به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، «برنامه موشکی ایران» دقیقاً از چه زمانی با برنامه هستهای ایران پیوند خورد. این شاید مهمترین سؤالی باشد که در میانه تلاش امریکا برای مذاکره مجدد موشکی درباره پرونده هستهای ایران به ذهن هر کسی خطور میکند. در گزارشهای پیشین دلایل تلاش امریکا و رژیم صهیونیستی برای محدود کردن برنامه هستهای ایران را شرح دادیم، اما سؤال دیگری که در این میان مطرح میشود، نحوه همراه کردن سایر کشورها به خصوص کشورهای اروپایی با ادعای ارتباط برنامه هستهای ایران با برنامه موشکی است که سبب شد حتی روسیه و چین هم در آن مقطع زمانی به قطعنامههای تحریمی علیه برنامه هستهای ایران رأی مثبت بدهند؛ قطعنامههایی که حتی با وجود امضای برجام رد آن را میتوان در قطعنامه 2231 دید. مهمترین اسنادی که امریکا برای تسلیحاتی بودن برنامه موشکی ایران و ارتباط آن با برنامه هستهای ارائه کرد، دروغ بزرگی به نام اسناد مطرح شده در لپتاپ محرمانه برنامه هستهای ایران بود؛ لپ تاپی که سبب شد امریکا دستاویزی برای محکومیت ایران در آژانس بینالمللی اتمی پیدا کند و مجموعه این اتهامات در قالب سندی به نام «مطالعات ادعایی» به موضوعی چالش برانگیز بین ایران و کشورهای عضو 1+5 تبدیل شده بود.
لپتاپ هستهای از کجا پیدا شد
زمان دقیقی که اسناد در اختیار امریکا قرار گرفت هرگز فاش نشد ولی به طور قطع پس از تابستان 2004 وجود آن علنی شد. این اسناد از طریق یک لپتاپ ربوده شده از ایران خارج شده و به دست امریکا رسیده بود. این لپتاپ شامل اسنادی بیش از هزار صفحه بود که در آن مطالعاتی در خصوص بازطراحی کلاهک موشک بالستیک ایران، آزمایش چاشنی انفجاری تسلیحات هستهای با قدرت بالا و سامانه تبدیل اورانیوم در مقیاس پایین بود. طبق این اسناد تمامی آزمایشات در سالهای 2001 تا 2003 انجام گرفته بود.
نکته مبهم در مورد اسناد ادعایی فاش شده منبع این اسناد است. نیویورک تایمز در نوامبر 2005 گزارش داد که این اطلاعات را در اواسط 2004 از طریق یک رابط قدیمی در ایران به دست آوردهاند. دیوید سنگر از مجله تایمز در توضیح منبع این اسناد آورده است: دانشمند ایرانی که برای جاسوسی استخدام شده بود در فاصله سالهای 2003 تا 2004 از طریق یک پروژه محرمانه تسلیحات هستهای که روی آن کار میکرده به اسناد دسترسی پیدا کرده و آنها را در یک لپتاپ ذخیره کرده است و به خاطر مظنون شدن نیروهای اطلاعاتی ایران به وی اسناد را از طریق همسرش از ایران خارج کرده و به دولت امریکا تحویل داده است. اوایل سال 2005 والاستریت ژورنال منبع لپتاپ را یک منبع اطلاعاتی معرفی کرد که با همکاری آلمان اسناد را به دولت امریکا ارائه کرده است. طبق گفته مقامات اطلاعاتی امریکا به دلیل حساس بودن اسناد و در خطر بودن جان یک فرد نمیتوانند در مورد منبع اسناد بحث کنند. منبع دیگری که برای لپتاپ ذکر شد، جاسوسی بود که لپتاپ را از یکی از عوامل پروژه تسلیحات هستهای محرمانه ایران ربوده است.
«آماد» اسم رمز اتهامافکنی
مهمترین بخش از این اسناد که به برنامه موشکی ایران مرتبط میشد، برنامه آماد عنوان داشت. بنا بر اطلاعاتی که از این برنامه منتشر شده است، ایران برنامهای محرمانه به نام «آماد» داشته که فردی به نام محسن فخریزاده آن را هدایت میکرده و بیشتر فعالیتهایش نیز بین سالهای 2002 تا 2003 میلادی بوده است. بنا بر این اطلاعات، فخریزاده پس از چند بار نقل و انتقال، ریاست «سازمان تحقیقات و نوآوری امور دفاعی» ایران را عهدهدار شده بود. بر این اساس برنامه آماد دارای سه بخش بود: پروژه نمک سبز، طرح تولید چاشنی انفجاری با قدرت بالا و طراحی مجدد موشک شهاب 3 برای نصب کلاهک هستهای احتمالی روی آن.
این برنامه بخشی از پروژه بزرگ تری به نام پروژه 5 برای تولید اورانیوم با هدف استفاده در یک برنامه غنیسازی مخفی بوده که قرار بود محصولش فلز قابل کاربرد در کلاهک جدید موشکی (تولید برنامه 111) باشد.
بر اساس اطلاعاتی که از این اسناد توسط روزنامه واشنگتن پست منتشر شد، یک دانشمند اتمی شوروی سابق به نام ویاچسلاو دانیلنکو در اواسط دهه 90 در مرکز تحقیقات فیزیک ایران که به برنامه اتمی این کشور مرتبط است، فعالیت میکرده است. این روزنامه میافزاید، بر اساس این مدارک، دانیلنکو برای حداقل پنج سال در زمینه آزمایشهای انفجار هستهای با ایران همکاری داشت. امریکا بر اساس این اسناد و با فشار بر شورای حکام توانست در نشست سالانه آژانس، ایران را به مخفیکاری در خصوص برنامه هستهای خود متهم کند. در ژوئن 2008 اولی هاینونن معاون وقت آژانس بینالمللی انرژی اتمی اعلام کرده بود در حال حاضر 10 کشور از ادعای تحقیقات تسلیحاتی ایران در گذشته حمایت میکنند.
در این گزارش اسناد لپتاپ دارای اعتبار قلمداد و دلیل آن ارائه اسناد توسط چندین کشور به آژانس عنوان شد. همچنین هاینونن به هیئت امریکایی اطمینان داد از مخالفت امریکا با ارائه کپی اسناد به ایران حمایت کند. او استدلال کرد ایران دسترسی کافی به اسناد داشته است اما هنوز هم آنها را رد میکند. آژانس انرژی اتمی گزارش اتهام آمیزی را درباره ایران منتشر کرد و در این گزارش از ایران خواسته شده بود مفادی از اسناد را که صحت دارد و بخشهایی را که جعلی میداند، مشخص کند. ایران شواهد مفصلی ارائه و توضیحاتی را در مورد اطلاعات اسناد مطرح کرد ولی هیچ کدام از اسنادی که ایران ارائه کرد در گزارشهای 2008 آژانس به آن اشاره نشد.
در واقع نکته مهم در بهرهگیری امریکا و همپیمانانش از اسناد ارائه شده این بود که آنها ادعا کردند ایران اعلام کرده بخشی از این اسناد صحت دارد و بر همین اساس این ادعا را مبنایی برای تحت فشار گذاشتن ایران و اعمال فشار بیشتر عنوان کردند.
بر اساس همین گزارشات بود که شورای امنیت سازمان ملل متحد در قطعنامه 1929 شدیدترین تحریمها را علیه ایران تحمیل کرد.
تناقضات یک اتهام
با وجودی که مدتها از این مناقشه میگذرد و بحثها در این باره بر اساس مذاکرات برجام و بازرسیهای آژانس از سایت پارچین به طور کامل پایان پذیرفته است اما هنوز بخشهای مرتبط با بحثهای موشکی به عنوان منبعی برای فشار بر برنامه هستهای ایران مورد استفاده قرار میگیرد، البته تاکنون تناقضات فراوانی در این اسناد پیدا شده است. از جمله موارد این تناقض درباره طرح طراحی کلاهک موشکهای بالستیک ایران بود که بنا بر اطلاعات لپتاپ این طرحها طرح اصلی موشک شهاب3 را نشان میداد اما ایران ساخت این موشک را رها کرده بود و به دنبال طرح جایگزین برای ساخت موشک ارتقا یافته و جدیدی بود. بازطراحی موشک در اوایل 2000 آغاز شده بود و در همین سال دی والپول مدیر اطلاعات ملی امریکا اذعان کرد ایران از قبل تولید موشک ارتقا یافته شهاب4 را اعلام کرده بود که قابلیت آن از شهاب3 بیشتر است، در حالی که زمان بازطراحی کلاهک موشک بالستیک در اسناد آگوست 2002 ذکر شده بود. همچنین آلمان نیز بیان میکند که تصمیم به جایگزینی موشک ارتقایافته با شهاب 3 قبل از زمانی است که اسناد لپتاپ مدعی شده ایران طراحی آن را به طور مخفیانه آغاز کرده است.
آمادگی برای پاسخ به موجسازیهای جدید
می توان حدس زد در دور جدید فشارها هم به این اسناد به عنوان سابقهای از تلاش ایران برای تجهیز موشکهای بالستیک به کلاهکهای اتمی استناد شود.
موضوع ایران تاکنون در قبال این مسئله بسیار محکم بوده و روسیه و چین نیز خواستار ایجاد جبهه جدیدی برای فشار بر ایران در موضوع موشکی نیستند اما شاید بد نباشد که دستگاه سیاست خارجی در پاسخ به فشار غرب اسناد محکمی درباره رد این مدارک آماده و ارائه کند؛ کاری که با توجه به وضعیت موجود و اراده امریکا برای پرداختن به این مسئله ضرورتی انکارناپذیر دارد.
منبع: روزنامه جوان
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها