به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، تورق دواوین گذشتگان از منوچهری دامغانی گرفته تا همین یکسده گذشته، نشان میدهد که میل شاعران به سرودن و پرداختن به ماه مبارک رمضان در شعر بیش از امروز بوده است. شاعر در ساحتهای مختلف شعری حتی شعر عاشقانه به این موضوع گرایش داشته و همین امر گاه تشخیص عرفانی و یا عاشقانه بودن شعر را بر مخاطبان دشوار کرده است. شاعر دیروز به هر بهانهای گریزی به این موضوع زده و از آن برای بیان مضامین جدید استفاده کرده است. نمونهای از این دسته از اشعار را میتوان در سرودههایی دید که در وصف ماه مبارک رمضان و بیش از آن هلول حلال ماه شوال و عید فطر است.
این مضمون از قرن چهارم آغاز شده و در سدههای مختلف اوج و فرودهای متعددی را پشت سر گذاشت، اما در مجموع در دیوان و سرودههای شاعران، از بزرگانی چون منوچهری دامغانی، خاقانی، سنایی، سعدی و حافظ گرفته تا شاعران درجه دومی و سومی چون مسعود سلمان، مجیر بیلقانی و دیگران. شاعران در این سرودهها با مضامین مختلف به ماه و هلال عید اشارت کردهاند؛ از نگاه زاهدانه، عارفانه و هنرمندانه گرفته تا کامجویی و عشرتطلبی. به هر حال این موضوع جزء مضامین مورد استقبال شاعران بوده است، اما شعر معاصر به نسبت گذشته از این نظر کمبنیه و گاه لاجان است که این خود از دلایل متعددی نشأت میگیرد. در سالهای گذشته برخی از شاعران تلاش کردهاند تا با پرداختن به این موضوع، اندکی از خلأ حاضر را رفع کنند.
محمدحسین انصارینژاد، از شاعران، در غزلی با عنوان «رمضانیه» به این موضوع پرداخته است:
وزشهای شگفتی است در این سمت سحرها
صبوح است، برآرید از این پنجره، سرها!
که گسترده در این سو، ورق دفتر شب بو؟
در این باغ سحرخیز، خبرهاست خبرها!
شب چلچلهها خوش به مزامیر زبور است
غزلهای سلیمان به لب شانه بسرها
در این سو تپش باغچه با ورد سحرگاه
در آن سو وزش نافله از کوه و کمرها
بر این چشمه بخوانید سفرنامه یونس
به هر صخره اگر رد نهنگ است و خطرها
گل انداخته ماه رمضان برهمه شهر
گشوده است شبانگاه بر این میکده درها!
شب قدر خدا دست تکان داده ببینید!
که روح القدس آنجا به زمین ریخته پرها
بچرخید هلا با دف وکشکول و تبرزین
بخوانید در این حلقه از آشوب جگرها
در این دایره شمس الحق تبریزمیآید
در این حلقه از قونیه دلسوختهترها!
بنوشید در این ماه شراب ازلی را
حرام است دراین میکده اما و اگرها
دلم همنفس سیدی آیینه فروش است
که همسایه شبلی ست که همدوش شررها...
مرا گفت چهل بار بگو صل علی عشق
مرا گفت همین ذکر سلوک است سفرها
مردف بسرایید به آهنگ حجازی
غزل، مهر نماز است در این سکر سحرها
انتهای پیام/