نشست سران عرب از مصر تا موریتانی/ ۷۰ سال نمایش‌های مضحک عربی

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم و به نقل از روزنامه السفیر، پیشینیه برگزاری اجلاس های سران عرب از نشست انشاص مصر تا نواکشوت که روز گذشته آغاز شد، شبیه نمایش های کمدی عربی در هفتاد سال گذشته است که در نهایت با گذر از اصل حمایت از قضیه فلسطین و به سر دویدن برای عادی سازی روابط با اسرائیل به «انحطاط و فروپاشی تمام عیار» رسیده است.

نشست های سران عرب از اجلاس سال 1946 در انشاص مصر به عنوان نخستین تلاش عرب ها برای نجات فلسطین و سپس نشست 1956 در بیروت تا نشست قاهره در سال 1964 و نشست اسکندریه برای آزادی فلسطین و تایید تاسیس سازمان و ارتش آزادی بخش فلسطین و کنفرانس «نه های خارطوم» در سال 1967 (نه صلح، نه گفت وگو و نه به رسمیت شناختن) همگی کنون یکی بعد از دیگری شاهد فروپاشی و انحطاط بوده است.

اکنون عرب ها از سازش به امتیازدهی و ابتکار عمل پی در پی متوسل شده‌اند که پاسخ متقابل اسرائیل به همه این اقدامات، خونریزی و اشغالگری هرچه بیشتر است.

اکنون عرب ها به هماهنگی سیاسی و امنیتی و آکادمیک با اسرائیل رسیده و برخی پایتخت های عربی از جمله ریاض به میزبانی از اسرائیلی ها چشم امید دوخته‌اند.

نشست موریتانی در حالی برگزار شده است که اکثر کشورهای عربی در بیراهه ها و پیچ و تاب های مسائل امنیتی، دسته بندی ها و نیازها و حتی خیانت گرفتار شده اند حال آنکه در جریان اجلاس سران عرب در 70 سال قبل تلاش شد چهره زیبایی از عرب ها و قدرتشان به نمایش گذاشته شود.

بنابراین چه بسا این اولین و آخرین باری است که موریتانی میزبان نشست سران عرب باشد؛ کشوری که از پیوستن آن به اتحادیه عرب بیش از 43 سال نمی گذرد و  البته این میزبانی بعد از انصراف مغرب از میزبانی نشست اتحادیه عرب صورت گرفت.

نشست اتحادیه عرب، باری بر دوش عرب‌ها

تصمیم مغرب بر خودداری از میزبانی بیست و هفتمین اجلاس سران اتحادیه عرب که دیروز دوشنبه در نواکشوت برگزار شد، سوالات زیادی را بدنبال داشت و نشان داد که این نشست به باری بر دوش عربها تبدیل شده است به ویژه اینکه سران اکثر کشورهای عرب عادت کرده اند در اوج چالش ها از رویارویی با آن فرار کنند.

حال سوال این است که آیا این سران عرب می توانند برای رویارویی با چالش اصلی یعنی تروریسم اولویتی قائل شوند و برای مقابله با آن در کنار هم قرار گیرند به ویژه اینکه برخی از آنها  ایران  را خطرناک تر از دشمن صهیونیستی می دانند و برای عادی سازی روابط با اسرائیل عجله دارند حال آنکه قضه فلسطین فقط به یک شمع (در حال آب شدن) تبدیل شده است.

تکرار شکست‌های گذشته اتحادیه عرب این بار در موریتانی

بجز بیانیه پایانی که کشورهای عرب حوزه خلیج فارس قبل از رسیدن به موریتانی آن را در دیوان های پادشاهی و یا امیری خود نوشته بودند، اجلاس نواکشوت از لحاظ شکل و محتوی تکرار اجلاس های شکست خورده گذشته بود که هیچ تصمیمی از آنها تا کنون جامه عمل نپوشیده است.

عجله سران عرب برای ترک اجلاس اتحادیه عرب

به عبارت بهتر در اجلاس موریتانی فقط دو امیر کویت و قطر و فرستادگان سران دیگر کشورها حضور یافته و آنها هم دستور داده بودند موتور هواپیماهایشان در فرودگاه نواکشوت خاموش نشود تا بعد از سخنرانی و گرفتن عکس یادگاری بسرعت اجلاس را ترک کنند و برای ترک موریتانی مستقیم به فرودگاه بازگردند.

به این ترتیب از نشست هفت ساعته سران عرب انتظاری جز نتایج مضحک نمی رفت.

در نشست موریتانی فقط هفت رئیس جمهور و یا امیر از موریتانی، سودان، جیبوتی، جزایر کومور، کویت و قطر، رئیس جمهوری مستعفی و فراری یمن، شش نخست وزیر و یا رئیس پارلمان شرکت کردند و بقیه کشورها در سطح وزیر خارجه حضور یافتند.

اجلاس موریتانی در یک خیمه بزرگ پلاستیکی که در نزدیک کاخ کنفرانس های نواکشوت نصب شده بود، برگزار شد و همه شرکت کنندگان با مشکلاتی مانند قطع برق، اینترنت و تماس های تلفنی مواجه بودند و در حاشیه آن نیز حوادثی مانند سکته قلبی یکی از وزیران خارجه عرب رخ داد.

السیسی زحمت حضور در نشست موریتانی را به خود نداد

«عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهوری مصر و رئیس بیست و ششمین دوره اجلاس سران عرب برای تحویل این عنوان به «محمد ولد عبدالعزیز» رئیس جمهوری موریتانی ورئیس دوره بیست وهفتم اجلاس سران عرب زحمت سفر به نواکشوت را به خود نداد.

اما غایب بزرگ این نشست «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگران فلسطین بود و در حالی که  موضوع اصلی اجلاس سران عرب قضیه فلسطین بود او در این نشست حضور نداشت.

حتی «بان کی مون»  دبیرکل سازمان ملل متحد هم که تلاش دارد نسبت به پرونده های عربی خود را بی طرف نشان دهد، به نواکشوت نیامد و متن سخنرانی او را « اسماعیل ولد الشیخ» نماینده اش در یمن قرائت کرد.

به این ترتیب این اجلاش که با عنوان  «امیدواری» برگزار شد در سطح این عنوان نبود بلکه امید به برداشتن حتی یک گام در مسیر توقف حمام خون در بسیاری از کشورهای عربی و توقف دسته بندی ها و نابودی ها  به میزان زیادی به یاس تبدیل شد.

در بیانیه پایانی اجلاس هفت ساعته سران کشورهای عربی در نواکشوت هیچ موضوع جدیدی از مواضع و سیاست ها به چشم نمی خورد و همه بندهای آن تکرار بیانیه های قبلی است.
در این بیانیه بر حل سیاسی بحران سوریه، حفظ وحدت، استقلال و کرامت ملت این کشور، حمایت از عراق و حفظ وحدت و تمامیت ارضی آن، کمک به این کشور برای رویارویی با گروه های تکفیری، مقابله با چالش هایی که امنیت ملی عربی را تهدید می کند و مبارزه با تروریسم تاکید شده است.

در بیانیه نواکشوت هم مانند بیانیه های گذشته قضیه فلسطین، قضیه اصلی برای اقدام مشترک عرب عنوان شد و بر حمایت از پایداری ملت فلسطین در مقابل تجاوزهای سازمان یافته اسرائیل و افزایش تلاش ها برای حل همه جانبه و عادلانه قضیه فلسطین براساس ابتکار صلح عربی،قوانین بین المللی و قطعنامه های سازمان ملل تاکید شد.

همچنین در این بیانیه از ابتکارعمل فرانسه مبنی بر تشکیل همایش بین المللی سازش به منظور جلوگیری از سیاست شهرک سازی اسرائیل و فراهم کردن زمینه تشکیل کشور مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شرقی استقبال شد.

در این بیانیه همچنین جامعه جهانی به اجرای قطعنامه های بین المللی مربوط به پایان سیاست اشغالگری اسرائیل و خروج از سرزمین های اشغالی عربی مانند جولان سوریه و جنوب لبنان فراخوانده شد.

کشورهای مصر، عراق و تونس در قبال بندی که حزب الله لبنان را محکوم کرده و آن را تروریستی خوانده است، با  ملاحظه کاری و محتاطانه برخورد کردند.

انتهای پیام/