مرزبندی و تفکیک میان تئاتر معلولان و کودکان صحیح نیست؛ تئاتر باید فاصله‌ها را از میان بردارد

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، حمید کیانیان، سرپرست گروه تئاتر باران در پی اتفاقاتی که برای گروه وی در جشنواره کودک و نوجوان همدان اتفاق افتاد متنی را در اختیار خبرگزاری تسنیم خراسان رضوی قرار داده است. متن این نامه به شرح زیر است: هنگامی که فراخوان بیست و پنجمین جشنواره بین‌المللی کودکان و نوجوانان همدان منتشر شد اعضای گروه نمایشی معلولان جسمی حرکتی مشهد " بچه‌های باران " از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجیدند و با خود به آرزوهای بزرگ خویش که همانا دیده شدن هنر و توانمندی ایشان در جشنواره‌ای بین المللی بوده است فکر می‌کردند: «چه خوب که مسئولان ما هم بالاخره اجازه دیده شدن به ایشان را خواهند داد. اما غافل از اینکه متاسفانه هنوز دید مسئولان جشنواره آن قدر باز و گسترده نشده که توان دیدن این بچه‌ها را داشته باشد و نه تنها خود نمی‌بینند که اجازه دیدن را از دیگران را هم سلب می‌کنند.

وقتی نمایش این عزیزان مورد بازبینی گروه بازبینی جشنواره قرار می‌گیرد,کار از لحاظ فنی و نمایشی و کیفیت قابل قبول داوران بازبین قرار می‌گیرد اما فقط و فقط بخاطر معلولیت این عزیزان از حضور ایشان در جشنواره خودداری می‌شود به این بهانه که اگر اینها ( معلولان ) در جشنواره حضور پیدا کنند این جشنواره دیگر جشنواره کودک و نوجوان نیست و می‌شود جشنواره معلولان !

حال سوال ما این است که با توجه به اینکه تئاتر فرهنگ‌ساز است، خالق زندگی است، درمانگر است و فاصله ملل و جوامع را پر کرده و قلب و روح و ذهن انسان‌ها را به یکدیگر پیوند می‌زند و در تمامی ادیان تئاتر پیوند مشترک بین فرهنگ‌ها بوده است و کشور ما با وجود جهان سوم بودن در این مبحث بسیار قدرتمند و زیبا عمل کرده است، نمی‌دانیم چرا خودمان این پیوند و این وصل را مانع می‌شویم.

این جداسازی به حقیقت ضربه‌ای است بر پیکره والای تئاتر و حقایقی که می‌تواند توسط معلولان جسمی حرکتی بازگو شود را به قهقرا برده و مسلماً افراد به ظاهر سالم که گره‌ها و معلولیت درونی ایشان به چشم دیده نمی‌شود، نمی‌توانند دنیای دیگری را از زوایای دیگر برای بیننده و ملل مختلف به تصویر بکشند.

موسسه خیریه توانمندسازی بچه‌های باران طی تحقیقات و بررسی‌های متعدد در جلسات انفرادی، گروهی و زندگی تنگاتنگی که در طی 9 سال نمایش درمانی با بیش از 460 اجرای نمایش در 24 شهر کشورمان با این عزیزان که تمامی عوامل آن معلول جسمی حرکتی هستند داشته، تنها گروهی هستند که این چنین رکوردی را در کشورمان در عرصه هنر نمایش به ارمغان آورده‌اند و به نتایج جالب توجهی رسیده است که بازشدن این گره‌ها دستان یاریگر افراد آگاه و دلسوزی را فریاد می‌زند که گویا کمتر یافت می‌شود.

با توجه به تجربیات و مطالعات انجام شده و آمارهای موجود, این قشر از جامعه بیشتر از رنج از نوع و شکل معلولیت ظاهری خود، از نگاه‌های ترحم آمیز، خرافات و فرهنگ ضعیف مردممان در قالب شکرگزاری داشته‌های خود به هنگام دیدن ایشان و دلسوزی و ترحم به جای احترام است که آنها را در فشار و تنگای روحی قرار می‌دهد.

تمامی سعی و تلاش موسسه خیریه فرهنگی هنری توانمندسازی بچه‌های باران " گروه تئاتر معلولان جسمی، حرکتی مشهد پس از کمک به ارتقای اعتماد به نفس و عزت نفس این عزیزان که به حقیقت از جامعه طرد شده توسط نمایش درمانی، برای رفع این فاصله‌ها، فرهنگ‌سازی و تغییر باور غلط نمی‌توانم و تغییر دیدگاه مردم و مسئولانمان از ترحم به احترام و با توجه به حضور فعال آنها در جامعه و زیستن حقیقی توانمندی‌هایشان است که علاوه بر رکورد نمایشی در جشنواره بین المللی اصفهان با حضور 35 گروه داخلی و 6 گروه خارجی از کشورهای آلمان، ایتالیا، هلند، بلژیک، ارمنستان و اوگاندا به کسب 16 رتبه برتر بازیگری اول ،دوم و سوم زن و مرد ، کارگردانی ،طراحی صنه ، طراحی لباس و منتخب نمایش برگزیده جشنواره نائل شدند، همچنین در کارنامه ایشان صعود به قلعه هزار پله رودخان توسط معلولان این گروه در خرداد 1394 و ثبت این مهم به عنوان رکورد ملی ایران و آسیا و کویر نوردی نمونه بارز دیگری از موفقیت های این عزیزان است که به چشم می‌خورد.

و باز وقتی توسط مسئولان که بازو و قوت اصلی این هنرمندان هستند مرزگذاری و فاصله ایجاد می‌شود، شاهد کمرنگ شدن حضور آنها و رفتن به خلوت و انزوا و افسردگی و دوری از هرآنچه حق طبیعی آنهاست می‌شویم.

مسئله حائز اهمیت دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد دیده شدن این عزیزان در روی صحنه و در میان جوامع دیگر در جشنواره‌ای خاص است که نه تنها به شدت به بالا رفتن عزت نفس و اعتماد به نفس آنان کمک میکند که یک خواسته کاملاً طبیعی برای رفع نیازی است که نه تنها آنها را اشباع می‌کند که حس زیبای ارزشمندی و دیده شدن به آنها انگیزه، امید، قدرت، شادابی و حرکت به سوی قدم‌هایی با توانی هرچه بیشتر برای بقای نسل‌های سالم‌تر در این دنیای وانفسا که فقر، فساد، افسردگی، اعتیاد، بیکاری و .... بیداد می‌کند می‌دهد.

این مجموعه با 106 عضو پس از درمان روحی و فرهنگ‌سازی به کارآفرینی و اشتغال زایی پرداخته و سالها است که علاوه بر اجرای نمایش، با برگزاری سمینارها و همایش‌های متعدد با شعار " هنر و خلاقیت در خدمت معلولیت" تحت عنوان " معلولیت و خلاقیت "، " معلویت و کارآفرینی" و ... با حضور کارگردانان، نویسندگان، بزرگان و بازیگران سینما همچون داوود کیانیان، سید کمال تبریزی، رضا میرکریمی، پوران درخشنده، رضا کیانیان، ایرج راد، بهرام رادان، مجید مظفری، مجید امرایی ، دکتر محمد هادی کریمی ، مصطفی رحماندوست، فاطمه گودرزی، نسرین مقانلو, حبیب رضایی و امید زندگانی و .... برپایی بیش از 135 غرفه کارآفرینی از محصولات تولید شده فرهنگی و هنری توسط این عزیزان سهم بسزایی در کارآفرینی برای این قشر داشته است.

پس می‌بینیم که چگونه تئاتر و نمایش درمانی عظمتی خلق کرده که با دگرگونی وصف ناپذیر در زندگی بشر با افتخار قد علم می‌کند و خواستار گسترده تر شدن هرچه بیشتر فضای اجرایی و پیوندی هرچه عمیق تر میان معلولان، مردم، مسئولان و جوامع ملل مختلف است.قصد و نیت این مجموعه از حضور در جشنواره‌ها کسب رتبه و مقام و تندیس نیست. بلکه هدف تغییر فرهنگ و دیدگاه ملت‌هاست.

اگر نظر بر این است که معلولان جشنواره‌های خاص خود را دارند, باید گفت در جشنواره‌های معلولان فقط معلولین یکدیگر را می‌بینند و نه کسانی که با معلولیت بیگانه‌اند و این اساساً اشتباه است و این امکان وجود داشت و البته ما به عنوان بخش کوچکی از جامعه تئاتری کشور این پیشنهاد را نیز دادیم. حال که در جشنواره کودک و نوجوان همدان امسال بخش‌های متعدد و متنوعی ایجاد شده این گروه خاص را می‌توان در یکی از بخش‌های ویژه صد سالگی تئاتر کودک و نوجوان در ایران و یا در کارگاه‌های آموزشی و تخصصی به عرصه حضور رساند و این همه توانمندی را به رخ ملت‌ها کشاند. کو گوش شنوا و کو یار مهربان

کلام آخر

عاجزانه خواهشمندیم فاصله‌ها و موانع را جهت بارور شدن خلاقیت هرچه بیشتر میهنمان برداریم.باری دیگر در کنار هم تلاش کنیم تا " باور کنیم "، باور کنیم که این عزیزان با تمام دست و پاهای نداشته شان کاری را می‌کنند که ما با تمام امکانات آن را انجام می‌دهیم و جزوی از جامعه به ظاهر سالم هستیم.

گناه همچو اویی چیست که گره‌های کج و معوج دست و پایش دیده می‌شود ولی بر گره‌ها و معلولیت‌های ما فقط خداوند آگاه و بیناست و با توجه به گزارش اعلام شده از سوی معاونت وزیر بهداشت سالانه بیش از 100 هزار معلول جسمی حرکتی و ذهنی به کشورمان اضافه می‌شوند, کاش بیش از پیش برای جامعه هنری که می‌توانند پا به عرصه عشق و امید و شکوفایی برسند فکری برداریم.

انتهای پیام/