به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، وقتی پای صحبت با روسای هیئت‌های ورزشی بنشینیم به خوبی می‌توان از لابلای حرف‌هایشان این گلایه را بیرون کشید که بی‌پولی برنامه‌هایشان را عقب انداخته و نمی‌توانند آنطور که باید برای رشته‌ مورد نظر خود نسخه شفابخش تجویز کنند.

اگرچه دستگاه ورزش همدان با در اختیار گذاشتن سالن‌های تخصصی به هیئت‌ها، دستشان را برای درآمدزایی باز گذاشته و اتفاقا نان برخی هیئت‌ها نظیر ورزش همگانی در روغن بوده و هست، اما همیشه گلایه بی‌پولی هیئت‌های ورزشی همدان به گوش مسئولان رسیده است.

در این میان چند رشته ورزشی برای تیمداری در لیگ برتر و ورود به عرصه حرفه‌ای به حمایت جدی بخش خصوصی نیاز دارند. بی‌تردید از استانی که صنعتی نبوده و دارای کارخانجات آنچنانی نیست نباید انتظار شق‌القمر در لیگ‌های برتر ورزشی داشت اما به مانند مجتمع فولادویان، شرکت سحر، شرکت شیشه، شرکت پگاه و... هستند برخی شرکت‌ها و مجمتمع‌های صنعتی که در چند سال گذشته چتر حمایتی خود را بر فراز آسمان ورش باز کنند.

بسکتبال و تیمی که خیلی زود منحل شد

در دهه 80  شرکت پگاه همدان تصمیم به تیمداری در لیگ برتر بسکتبال باشگاه‌های کشور گرفت. آن سال‌ها موجی از شور و نشاط در ورزش استان تاریخی همدان شکل گرفت که در این میان سهم بسکتبال به لطف حمایت پگاه پررنگ بود.

تیم بسکتبال پگاه همدان 2 سال حضور در سوپر لیگ باشگاه‌های کشور را تجربه کرد. این تیم یک بار عنوان پنجمی را به خود اختصاص داد و یک بار هم در رده هشتم لیگ برتر باشگاه‌های کشور قرار گرفت تا سکانس‌هایی تاریخی از رشته محبوب بسکتبال در ذهن علاقمندان به این رشته ورزشی نقش ببندد.

حضور 2 آسمان‌خراش آمریکایی و البته مسلمان در ترکیب تیم پگاه همدان آن سال‌ها موجب شده بود تا جمعیتی مشتاق هر هفته رهسپار سالن ابن‌سینا شده و یکدست تیمی را تشویق کنند که بی‌تردید یکی از محبوب‌ترین تیم‌های ورزشی در تاریخ همدان خواهد بود.

عمر تیمداری بسکتبال در همدان اما خیلی کوتاه بود و شرکت ملی فرآورده‌های لبنی پگاه همدان در سال 85 اعلام کرد که به دلیل کاهش بودجه این شرکت، عطای تیمداری در لیگ برتر بسکتبال باشگاه‌های کشور را به لقایش خواهد بخشید.

با این تصمیم از همان سال افت بسکتبال همدان استارت خورد و تا به امروز هیچ‌یک از تیم‌های این رشته ورزشی موفق به درخشش در سطح کشور نشده‌اند.

تقلب والیبال از بسکتبال

حکایت والیبال هم درست مثل بسکتبال است و باید برای 2 رشته توپ و تور استان همدان مرثیه‌ای مشابه و غمبار سرود. والیبال همدان هم با حمایت شهرداری در سال‌های 86 و 87 حضور در لیگ برتر ایران را تجربه کرد و اتفاقا در سال 86 با شکست مدعیانی چون پیکان، برابر رقبایی که تا دندان مسلح بودند عرض‌‌اندام کرد.

والیبال شهرداری در سال 87 نیز برخلاف مشکلات مالی حضور دوباره در مسابقات لیگ برتر کشور را تجربه کرد و در این سال البته نتوانست تداعی دهنده موفقیت‌های سال 86 باشد.

87، آخرین سال حضور والیبال همدان در لیگ برتر بود و شهرداری اعلام انحلال کرد تا والیبال همدان با برخورداری از ستاره‌های بزرگ، وداعی تلخ با سطح اول والیبال ایران داشته باشد.

این روزها والیبال همدان با داشتن ستاره‌هایی همچون آرمین تشکری به یک اسپانسر مالی نیاز دارد تا حضور دوباره در لیگ برتر والیبال ایران را تجربه و سالن ابن‌سینا یا فردوسی را به غوغا‌کده‌ای برای اهالی ورزش تبدیل کند. همان‌طور که در دهه 80 و با  تیمداری بسکتبال و والیبال شاهد شور و نشاطی عجیب میان اهالی ورزش بودیم.

سرمایه‌گذار به دنبال سودآوری

چیزی که پیداست اینکه بخش خصوصی در صورت سرمایه‌گذاری و هزینه در ورزش، جدا از نیت قلبی به دنبال سودآوری هم هست.

در این شکی نیست که ارزش کار هر سرمایه‌دار در هر حوزه‌ای، در درجه اول به نیت درونی و اهداف قلبی او باز می‌گردد اما این تمام ماجرا نیست.

سرمایه‌گذار با سود است که می‌تواند کارهایی کند که نه از مردم عادی بر خواهد آمد و نه دیگر نهادهای دولتی توان اجرای آن را خواهند داشت. این حلقه گمشده‌ای است که در همدان سرمایه‌داران را می‌رنجاند و آنها را فراری می‌دهد.

پس باید این حقیقت اقتصادی را پذیرفت که در پس هر سرمایه‌گذاری باید سودآوری باشد تا رغبت به ادامه کار بیشتر شود.

باید زمینه‌ای برای ورود بخش خصوصی فراهم شود تا برای ورود به ورزش رغبت کنند. در این زمینه نقش مسئولان ارشد استان پررنگ است.

همانطور که در 2 سال اخیر با رایزنی استاندار همدان، مجتمع فولادویان از پاس حمایت کرد و شاهد اتفاقات خوبی برای این تیم محبوب بودیم.

شاید چنین پروسه‌ای تنها راه نجات ورزش همدان باشد. ورزشی که حالا در تمامی رشته‌ها از بی‌پولی رنج می‌برد و در نبود صنعت و کشاورزی قدرتمند، حالا میل دارد به سرمایه‌گذاران بخش خصوصی روی آورد.

انتهای پیام/