رئیس جمهوری که بازنده اصلی نژاد پرستی است
اکثریت اتباع ایرانی مقیم آمریکا جزو نخبگان سیاسی، و علمی این کشور هستند که با اقامت طولانیمدت خود ، قدرت و مشروعیتی بدست آوردهاند بنابراین چنین قشر فرهیخته ای طبیعتا در برابر «ایرانیها حق سفر به آمریکا را ندارند» واکنش نشان خواهند داد.
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم،به نقل از اتاق خبر 24، اگر فرض کنیم «دونالد ترامپ» رئیس جمهور تازه بر قدرت نشستۀ آمریکا، اولین کسی بود که مدّعی «خطر اسلام برای آمریکا» شد، دستور ممنوعیت صدور ویزا برای اتباع هفت کشور دنیا دمدستیترین و کودکانهترین تصمیمی بود که برای چنین معضلی میشد گرفت. ترامپ به تأسی از رژیم نازیهای آلمان، یک شبه فرمان منع سفر ایرانیان و اتباع شش کشور دیگر (سوریه، عراق، لیبی، یمن، سودان و سومالی) به آمریکا را صادر میکند و بین جهان با مردم خود، چه بسا بین اعضای خانوادههای شهروندان خود حصار میکشد.
طبق اعلام دفتر حافظ منافع ایران در آمریکا -واشینگتن دیسی، 900.000 پرونده گذرنامه ایرانی از ایرانیان آمریکا در اختیار این دفتر است. شورای ملی ایرانیان آمریکا جمعیت ایرانیآمریکاییها را بیش از یک میلیون نفر تخمین زده است. بیشترین جمعیت ایرانیان مقیم آمریکا در ایالتهای کالیفرنیا، نیویورک، تگزاس، واشنگتن دیسی،آتلانتا، سیتل، لاس وگاس، ماساچوست ساکنند و شهر لسآنجلس بزرگترین سکونتگاه ایرانیان در جهان است.
شاید اولین گروهی که از جمعیت ایرانیالاصل آمریکا به چشم مخاطب بیاید، سیاستمدارانِ پرتعدادِ راهیافته به کاخ سفید، وزارتخانهها و شوراها باشند که غالباً از دهه 60 و 70 میلادی در این کشور سکونت دارند، حتی کنارهم چیدن نام آنان در این مقال نمیگنجد:
فریار شیرزاد، معاون وزارت بازرگانی آمریکا و دستیار ریاست جمهوری آمریکا در کاخ سفید، گلی عامری، مدیر کل معاونت امور آموزشی و فرهنگی وزارت امور خارجه، جیمی دلشاد، شهردار بورلی هیلز در کالیفرنیا از سال 2003 تا کنون، راس میرکریمی، عضو هیئت ناظر در شورای شهری سانفرانسیسکو، سوزان اعتضادی، قاضی ارشد دادگاه عالی شهرستان سان ماتئو در کالیفرنیا، شیلا مشکین هنسون، قاضی ارشد دادگاه عالی شهرستان آرنج در کالیفرنیا، هوشنگ انصاری، از مؤسسین مؤسسه جیمز بیکر، بدیع بدیعالزمانی، از سیاستمداران سندیگو، سیروس امیرمکری دستیار وزیر خزانهداری آمریکا در زمینه موسسههای مالی و عضو هیئت مدیره بانک ملی تعاونی مصرفکنندگان آمریکا.
ترامپ نزدیک به یک ماه است که با تکجانبهگرایی در مسائل اقتصادی، اتحادیه اروپا را به شدّت نگران کرده است. ارزشهای لیبرالیستی که اتحادیه همیشه آنها را مبنای روابط فراآتلانتیکی میدید، امروز با سیاستهای ملّیگرایانۀ رئیس جمهور جدید در معرض تهدیدات جدّی قرار گرفتهاند.
اما حالا ترامپ نه فقط به قدرت اتحادیه (مثلاً آلمان سومین غول اقتصادی دنیا)، بلکه به اجزائی از اقتصاد داخلی خود نیز پشت پا زده است؛ همین آمریکایی که نامها و چهرههای ایرانی بر روی Google و Apple و Yahoo و e-bay و You Tube و Dropbox و Twitterاش حک شدهاند. بر طبق یکی از پژوهشهای مؤسسه فناوری ماساچوست، مهاجران ایرانی 50٪ بالاتر از حد میانگین جامعه در ایالات متحده درآمد کسب میکنند و از گروههای موفق جامعه آمریکا محسوب میگردند. ثروت ایرانیان مقیم آمریکا به عنوان کشوری که بیشترین تعداد میلیاردر در جهان را در خود جای داده، به تنهایی بالغ بر 900 میلیارد دلار ذکر شده؛ طبق گزارشها ایرانیان مقیم آمریکا مؤسس 280 شرکت مهم هستند و در بیش از 400 شرکت مطرح آمریکا، که جزو 1000 شرکت برتر فورچون نیز هستند، ریاست یا مدیریت را بر عهده دارند. سهم ایرانیان در اقتصاد ایالات متحده 400 میلیارد دلار است و در حوزۀ صنعت، تجارت و فناوری تنها به ذکر برخی از اسامی آنان اکتفا میشود:
مجید رفیع زاده (رئیس شورای یبن المللی آمریکا در خاورمیانه، دانشمند دانشگاه هاروارد و سیاستمدار آمریکایی، سالار کمانگر (مدیرعامل سابق سایت یوتیوب)، امید کردستانی (گوگل)، انوشه انصاری (رئیس مؤسسه فناوری تلکام و حامی مالی جایزه انصاری)، سینا تمدن (معاونت امور برنامههای کاربردی در شرکت اپل)، پیر امیدیار (ایبِی)، بیژن داوری (معاون ارشد شرکت آیبیام)، فرزاد ناظم (معاون ارشد فناوری در شرکت یاهو تا ژوئن سال 2007)، آرش فردوسی، از دو بنیانگذار دراپ باکس، دارا خسروشاهی، مدیر ارشد اجرایی شرکت اکسپیدیا، حسین اسلامبلچی، مدیر ارشد فناوری ایتیاندتی، حمید اخوان ملایری، مدیر عامل اجرایی قسمت ارتباطات شرکت زیمنس، ناصر جبلی، برنامهنویس و سازنده بازیهای رایانهای، سام نظریان، بنیانگذار و مدیر عامل شرکت SBE Entertainment Group و سرمایهگذار تأسیسات تفریحی.
علاوه بر دو حوزۀ سیاسی و اقتصادی، بسیاری از نخبگان ایرانی که دارندۀ برترین رتبهها و درخشانترین مدالهای علمی دنیا شدهاند، ساکن آمریکا هستند و به جرأت میتوان گفت ایرانیان مقیم آمریکا، تحصیلکردهترین گروه نژادی در کشور آمریکا محسوب میشوند. حضور ایرانیان به عنوان اساتید دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی آمریکا، به طوری چشمگیر است که تقریباً هر دانشگاه بزرگ آمریکایی یک باشگاه دانشجویی و یا انجمن ایرانی و یا فارسیزبان دارد.
طبق اداره آمار آمریکا در سرشماری سال 2000، نزدیک به 27٪ ایرانیان آمریکایی دارای مدرک کارشناسی ارشد به بالا بودند که این میزان در میان گروههای مهاجر آمریکایی دارای رتبه نخست است. در کلیۀ رشتههای برق، صنایع، کامپیوتر، سایر مهندسیها، ریاضی و فیزیک، زیستشناسی، پژوهشهای فضایی همچنین علوم انسانی نخبگان ایرانی درخشیدهاند که در این مجال تنها به ذکر برخی از اسامی آنان اکتفا میشود:
لطفی علیعسکرزاده (لطفی زاده)، پدر منطق فازی، فریناز کوشانفر، استاد دانشگاه رایس، مونا جراحی، استاد دانشگاه میشیگان، دریافت بالاترین نشان تحقیقاتی دانشمندان و مهندسان جوان از رئیس جمهور آمریکا، با عنوان «استعداد برتر حرفهای جوان سال» 2013، همایون سراجی محقق برجسته روباتیک در ناسا، محمد شاهیده پور، فلوی IEEE و رئیس دانشکدۀ مهندسی برق مؤسسه فناوری ایلینوی، یحیی رحمت سمیعی، رئیس سابق دانشکدۀ مهندسی برق دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس[9] و مدیر آزمایشگاه تحقیقات، تحلیل و اندازهگیری آنتن (ARAM) یو سی ال ای، بهزاد رضوی، فلوی IEEE و استاد برجسته مدارهای آنالوگ دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس، ولی نصر، رئیس مدرسه روابط بینالملل دانشگاه جانز هاپکینز، عباس علیزاده استاد باستانشناسی پیش از تاریخ ایران در مؤسسه شرقشناسی دانشگاه شیکاگو، سید حسین مدرسی طباطبایی، استاد مطالعات خاور نزدیک دانشگاه پرینستون، مریم میرزا خانی، ریاضیدان و استاد دانشگاه پرینستون و برنده مدال فیلدز، علی جوان، فیزیکدان، مخترع لیزر گازی، استاد بازنشسته فیزیک مؤسسه فناوری ماساچوست، کامران وفا، استاد فیزیک دانشگاه هاروارد، نیما ارکانیحامد، فیزیکدان دانشگاه هاروارد، بهرام مشحون، فیزیکدان دانشگاه میزوری در کلمبیا، مظفر پرتوماه، از نخستین استادان ایرانی رشته فیزیک هستهای عضو سابق سازمان فضایی ناسا، سبا ولدخان دانشمند برجسته زیستشناسی مولکولی، پردیس ثابتی، یکی از 8 نابغه بزرگ جهان در سال 2007 به گفته سیانان، فیروز نادری (مدیر پروژۀ مریخنورد ناسا) آزیتا ولینیا (استاد فیزیک دانشگاه در آمریکا و عضو پژوهشگران ناسا)،آزاده تبازاده (استاد دانشگاه استنفورد و متخصص فیزیک اتمسفری در ناسا)، سروش معدنی پور نماینده و قائم مقام اجرایی انجمن مهندسین مکانیک آمریکا در آسیا و استاد تمام مهندسی مکانیک در دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو.
نتیجهگیری
با در نظر گرفتن کلیۀ مطالب بالا، دو نکته حائز اهمیت وجود دارد که نباید آنها را از نظر دور داشت:
نکته اول اینکه چنانچه گفته شد قریب به اکثریت اتباع ایرانی مقیم آمریکا جزو نخبگان سیاسی، اقتصادی و علمی این کشور هستند که با اقامت طولانیمدت خود در این کشور، قدرت و مشروعیتی بدست آوردهاند؛ لذا نباید از وضعیت معیشتی آنها تصویری همانند مهاجران سالهای اخیر به اروپا در ذهن داشت. بنابراین چنین قشر فرهیخته و مرفّهی طبیعتاً در برابر «ایرانیها حقّ سفر به آمریکا را ندارند» واکنش نشان خواهند داد و با بهانۀ «امنیت ملّی آمریکا» نمیتوان آنان را فریب داد. با توجه به پایگاه اجتماعی و نفوذ بالایی که این افراد دارند، بدون شک جامعۀ دانشگاهی و اقتصاد آمریکا را نسبت به تبعات منفی این فرمان نژادپرستانه متوجه و متأثر خواهند کرد.
نکته دوم اینکه نمودارها نشان میدهند آمار پشیمان شدن افرادی که به یک رئیس جمهور رأی داداند هیچوقت در آمریکا به اندازه ترامپ بالا نبوده. افکار عمومی آمریکا تازه میبینند که رئیس جمهورشان الهۀ تصمیمات شتابزده است. جامعۀ آمریکا حس میکند پربیراه نبود وقتی هشدار داد که یک تاجر میلیاردر کسی نیست که آمادگی ورود به دنیای سیاست، آن هم سیاست پیچیدۀ ایالات متحده، آن هم در رأس قدرت را داشته باشد. عدم آگاهی و اشراف ترامپ به اینکه سیاستمداران ردهبالای آمریکایی تبعۀ چه کشورهایی هستند و مهاجران ایرانی چه سهم مهمی در آمریکا داشته و دارند، آیندۀ نگرانکنندهای برای سیاست، اقتصاد، علم و فناوری ایالات متحده در چهار سال پیشرو رقم خواهد زد. بسیاری از شهروندان ایرانیالاصل آمریکا بخشی از پیکرۀ ملت این کشور شدهاند و جدا کردن آنان از بدنه، مثل این است که گویی ترامپ برای دادن درس عبرت به دیگران، بازوی خود را قطع کند.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود