توافق روسیه و آمریکا درباره سوریه؛ واشنگتن در تنگنا

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه خبری النشره لبنان، در مذاکرات پیش از توافق آمریکا و روسیه بر سر آتش بس در سوریه آشکار بود که واشنگتن در برابر 2 گزینه بد و بدتر قرار دارد. گزینه بد این بود که واشنگتن در برابر روسیه، سوریه و ایران عقب نشینی کرد و با آن چیزی موافقت کرد که پیش از این با آن مخالف بود. این کشور با جداسازی گروه تروریستی جبهه النصره از دیگر گروه هایی که با آتش بس و حل سیاسی بحران موافق هستند، موافقت کرد. همچنین واشنگتن موافقت کرد که با روسیه برای هدف قراردادن جبهه النصره و داعش هماهنگ شود.

گزینه بدتر موافقت نکردن با این توافق بود. در نتیجه این مساله ارتش سوریه و همپیمانان آن در میدان های نبرد پیشروی کرد و همه گروه های تروریستی از جمله آنهایی که با واشنگتن همسو هستند، هدف قرار دادند. ارتش سوریه با این پیشروی ها در حومه حلب و استان ادلب به پیروزی سرنوشت سازی رسیدند. این مساله شکست و فروپاشی گروه های مسلح را که آمریکا، عربستان و ترکیه بر روی آن شرط بندی کرده بودند، به دنبال داشت. این کشورها بر روی این گروه ها شرط بندی کرده بودند که بتوانند در هر گونه مذاکره ای دست برتر را داشته باشند. اما ارتش سوریه و همپیمانان آن داعش را هدف قرار دادند و آمریکا و هیچ یک از همپیمانان منطقه ای آن نتوانستند در این زمینه ارتش سوریه را از جنگ با تروریست ها بازدارند.

موافقت آمریکا با گزینه بد

در برابر این 2 گزینه واشنگتن مجبور شد با گزینه بد موافقت کند تا شاید بتواند خود را نجات دهد. اما دولت آمریکا پس از اعلام توافق با مشکلی روبرو شد و آن چگونگی اجرای این توافق است.

این کشور از یک سو در مسیر خرسندسازی گروه های مسلح برای چشم پوشی از ائتلاف خود با جبهه النصره با مشکل روبرو شد. این مساله زمینه را برای هدف قرار دادن جبهه النصره توسط جنگنده های روسیه و آمریکا فراهم می کند. از طرف دیگر هنگامی که جبهه النصره هدف قرار گیرد و نابود شود روند نابودسازی داعش شتاب خواهد گرفت و موازنه قدرت به سود نظام سوریه رقم خواهد خورد و گروه های مسلح در برابر 2 گزینه  زیر قرار می گیرند که یکی از دیگری تلخ تر است.

1 ـ به کاربستن گزینه سیاسی برپایه خواسته های روسیه، سوریه و ایران که خواستار تشکیل دولت وحدت ملی و اجرای انتخابات هستند. انتخاباتی که به موجب آن میزان قدرت گروه ها مشخص می شود و در سایه آن دولت جدید تشکیل خواهد شد. به نظر می رسد این گزینه به زودی ضعف و شکننده بودن گروه های مسلح مخالف را نشان خواهد داد. با توجه به اینکه این گروه ها توان دست یابی به قدرت را ندارند و از پایگاه مردمی هم برخوردار نیستند تلاش کردند با دخالت خارجی به این خواسته دست یابند.

2 ـ گروه های مسلح با  تن دادن به راه حل سیاسی مخالفت می کنند. زیرا آنان پیش از این از شکست خود اطلاع داشتند. در این شرایط این گروه ها با ارتش سوریه و همپیمانان آن روبرو هستند. پس از اینکه این گروه ها ضعیف شوند و پشتوانه اساسی خود یعنی جبهه النصره را از دست می دهند به مدت درازی نخواهند توانست مقاومت کنند.

در این شرایط ترکیه و آمریکا هم نخواهند توانست از نظر نظامی به پشتیبانی از این گروه ها بپردازند. زیرا در این صورت با ارتش سوریه و همپیمانان آن روبرو خواهند شد. به ویژه این در شرایطی است که گروه های مسلح با مخالفت خود با حل بحران سوریه از راه سیاسی موضع کشورهای پشتیبان خود را تضعیف کردند و هر گونه توجیه پشتیبانی از این گروه ها از بین رفته است.

گرفتاری آمریکا در سوریه

بر این پایه می توان به تنگنایی که آمریکا پیش و پس از توافق با مسکو در آن گرفتار شده است، پی برد. این تنگنا آمریکا را در شرایط بغرنجی قرار داده است به طوری که اکنون این کشور از پیامدهای فاش شدن محتوای توافق نگران است. این کشور امتیازهایی در این توافق داده است که گروه های تروریستی وابسته به آن، دادن چنین امتیازهایی را خیانت می دانند. در برابر، این کشور دیگر نمی تواند از تعهدهای خود در برابر مسکو شانه خالی کند.

این مساله در پافشاری مسکو در ضرورت اعلام محتوای توافق خود را نشان داده است. تنگنایی که واشنگتن در آن گرفتار شده در نتیجه پیروزی های ارتش سوریه و همپیمانان آن به وجود آمده است. در نتیجه این پیروزی ها تلاش گروه های تروریستی برای رفع محاصره از مناطق شرقی حلب، در کنترل داشتن دانشکده های نظامی و شهرک الراموسه در غرب حلب با شکست روبرو شده است.

تسلیم شدن گروه‌های مسلح تروریستی در شهرهای داریا و المعضمیه در حومه حلب مانند صاعقه ای بود که کشورهای توطئه گر علیه سوریه را مات و مبهوت کرده است. طبیعی بود که این پیروزی ها تقویت موضع سیاسی دولت سوریه و همپیمانان آن و ناکامی آمریکا و همپیمانانش را در پی داشته باشد. در چنین شرایطی توافق روسیه و آمریکا بیانگر موازنه قدرت در سوریه است و این نشان می دهد که آمریکا آنچه را که در میدان های نبرد به آن دست نیافته در مذاکره هم در دستیابی به آن ناکام ماند.

از این رو اگر چه واشنگتن تلاش کرد از اجرای توافق شانه خالی کند. اما با چنین اقدامی آخرین فرصت توافق با روسیه را از دست می داد و این مساله سبب می شد تا ارتش سوریه و همپیمانان آن حمله های خود را با قدرت بیشتری برای شکست گروه های تروریستی ادامه دهند.اما اگر واشنگتن به طور جدی به اجرای بندهای توافق پایبند باشد این مساله به سود سوریه و همپیمانان آن منجر خواهد شد.

این اقدام در سایه پوشش بین المللی شکست گروه های تروریستی را به همراه خواهد داشت و در پی آن بحران از راه سیاسی حل خواهد شد. در این صورت به حاکمیت و استقلال سوریه احترام گذاشته می شود و مردم سرنوشت خود را به دور از هرگونه دخالت و دیکته خارجی تعیین خواهند کرد.

انتهای پیام/