تصمیم‌گیری درباره نصب درهای ایمنی مترو به آینده موکول شود
شاکری با بیان اینکه کاربرد عملی نصب درهای ایمنی در ایستگاه‌های مترو به نسبت هزینه هنگفت احتمالی دوهزار میلیارد تومانی آن بسیار اندک است، خواستار ارائه مطالعات پیوست در این رابطه قبل از اجرای این طرح شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، مجتبی شاکری در جریان بررسی طرح نصب درهای ایمنی بازشو در سکوهای مترو با اشاره به مطالعات صورت گرفته درباره تجربیات کشورهای دیگر در این زمینه اظهار کرد: بررسی‌ها نشان می‌دهد این طرح به نسبت هزینه بالایی که دارد، اثرگذار نیست و آمار سقوط و خودکشی در محل ریل مترو پیش از نصب این درها طی این چند سال کمتر از انگشتان یک دست است. این در حالی است که مطالعات پیوست برای اثبات ضرورت اجرای این طرح در اختیار قرار نگرفته است.
وی با بیان اینکه اجرای پایلوت این طرح در یک ایستگاه نیازمند اعتبار 10 میلیارد تومانی است، گفت: با فرض اجرای سراسری در حدود 200 ایستگاه مترو این طرح نیازمند 2000 میلیارد تومان اعتبار است؛ این در شرایطی است که با تصویب این طرح دو سوم بودجه یکساله مترو باید هزینه اجرای کامل این پروژه گردد. گزارش کارشناسی شهرداری هم در نقد این طرح نشان می داد که نمی‌توان این طرح را به صورت گزینشی و تنها در چند ایستگاه این امکان را اجرا کرد.
شاکری در خصوص بهره مندی جانبازان و معلولین از مزایای این طرح خاطرنشان کرد: در صورتی که درهای ایمنی به جای نصب سراسری فقط در برخی از ایستگاه‌ها نصب شود، گویی اختیار سوار و پیاده شدن در ایستگاه‌های مختلف را از آنها سلب می‌کنیم در حالی که قاعدتا باید شهروندان جانباز و معلول در هر ایستگاهی که تمایل دارند بتوانند سوار و پیاده شوند و در صورت نصب گزینشی، زحمت به‌خاطر سپردن ایستگاه‌های واجد این امکان را نیز باید متحمل شوند و این مساله را در نحوه تردد خود لحاظ کنند.
وی با بیان اینکه درباره این طرح سه نظر مختلف در بین موافقین آن وجود دارد، گفت: عده‌ای با اجرای پایلوت آن در یک ایستگاه موافق هستند که طبق مصوبه سال 94 ایستگاه مهرآباد نامزد بود هنوز اجرا نشده است؛ برخی دیگر معتقدند فعلا در ایستگاه‌های پرازدحام از این امکان استفاده شود و نظر سومی می گوید تمام ایستگاه‌های مترو باید به درهای ایمنی تجهیز شوند. بنابراین پیشنهاد می‌کنم برای تصمیم‌گیری نهایی در این رابطه مطالعات پیوست توسط شهرداری ارائه شود. چراکه هنوز سؤالاتی در ذهن بنده و برخی مخالفین طرح باقی مانده و در مورد برآورد هزینه هم فاصله ارقام اعلامی بسیار زیاد است که شهرداری باید به آنها پاسخ دهد.
بر این اساس در نهایت مقرر شد با عنایت به این پیشنهاد، شهرداری تهران ظرف مدت یک ماه طرح پژوهشی در این رابطه و روش اجرای پروژه را تدوین و به شورای شهر ارائه کند.
انتهای پیام/
