انجمن‌های هنری هرمزگان؛ از انتخابات پنهانی تا رنجش شاعران نام‌آشنا
جامعه فرهنگ و هنر هرمزگان، طی دو سال اخیر گله‌ها و نارضایتی‌های زیادی را از عملکرد انجمن‌های هنری مختلف به خود دیده که اعضا و یا فعالان مرتبط با هر انجمن هر از چندگاهی هر کدام بر حسب دغدغه‌های خود بیانیه و یا متن‌هایی را در فضای مجازی منتشر می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بندرعباس، با وجود تمامی گفته‌های مسئولان فرهنگ و ارشاد در هرمزگان و خبرهایی که به صورت روزانه در رسانه‌های استان دیده در تعریف و تمجید از این حوزه دیده و شنیده می‌شود، اما شواهد بیانگر چیز دیگری است و روزی نیست که گله و یا شکایت هنرمندان استان از طیف‌های مختلف به گوش نرسد؛ از انجمن هنرهای تجسمی گرفته تا تئاتر و شعر و داستان که همه فریاد عدم توجه مسئولان مربوطه به هنرمند و فعالیت‌های هنری استان را سر داده‌اند و اعلام می‌کنند که ظرفیت و توان هنرمندان استان به دلایل مختلف که بخشی از آن به کمبود بودجه و امکانات مناسب است مغفول مانده است.
این‌بار اما صدای شکایت دو تن از هنرمندان شاعر مینابی به گوش می‌رسد که از عملکرد انجمن شعر شهرستان میناب گله کرده‌اند و اعتقاد دارند که این انجمن با اراده طیفی خاص در حال فعالیت است.
در این یادداشت گفته شده که بیش از یک سال است اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی میناب با حمایت مستقیم اداره‌کل فرهنگ و ارشاد استان، زمینه طرد شاعران و نویسندگان مینابی را فراهم کرده است.
در طول هفته گذشته فشارها و اقدامات یک‌سویه این مجموعه فرهنگی علیه شاعران مینابی شدت بیشتری داشته که با عکس‌العمل شاعران این شهر مواجه شده است.
"ابراهیم آرمات" و "کبری فدوی" دو تن از شاعران شناخته‌شده میناب هستند که درباره این موضوع صحبت‌هایی را داشته‌اند.
به گفته ابراهیم آرمات "انجمن شعر میناب" وابسته به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهر بدون حضور حتی یک نفر از شاعران شناخته‌شده این شهرستان همچون «غلام امینی، کبری فدوی، یعقوب سهوزاده، یداله شهرجو، ابراهیم کریم‌آبادی، آسیه صمیمی، راضیه حیدری، ملیحه جمشیدی و ...» اقدام به برگزاری مخفیانه انتخابات انجمن شعرو ادب این شهر کرد.
حاصل این انتخابات مخفیانه و دور از چشم شاعران و نویسندگان مینابی انتخاب ـ یا بهتر بگوییم انتصاب ـ فردی بدون هیچ سابقه ادبی و هنری به عنوان مسئول انجمن شعر و ادب این شهرستان بود.
گفتنی است در سال95 هم شاهد برگزاری انتخابات سوری این انجمن بودیم که بدون حضور و اطلاع شاعران و نویسندگان این شهرستان برگزار شد.
با توجه به صحبت‌های آرمات سئوال‌های زیادی مطرح می‌شود که چرا یک انجمن که زیر نظر نهاد دولتی فرهنگ و ارشاد در حال فعالیت است باید به اراده افرادی خاص اداره شود و از حضور شعرای دیگری که در این شهر اسم و رسمی دارند و از قدیمیان محسوب می‌شوند استفاده نکنند و چرا انتخابات این انجمن به صورت پنهانی باید صورت بگیرد.
در این بین مهم‌ترین نکته این است که اداره کل ارشاد چرا در این زمینه و رسیدگی به اینگونه مسائل هیچ دخالتی نمی‌کند و خیال برخی از بابت این سکون و بی‌توجهی راحت است.
کبری فدوی نیز از دیگر هنرمندان شاعر شهرستان میناب است که می‌گوید: خوب دیدن در ادبیات ما حکم و شالودهی اساسی دارد که بسیاری از مدعیان ادبیات و هنر در شهر میناب مدتی است این عادت خوب را کنار گذاشته‌اند و اگر همین رویه ادامه پیدا کند دیگر با وجود گوش‌های ندیده و چشم‌های نشنیده در سال‌های نه چندان دور امیدی به داشتن هنر و هنرمند اندیشمند نخواهیم بود.
هنگامی که چکیده‌های ادبیات یک شهر را با تشر از اتاق مدیریت خود بیرون می‌رانند چون تحمل شنیدن صدای حقیت را ندارند، زمانی که با تصمیمات یک‌طرفه، عجولانه و خودخواهانه از زبان سازمان‌های اداری نسبت به رای‌گیری برای ادبیات و شعر یک شهرستان بدون حضور حتی یک نفر از شاعران این شهر اقدام می‌کنند؛ در حقیقت بریدن شاخه‌ای است که خود بر پهنای سُترگ آن نشسته‌اند و ناگفته پیداست زلال و پاکی هنر و هنرمند را هیچ‌گاه نمی‌توان با دست و پا زدن‌هایی از اینگونه خدشه‌دار و آلوده کرد.
در طول این 18سالی که در این عرصه بوده‌ام بسیاری از مدیران را در مجموعه فرهنگ و ارشاد اسلامی دیده‌ام که آمده‌اند و رفته‌اند اما آنچه مانده است شعر، شاعر، کلمه، تفکر انتقادی و هنر اوست.
اگر می‌دانستند ادبیات کاری است تخصصی نه تفننی که با یک روز در هفته دور هم نشستن و شعر خواندن و کف‌زدن و برای توجیه کار خود بدون حضور میزبان نشست‌ها و شب شعرها را برگزار کردن نیست؛ هیچ‌گاه اینگونه ادبیات این شهر را به سخره نمی‌گرفتند. اگر می‌دانستند ذات هنر و ادبیات تکامل اندیشه‌ورزی و انسانیت است اینگونه با ادبیات به بداخلاقی برنمی‌خواستند.
به گزارش تسنیم، لازمه حضور، فعالیت هنر و هنرمندان در جامعه توجه و همکاری و همیاری متولیان امر فرهنگی است اما حرف‌ها و گله‌های این هنرمندان نشان از بی‌توجهی ادار کل ارشاد بر انجمن‌ها دارد، انجمن‌هایی که چراغ هنر را با تمام سختی‌ها و کاستی ها روشن نگه داشته و از دل و جان مایه می‌گذارند اما بودجه‌ها صرف جشنواره‌ها و برنامه‌هایی می‌شود که گاه هیچ خروجی مثبتی نداشته و ندارند و تنها برای اعلام آمار و ارقام برای وزارت‌خانه با بودجه‌های کلان برگزار می‌شوند.
انتهای پیام/
