جفری ساکس؛ مشاور دبیرکل سازمان ملل متحد در امور توسعه پایدار در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم درباره برخی مخاطرات و عوارض تولید و مصرف محصولات دستکاری شده ژنتیکی بر محیط زیست و سلامتی انسان که منجر به تصمیم 21 دولت در جهان برای ممنوعیت کشت و مصرف این محصولات شده است، اظهار کرد: تکنیک اصلاح ژنتیکی محصولات مدلی است که در سرتاسر دنیا در حال استفاده است و در بسیاری از زمینهها میتواند کمک کند.
وی افزود: مثلاً این محصولات میتواند در ایام سیل و خشکسالی استفاده شود چرا که روش کشاورزی را بهروزرسانی میکنیم و محصولات را نیز بهروزرسانی خواهیم کرد که نام این کار، اصلاح ژنتیکی است و عنوان آن دستکاری شده نیست.
مشاور دبیرکل سازمان ملل متحد در امور توسعه پایدار تصریح کرد: مانند هر نوع تکنولوژی دیگری باید با دقت از این تکنولوژی استفاده شود و باید با دانش روز و بهطور صحیح از آن بهره گرفت، البته از نظر تکنیکها، این محصولات میتواند از لحاظ امنیت غذایی و آینده به ما کمک کند.
ساکس در پاسخ به این پرسش که در صورت بیخطر بودن کشت و مصرف محصولات تراریخته، چرا بسیاری از کشورهای اروپایی کشت و تولید این محصولات را ممنوع کردهاند، گفت: اینطور نیست! در اروپا و امریکا بهاندازه زیادی از این محصولات استفاده میشود و بخش زیادی از محصولات کشاورزی آنها از این محصولات است.
وی ادامه داد: البته در اروپا استفاده از این محصولات مقداری کمتر است چرا که نظرات مختلفی درباره استفاده آن وجود دارد و البته این به این معنی نیست که این محصولات ممنوع هستند.
مشاور دبیرکل سازمان ملل متحد در امور توسعه پایدار با بیان اینکه به مراکز تحقیقاتی زیادی در این زمینه مراجعه کرده و بازدید داشته است، تصریح کرد: این کار به بهینهسازی محصولات کشاورزی کمک میکند.
ساکس در پاسخ به این سؤال "آیا بهنظر حضرتعالی، تولید و مصرف این محصولات برای سلامت انسان و محیط زیست خطری ندارند؟" گفت: ما ندیدهایم که محصولات تراریخته برای سلامت انسان مشکلزا بوده باشند اما از لحاظ کشاورزی باید با احتیاط از آنها استفاده کرد و باید حواسمان باشد که از آنها چگونه استفاده میکنیم.
اظهارات جفری ساکس در این گفتوگو در حالیست که در حال حاضر بسیاری از کشورهای مختلف جهان، تولید و کشت محصولات دستکاری شده ژنتیکی در کشور خود را بهدلیل عوارض و مخاطرات آن بر سلامت انسان و محیط زیست، ممنوع کردهاند از جمله در قاره اروپا 28 کشور شامل اسکاتلند، ولز، ایرلند شمالی، آلمان، فرانسه، هلند، مالت، قبرس، یونان، بلغارستان، روسیه، صربستان، کرواسی، ایتالیا، دانمارک، مجارستان، مولداوی، لاتویا، لیتوانی، اتریش، لهستان، اسلونی، آذربایجان، بوسنی و هرزگوین، لوکزامبورگ، اوکراین، نروژ، سوئیس یا کشت این محصولات را ممنوع کردهاند یا واردات آن را منوط به اجرای دقیق قانون "برچسبگذاری" کردهاند.
همچنین در قاره امریکا کشورهای بلیز، پرو، اکوادور، ونزوئلا و در قاره آفریقا کشورهای الجزایر و ماداگاسکار و در قاره آسیا کشورهای ترکیه، قرقیزستان، بوتان و عربستان نیز کشت این محصولات را ممنوع کردهاند.
از سوی دیگر آندره لویی؛ رئیس انجمن بینالمللی ارگانیک نیز اخیراً با بیان اینکه محصولات تراریخته (GMO) برای محیط زیست و انسان "بسیار خطرناک" است، اظهار داشته است: کمپانیهایی که تولیدکننده این محصولات هستند بهدنبال سودآوری خود بوده و کشاورزان را در بند مسائل اقتصادی قرار میدهند؛ مصرف این مواد برای محیط زیست و انسان عوارض خطرناک و نامناسبی دارد.
و یا بهعنوان نمونه دیگری از مستندات علمی که بر مخاطرات وخیم تولید محصولات تراریخته اشاره دارد میتوان به مجله علمی معتبر Environmental Science & Technology اشاره داشت که اخیراً نتایج تحقیقی در دانشگاه اکستر انگلستان را فاش کرد که نشان میدهد ماده "راندآپ" و ماده مؤثره آن "گلایفوسیت" که بهعنوان پرمصرفترین علفکش در اغلب محصولات دستکاری شده ژنتیکی در دنیا مورد استفاده قرار میگیرد، در مقادیر 10 میلیگرم و بیشتر از آن سبب اخلال در برخی ژنها در اندام تناسلی ماهی میشود؛ این ماده شیمیایی، که بقایای آن روی محصولات تراریخته وجود دارد، ضمن آلودگی آبهای سطحی، موجب بروز اختلالهایی از جمله مرگ جنین ماهی در مراحل اولیه لقاح یا خروج زودتر از موعد جنین از تخم میشود؛ این مجله معتبر همچنین نتیجه تحقیق دیگری را فاش کرد که نشان میدهد مقدار موجود گلایفوسیت و مشتقات آن در محصولات تراریخته، 15 میلیگرم یا بیشتر است که این نتیجه به این معناست که سم موجود در مواد غذایی که در سوپرمارکتهای آمریکا به فروش میرسد، همواره بیش از آستانه مجاز بوده و این سم از طریق غذا وارد بدن مردم میشود، نتایج این تحقیقات، احتمال "بیوتروریسم پنهان" در محصولات دستکاری شده ژنتیکی را تقویت میکند.
همچنین مستندات بسیاری از طرحهای پنهانی برخی از شرکتهای بزرگ تولیدکننده بذرهای تراریخته منتشر شده مبنی بر اینکه شرکتهایی نظیر "مونسانتو" آمریکا وابسته به خانواده راکفلر، صرفاً با هدف تأمین سود بیشتر، اقدام به تولید بذرها و محصولات تراریخته میکنند؛ برخی از این مستندات در قالب کتاب مستقلی با عنوان "بذرهای نابودی" توسط "ویلیام انگدال" منتشر شده است.
ویلیام انگدال در این کتاب بر این نکته تأکید دارد که "برخی از نخبگان سیاسی اجتماعی آمریکا بهدنبال کنترل بر اساسی و ضروریترین پایههای بقای انسانها هستند تا از این راه بتوانند قوت غالب مردم بیشتر مناطق جهان، یعنی نان را بهنفع خود مصادره کنند" همچنین در بخشهای مختلف این کتاب اسنادی ارائه میشود که "چگونه فساد، رشوه، فشارهای دولتی، دروغ و حتی کشتار و جرایمی وحشتناک برای تولید و گسترش محصولات دستکاری شده ژنتیک مورد استفاده قرار گرفته و این جرایم در ابتدا با نام کارآمدسازی کشاورزی و دوستی با محیط زیست و حل معضل گرسنگی جهانی مطرح و اجرایی شدهاند اما نکته اینجاست که هدفشان تنها پول و سود بوده است".
شایان ذکر است حضور "جفری ساکس" در کشورمان که با دعوت مسئولان دولتی انجام شد بهعنوان یکی از چهرههای برجسته اقتصاد لیبرالیستی دنیا، واکنشها و انتقادات مختلفی را در مجامع دانشگاهی کشور در پی داشت؛ ساکس بارها به ارتباط و دوستی نزدیک خود با «جوج سوروس» بهعنوان پدر انقلابهای رنگی دنیا اشاره داشته است.
انتهای پیام/*