امام حسن(ع) و امام حسین(ع)؛ یک سوره با دو بسم‌الله
و بی‌سبب نیست حتی در زیارتنامه‌ها نیز سلام بر این دو در یک عبارت است و نصوص نبوی درباره امامت همزمان ایشان (چه نشسته و چه برخاسته) استثنای شگفت تاریخ امامت است.
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم مشهور است که سوره‌هایی مانند ضحی و انشراح یا فیل و قریش در اصل یک سوره بوده‌اند که به‌مصالحی با دو بسم‌الله در قرآن آمده است، به‌ویژه آن‌که برخی معتقدند که حتی در نماز اگر سوره اولی خوانده شود واجب است دومی نیز قرائت گردد.
و گویی این مثال ملکوتی تجلی واقعی‌اش شخصیت حسنین علیهما السلام است. در اثنای نوشتن کتابچه نبرد صلح ــ حدود 8 سال پیش ــ بدون هرگونه اغراق هرچه در صلح و سیره امام حسن(ع) می‌دیدم نشان از حسین بود و بعدها نیز عاشورای امام حسین(ع) را یک‌سره حسنی دیدم.
چه این‌که گویی صلح امام حسن و عاشورا به‌مثابه یک چرخ‌دنده برای دستگاه امامت بر هم می‌پیچد و حرکت می‌کند. و باز این‌که می‌بینیم که رویداد عاشورا یکی از مفاد صلحنامه‌ای است که قرار است تاریخ را از تزویر نجات دهد و نشان دهد سازش با هر پرچم سپیدی امن و امان نیست.
بین رویدادی که در سال 50 هجری و در ناحیه مسکَن افتاد تا روز طَف یک خط حقیقی برای آگاهی امت اسلام کشیده شد.
تاریخ روایت می‌کند که پیمان صلح معاویه با امام حسن و امام حسین (به‌طور همزمان بوده) و گرچه مفاد این پیمان هیچ‌گاه به‌طور کامل در اختیار نبوده اقراری است از سوی معاویه برای شرعی و قانونی بودن قیام اباعبدالله... .
از سوی دیگر تاریخ به‌چشم خود دید که کربلا به مجاهدت و خون حسن مثنی و قاسم و عبدالله و خاندان مجتبی چقدر رنگ و بوی مردانگی و سلحشوری نخستین پور بوتراب را داشت.
و بی‌سبب نیست حتی در زیارتنامه‌ها نیز سلام بر این دو در یک عبارت است و نصوص نبوی درباره امامت همزمان ایشان (چه نشسته و چه برخاسته) استثنای شگفت تاریخ امامت است.
هفتم صفر که روز شهادت یا مسمومیت امام مجتبی علیه السلام است و آغاز بزرگترین پیاده‌روی جهان در اربعین حسینی همیشه به این می‌اندیشیدم که ای‌کاش شیعیان این حرکت جهانی را از مَسکِن شروع می‌کردند تا به دنیا بگویند الگوی شیعه برای زندگی ایمانی چیست.
به دنیا بگویند ما با هیچ‌کس جنگی نداریم اما دجّالان و فاسقان و طاغوت‌ها حتی بر پیمان‌هایشان برای زندگی مسالمت آمیز هم پایبند نیستند، و این گونه است که راهی که از مسکن و صلح حسنین آغاز شده فرجامی جز رویارویی همیشگی کربلا نخواهد داشت.
کاش روزی این فراز تاریخ اسلام در یک قاب تصویری و رسانه‌ای دیده شود چون جدا دیدن این دو نور تحریف تاریخ است.
انتهای پیام/*
