ناقوس کلیسا در آمریکا هیچگاه به صدا در نمی آید
ما در ایران اجازه نواختن ناقوس‌ها را داریم و برادران مسلمان هم با شنیدن نوای آسمانی ناقوس‌ها حتی خوشحال هم می‌شوند، اما شما در آمریکا حتی اجازه به صدا درآوردن این ناقوس‌ها را هم ندارید .
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،به نقل از موسسه راهبردی دیده بان، متن ذیل به مصاحبه با جناب سبو سرکسیان، اسقف اعظم کلیسای خلیفه‌گری تهران اختصاص دارد که به موضوعات مربوط به حقوق اقلیت ها و بخشی از برخورداری های ایشان در ایران می پردازد:
حضور مدیران و سردبیران رسانه های جامعه جهانی ارامنه در ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟
سرکیسیان: ما فقط ایران را در برنامه‌هایی همچون المپیک ارامنه یا حضور رسانه‌های جامعه جهانی ارامنه در ایران معرفی نمی‌کنیم، بلکه در هرزمانی تلاش می‌کنیم آزادی‌ها و نحوه زندگی‌مان را به جهان نشان دهیم. اکثر این خبرنگاران را در کشورهای خودشان ملاقات و با آن‌ها صحبت کرده‌ام و به آن‌ها بازگو کردم که حضور شما در ایران منجر به این می‌شود که سخنان ما درباره ایران را تصدیق می‌کنید و آن‌ها درست بوده‌اند.
عمده‌ترین دغدغه‌های خبرنگاران جامعه جهانی ارامنه در حوزه ایران چه بوده است؟
سرکیسیان: اکثر سؤالات آن‌ها درباره کلیسای ارامنه و جامعه ارامنه در ایران و همکاری‌های مشترک ما با دولت ایران بود. من همیشه و همیشه تأکید کرده‌ام که ما ارمنیان ایران هستیم و بر ایرانی بودن تأکیدداریم، نه اینکه ما را از کشور دیگری به اینجا آورده باشند، اصالت ما اینجاست و وظایف خودمان را نسبت به مملکت در حد خودمان و در بالاترین وضعیت انجام می‌دهیم.
ضعف و قوت حقوق ارامنه در ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
سرکیسیان: هر کشوری وضعیت خاص خودش را دارد و بنابراین مردم ما هم زندگی خودشان را با ایران وفق می‌دهند. هر کشوری مانند ایران و لبنان تفاوت‌های زیادی باهم دارند و ما به‌عنوان یک ایرانی یا ارامنه‌ای که در ایران زندگی می‌کنیم، هرگز خودمان را با ارامنه سایر کشورها، حتی ارمنستان مقایسه نمی‌کنیم. ما زندگی خودمان را که در ایران می‌بینیم، شکر خدا مشکل خاصی نداریم و زندگی‌مان را سپری می‌کنیم.
برگزاری چهل و هشتمین المپیک ارامنه در ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
سرکیسیان: این المپیک ارامنه که در باشگاه آرارات تهران برگزار می‌شود، مراسمی کاملاً خاص است، هیچ‌کدام از کشورهای دیگر به‌جز ارمنستان، باشگاه یا مجتمعی همچون آرارات درون خودشان ندارند. در لبنان یا آمریکا نیز بازی‌هایی بین اجتماعات و مجموعه‌های ارامنه انجام می‌شود اما چنین امکاناتی را ندارند.
خبرنگاران جامعه جهانی ارامنه چگونه می‌توانند تصویر صحیحی از ایران را برای کشورهایشان و جامعه ارامنه دنیا به نمایش بگذارند؟
سرکیسیان: این به زمان نیاز دارد، در اردیبهشت ماه سفری به فیلادلفیا در آمریکا داشتم که از 200 کشور دنیا، پانصد نماینده حضور داشتند و وقتی‌که نوبت من برای سخنرانی شد، در ابتدا به آن‌ها گفتم که من از ایران اسلامی آمده‌ام و همه بی‌صبرانه منتظر نظرات من بودند. من در آنجا گفتم براساس آمار دولتی یکصدهزار مسیحی در ایران زندگی می‌کنند، در قانون اساسی ایران تمام حقوق دینی، مذهبی، کلیسا و تمام حقوق دیگر ذکر شد است و مطمئناً یک‌به‌یک انجام می‌شود. یک سؤال خیلی کودکانه از من پرسیدند که آیا کلیساها در ایران زنگ و ناقوس دارند و آیا ما اجازه به صدا درآوردن ناقوس‌ها را داریم؟ من به آن‌ها گفتم که ما در ایران اجازه نواختن ناقوس‌ها را داریم و برادران مسلمان هم با شنیدن نوای آسمانی ناقوس‌ها حتی خوشحال هم می‌شوند، اما شما در آمریکا حتی اجازه به صدا درآوردن این ناقوس‌ها را هم ندارید، کلیساهای ارامنه در آمریکا ناقوس ندارند و نوای آن‌ها هیچگاه به صدا درنمی‌آید.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
