پشت‌پرده پروژه انتقال خط لوله گاز دماوند به لاریجان چه کسی است؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم از دماوند، حامیان محیط‌زیست و مردم شهرستان دماوند یک سالی است که به انواع مختلف نسبت به نحوه اجرایی خط انتقال لوله گاز دماوند به لاریجان اعتراض خود را اعلام کردند که پس از توقف مقطعی در اسفندماه سال گذشته، دوباره این پروژه از شهریورماه امسال کار خود را آغاز کرد.

حامیان محیط‌زیست معتقدند که اجرای این پروژه که بخشی از آن انجام شده، مناطق بکر و دست‌نخورده و همچنین بسیاری از گونه‌های نادر کشور و سرچشمه‌های آب منطقه دماوند و حتی روستاهای پایین‌دست را دچار آسیب می‌کند.

براساس مستندات، محل عبور خط لوله گاز دارای زیستگاه اصلی نمونه‌های نادر کبک دری و پلنگ که احتمال انقراض آنها وجود دارد و از طرفی نمونه کل، بز، قوچ، میش وحشی و سایر پرندگان شکاری است.

البته مردم و حامیان محیط‌زیست دماوند مخالف گازرسانی به مردم شریف لاریجان نیستند و تنها نسبت به مسیر انتخاب شده پروژه گلایه دارند و آن را کارشناسی شده نمی‌دانند و حتی برای آن مسیر پیشنهادی نیز در نظر دارند.

اما به دلیل عدم به نتیجه رسیدن پیگیری مردم، این بار جوانان شهرستان دماوند دست به کار شده‌ و با راه‌اندازی کمپینی با نام «#طبیعت_دماوند_را_نجات_دهید» سعی دارند تا با آگاه‌سازی شخصیت‌ها و مسئولان مختلف کشوری نسبت به معضلات زیست‌محیطی پروژه گازرسانی بتوانند از تخریب‌های بعدی آن جلوگیری کنند.

در همین رابطه چون پیگیری‌های خبرنگار تسنیم به‌ منظور شفاف‌سازی موضوع با مسئولین مرتبط دماوندی به نتیجه نرسید، به سراغ یک فعال محیط‌زیست رفته و در این زمینه با وی گفت‌وگو کرد که در ادامه می‌خوانید:

این فعال محیط‌زیست که خواست نامش فاش نشود اظهار داشت: یکی از اهداف نظام توسعه دسترسی شهروندان در روستاها به سوخت‌های تمیزتر و کاراتر یعنی گاز طبیعی است.

وی افزود: بهترین روش از نظر هزینه و مقرون به صرفه بودن برای روستاهای کم‌خانوار، استفاده از CNN یا LNJ به وسیله خط لوله و تأمین اقتصادی با رعایت ملاحظات زیست‌محیطی است.

این فعال محیط زیست ادامه داد: با هماهنگی‌های لازم و طراحی نقشه‌های مختلف در ابتدا پیشنهاد گازرسانی به لاریجان از طریق شهر آمل انجام شد اما این طرح با مخالفت وزارت راه و شهرسازی و سازمان محیط‌زیست همراه شد.

وی گفت: با وجود عدم تأیید سازمان محیط‌زیست و سازمان صنایع و معادن به علت قرار گرفتن در مسیر معادن و مخالفت ادارات مربوطه در شهرستان دماوند عملیات پروژه گازرسانی به لاریجان آغاز شد.

این فعال محیط‌زیست بیان کرد: با وجود اعتراضات اداره‌های شهرستان دماوند، اهالی این شهر و صدور اخطار زیست‌محیطی طبق مواد 2 و 8  اما توجهی به این اعتراضات نشد و پروژه ادامه پیدا کرد.

وی افزود: پس از آغاز شش ماه از آغاز این پروژه در بهمن سال 94 مجوز دریافت شد اما دستور توقف پروژه توسط شورای تأمین شهرستان دماوند داده شد.

این فعال محیط‌زیست ادامه داد: پس از بازدید خانم ابتکار و کارشناسان محیط‌زیست در سه نوبت، لغو مجوز ابلاغ شد اما با بی‌توجهی پروژه ادامه پیدا کرده است.

وی با بیان اینکه این پروژه معضلات شهری و استانی بسیاری دارد خاطرنشان کرد: عبور خط انتقال از اراضی کشاورزی و باغات پایین‌دست شهرستان، عبور خط انتقال از مناطق طبیعی و گردشگری اطراف شهرستان دماوند، عبور با فاصله کم از مناطق مسکونی و حریم شهرها و سایر کاربرها، قرار گرفتن در محدوده خطر بالا و خیلی بالا و چگونگی تمهیدات در صورت بروز سوانح طبیعی مانند سیل و زلزله از جمله معضلات مهم اجرای این پروژه است.

این فعال محیط‌زیست گفت: سؤالات زیادی همچون  دلایل عدم مطالعه کافی در مسیریابی و معرفی تنها یک مسیر مطرح است. همچنین اخیراً کارشناسان شرکت گاز طرحی مبنی بر ایستگاه تقلیل فشار در پایین‌دست و انتقال گاز با لوله 5 اینچ بدون حریم و با تخریب حداقلی را مطرح نمودندکه متأسفانه کسی پاسخگوی آن‌ها نیست.

وی در پاسخ به سوأل خبرنگار مبنی بر اینکه آیا با توجه به بند 4 سیاست‌های زیست‌محیطی ابلاغی سال 94 توسط مقام معظم رهبری، جرمی صورت گرفته است یا خیر، خاطرنشان کرد: حجم تخریب به حدی است که در ارتفاع 3000 متری از دوردست کاملاً قابل‌مشاهده است؛ این امر به تخریب منابع و طبیعی و پوشش گیاهی منحصر‌به فرد کوه‌ها در شهرستان دماوند می‌پردازد و این عین جرم است.

گذشته از آسیب‌هایی که با انتقال خط لوله دماوند به لاریجان به محیط‌زیست و نمونه‌های نادر جانوری در منطقه وارد می‌شود، آنچه حائز اهمیت است اینکه با وجود مخالفت‌هایی که از سوی رئیس سازمان محیط‌زیست و مسئولین شرکت گاز و فعالان محیط‌زیست صورت گرفته این پروژه همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهد و این سؤال را به ذهن متبادر می‌کند که به واقع چه کسی پشت پرده اجرای پروژه انتقال گاز دماوند به لاریجان است؟

انتهای پیام/