چشم‌نوازی "خانه آیت‌الله طالقانی" و "غارهای دست‌کن" در منطقه ییلاقی طالقان + تصاویر
خانه آیت‌الله طالقانی در روستای تاریخی گلیرد بالا طالقان قرار گرفته که جزو روستاهای هدف گردشگری شهرستان است و جاذبه‌های طبیعی چشم‌نوازی دارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرج، شهرستان طالقان به مرکزیت شهر طالقان یکی از شهرستان‌های استان البرز است که در سال 89 تاسیس و دارای 2 بخش مرکزی و جوستان و 4 دهستان است. شهر طالقان در منطقه‌ای ییلاقی در میان رشته‌کوه البرز و در 120 کیلومتری شمال‌غربی تهران قرار دارد.
وجود کوه‌ها سبب شده طالقان دارای آب و هوایی سرد و کوهستانی باشد و در فصل زمستان تردد به برخی از مناطق سخت و ناممکن است؛ زبان مردم طالقان فارسی و تاتی است که به سبب آب‌وهوای کوهستانی و ییلاقی دارای جمعیت فصلی بوده و در تابستان جمعیت آن به بیش از 12 هزار نفر می‌رسد.
منزل آیت‌الله طالقانی در گلیرد، یادمان درویش عبدالمجید در مهران، ارژنگ قلعه درمیناوند، قلعه منصور و قلعه کیقباد در شمال هرنج، قلعه دختر در گته ده، قلعه پراچان و قلعه فالیس، امامزاده هاورن در جوستان، شاه محمد در کرکبود، امامزاده زکریا در میراش، امامزده روستاهای سیدآباد، اورازان، بقایای آسیاب‌های آبی در برخی از روستاها و نیز آثار نهر بزرگ انتقال آب از طالقان به قزوین در امتداد قله‌های رشته کوه‌های جنوبی طالقان، دریاچه سد طالقان، بند آبی میراش، برکه غمیش استخر، برکه کوهستانی سات، آبشار شله بن، آبشار کرکبود، آبشار ترنو، آبشار سفیدآب و آبشار آسکان از جمله مهمترین جاذبه‌های گردشگری این شهرستان است که به اختصار در مورد برخی از آن‌ها توضیحی ارائه می‌شود.
خانه آیت‌الله طالقانی در روستای تاریخی گلیرد بالا طالقان قرار گرفته است. این روستا جزء روستاهای هدف گردشگری شهرستان است و جاذبه‌های طبیعی چشم‌نوازی دارد.
این خانه متعلق به دوره قاجار و زادگاه شخصیتی بوده که در تاریخ معاصر و انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشته است و هم‌اکنون در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و به موزه وسایل شخصی و کتاب‌های آیت‌الله طالقانی تبدیل شده است.
امامزاده زکریا که نسب ایشان به امام موسی‌کاظم(ع) می‌رسد، از جمله اماکن تاریخی طالقان است. این امامزاده در محوطه 4 هزار مترمربعی واقع است که دارای ضریح چوبی است و گنبد آن مطابق معماری محلی مخروطی شکل است.
این بقعه مربوط به قرن هفتم یا هشتم هجری است.
غارهای دست‌کن بادامستان در مجاورت روستای بزرگ وشته و کنار امامزاده یوسف(ع) قرار دارد. این غارها که به نظر می‌رسد در گذشته‌های دور مسکن و ماوای مردمان غارنشینان بوده، توسط دست در دیوارهایی با خاک رسی کنده شده و بسیار تو در تو است و به خوبی به نظر می‌رسد محل سکونت افرادی بوده که به مناسبت‌های گوناگون آئینی یا به منظور فرار از دست دشمنان به این نقاط پناه آورده‌اند.
مسیرهای ورودی این غارها به سبب اینکه به میزان 10 الی 20 متر بالاتر از کف دشت قرار دارد، کمی صعب‌العبور است. تپه‌ای که این غارها در آن کنده شده، در واقع یالی بسیار طولانی در حد فاصل دره وشته و دره رودخانه گوران و گلیرد است.
گزارش از زهره کمیجانی
انتهای پیام/
