به گزارش خبرنگار خبرگزاری تسنیم در حلب، سرانجام دومین بخش از مرحله نخست توافق مبادله با  ساعت‌ها تاخیر و کارشکنی گروه‌های تروریستی با ورود سه هزار نفر دیگر از اهالی مظلوم شهرک‌های تحت محاصره کفریا و فوعه به شهر حلب پایان یافت.

این توافق بر خروج هشت هزار نفر از ساکنان کفریا و فوعه در مقابل اخراج تمام افراد مسلح و اطرافیانشان از مناطق الزبدانی و مضایا به سمت شهر ادلب تصریح می‌کند تا به این ترتیب این مناطق از وجود افراد مسلح پاکسازی شود.

همچنین حدود یک هفته پیش پنج هزار نفر از اهالی فوعه و کفریا پس از خروج از این مناطق و توقف کوتاه در حلب به سمت اماکن اختصاص یافته برای آنها در برخی شهرهای سوریه از جمله لاذقیه، حمص و دمشق منتقل شدند.

در مقابل ورود سه هزار نفر از اهالی کفریا و فوعه به حلب در دور دوم توافق مبادله پس از آنکه تروریست‌ها بیش از دو روز آنها را معطل نگه داشته و در معرض آزارهای شدید قرار داده بودند،  15 اتوبوس حامل 500 فرد مسلح به همراه اطرافیانشان از الزبدانی و سرغایا و الجبل الشرقی وارد منطقه الراشدین در غرب حلب شدند.

بر اساس این گزارش، اهالی فوعه و کفریا پس از ورود به حلب در مرکز اسکان موقت در منطقه جبرین در جنوب شرقی حلب اسکان یافتند.

اهالی مظلوم کفریا و فوعه پس از اقامت موقت در منطقه جبرین حلب در ادامه به مناطقی که برای اسکان دائمی آنها در استان‌های لاذقیه، حمص و حومه دمشق اختصاص یافته است، منتقل شدند.

در مقابل خروج هشت هزار نفر از اهالی کفریا و فوعه، 2700 فرد مسلح از شهرک‌های زبدانی، مضایا و  الجبل الشرقی اخراج و به ادلب منتقل شدند، همچنین 27 نفر از اتباع قطری از جمله شاهزادگان که در بازداشت گروه‌های عراقی بودند پس از خروج تعداد مورد توافق از کفریا و فوعه آزاد شدند، قطر به عنوان یکی از مهمترین حامیان گروه‌های تروریستی از طرف‌های اصلی در اجرای این توافق بود.

 تروریست‌ها در جریان خروج اولین گروه از اهالی کفریا و فوعه که تعدادشان پنج هزار نفر بود، آنها را چندین روز معطل نگه داشته و در یک جنایت هولناک، یک تروریست تکفیری خود را در میان این شهروندان مظلوم منفجر کرد که به شهید و زخمی شدن بیش از 300 نفر منجر شد.

منطقه «حسیاء» در شرق حمص از جمله مناطقی است که برای اسکان اهالی مظلوم کفریا و فوعه اختصاص یافته است، کودکان، زنان و سالخوردگانی که اگر جهنم مرگ و موشک‌ها نبود که در طول دوره محاصره همراهشان بود، موطن اصلی‌شان را ترک نمی‌کردند.

انتهای پیام/