «راه مهر، راز سپهر» بنشیند.
و با بهزاد فراهانی بگوید:
اجرای نمایش «راه مهر، راز سپهر» در راستای اعتلای تئاتر ملی ماست.
خواستهای ندارم! زیرا چه بگویم که دل آزردگیم ز میان برخیزد؟! فقط از تمامی مدیران فرهنگی خصوصاً وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی میخواهم چونان مردم فرهیخته و گرامی و صبور به دیدار ما بیایند. شاید این اجرا دریچهای باشد برای رشد و اعتلای تئاتر ملی و مانع توقف اجرای این نمایش بشوند.
شکر خدا گودرزی
انتهای پیام/