اما و اگرهای بازیکنان موفق مازندارنی و نداشتن تیم در لیگ برتر فوتبال کشور
مازندران از استانهایی بوده که در لیگ اروپا، باشگاههای آسیا بازیکنان موفقی دارد ولی متاسفانه از داشتن تیم مازندرانی در لیگ برتر فوتبال کشور عیب دارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، سخن از فوتبال استانی میشود که در لیگ اروپا در باشگاههای آسیا بازیکنانش حضور موفق داشته و و در حال حاضر بیش از 50 فوتبالیست این دیار در لیگ برتر برای سایر باشگاههای کشور پابه توپ هستند.
مربیان این دیار سابقه هدایت تیمهای غیرمازندرانی در لیگ برتر را داشته و بیشترین نفرات را در تیمهای ملی نونهالان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان دارد.
مازندران همواره در بحث تاریخچه تیمداری در فوتبال کشور از استانهای مطرح فوتبالی بوده اگرچه مازندران را پایتخت کشتی کشور و خوزستان را پایتخت فوتبال یا برزیل این رشته در کشور لقب داده اند.
اما اگر نقد کارشناسی شده ای در بحث ظهور ستارگان در این رشته داشته باشیم مازندران حتی از خوزستان و سایر استانها برای تیمهای ملی و لیگ برتر در مقاطع سنی مختلف و حتی لیگ آسیا و اروپا بازیکن داشته است.
باید اذعان داشت، اسکلتبندی تیم پرسپولیس و استقلال با نفرات مازندرانی بوده و ستارگانی در گذشته همچون رحمتی، پیمانی، نادر دست نشان، رحیم دست نشان، گل چشمه، نعمتی، مسگر ساروی، رضا و محمد تقوی، سورتیچی، هوشمند، ملک احمدی، سید مهدی احمدی، جغتاپور، اولادی، خلعتبری، نوروزی ، فکری، عاشوری، رضایی، جوانشیر، اصطراری، پورعلی گنجی، یحیی گل محمدی، علیپور، سید جلال حسینی حکایت از استعدادهای غنی فوتبال در مازندران دارد.
اگر نگاهی کوتاه به تاریخ تیمداری و رقابت تیمهای مازندرانی در مسابقات باشگاهی داشته باشیم قبل از پیروی انقلاب تاکنون تیمهای زیادی همچون شموشک، ایرسوتر نوشهر، شهرداری، نواب، نکاچوب، ژاندارمری، ساری جوان، بانک صادرات، نساجی، آزمایش، صنعت، آستان قدس، ایران ساری، تاج، شهباز، بانک ملی، پالایش پخش قائمشهر، سایپا شمال، شهدای فریدونکنار، خرم نور، چرم سازی نور، بازرگانان چالوس و بسیاری از تیمهای دیگر فوتبال مازندران در حوزه تیمداری ظهور کرده اند و حتی با مربیگری مرحوم عزیز اصلی سنگربان اسبق تیم ملی در دو فصل ساری تنها نماینده مازندران در لیگ 2 بوده و کارنامه خوبی هم داشت.
با آغاز انقلاب اسلامی مسابقات قهرمانی فوتبال کشور در قالب تیمهای منتخب برگزار شد و مازندران از مدعیان اصلی و سابقه چندین دوره نائب قهرمانی را داشته و برابر همه استانهای نامدار فوتبال خیز به پیروزی میرسید.
اگر ناداوریها وجود نداشت و قهرمان از آن مازندرانیها بود؛ چرخش و گردش فوتبال کشور به مسابقات لیگ 1 و 2 که از مازندران شهرداری ساری، نساجی قائمشهر، ایرسوتر نوشهر، آزمایش قائمشهر، پالایش قائمشهر رقابت سنگین و نفسگیر در لیگ داخلی که مجوز حضور برای لیگ کشور بود.
همواره دیدارهای نساجی، شهرداری، استقلال بندرترکمن، استقلال بهشهر، بازرگانان چالوس، ایرسوتر و شموشک نوشهر، تاکسیرانی بابل با حضور دهها هزار تماشاگر برگزار میشد و دربی داخلی فوتبال مازندران در حد فینال لیگهای معتبر کشور بود.
با آغاز لیگ برتر فوتبال باشگاههای کشور شاهد کوچ ستارگان فوتبال مازندران در ردههای سنی مختلف و حتی مربیان به سایر استانها بوده و مازندران همچون گوشت قربانی بین استانهای دیگر تقسیم شد.
با این روند اساس سازندگی در فوتبال مازندران نابود و تنها مدارس فوتبال آنهم بدون نظارت و تنها با هدف کسب درآمد و دریافت شهریه جایگزین سازندگی در فوتبال این دیار شد.
در قائمشهر و ساری، رجال سیاسی بیشترین ضربات را به فوتبال وارده کرده و در ساری مرحوم سلیم بهرامی، محمد دامادی، رمضان شجاعی و علی اصغر یوسف نژاد سابقه تیمداری در لیگها را داشته اند که کارنامه مردودی حاصل تلاش آنها در حوزه ای غیرتخصصی بوده است.
در قائمشهر فرمانداران، شهرداران ، اسپانسرها، نمایندگان ، ائمه جمعه و جماعات، فرماندهان نیروهای انتظامی و نظامی و مدیران بانکها پای کار آمدند اما همچون ساری ناموفق بودند و تنها تفاوت این شهر با ساری در بقا نماینده قائمشهر در لیگ دسته اول بود در حالی فوتبال در ساری تقریباً در ورطه نابودی قرار گرفته و شاهد قهر تماشاگران هستیم و در قائمشهر کماکان تماشاگران حرف اول پویایی فوتبال استان را می زنند.
نگارنده با نظر کارشناسی اعلام میدارد که علت اصلی نابودی فوتبال در مازندران دخالت و بهره برداریهای سیاسی رجال سیاسی در این رشته بوده و حتی موجب دشمن تراشی برای فوتبال استان شد.
شعبان وفایی نژاد
انتهای پیام/