ضعف ایمنی خودروها دلیل بیش از ۹۰ درصد تلفات ناشی از تصادفات


تحقیقات میدانی نشان می‌دهد با اینکه عامل انسانی ۷۰ تا ۹۰ درصد در تصادفات نقش دارد ولی بیش از ۹۰ درصد علل تلفات ناشی از تصادفات رانندگی مربوط به عوامل جاده‌ای و وسیله نقلیه است که از ایمنی مناسب و استانداردهای لازم برخوردار نیستند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، مرتضی شمسی،‌پژوهشگر حوزه حمل‌ونقل در یادداشتی درخصوص علل تلفات ناشی از تصادفات جاده‌ای آورده است: سفرهای نوروزی سال 97 همانند سال‌های گذشته در حالی به پایان رسید که متاسفانه عده‌ای از هموطنان در اثر تصادفات رانندگی جان خودشان را از دست دادند و عده‌ی زیادی نیز دچار معلولیت و نقص عضو و از کارافتاده دائمی شدند و صد دریغ و افسوس که این جشن بزرگ ملی به کام بخشی از هم میهنان تلخ و عیدشان به عزا تبدیل شد.

با وجود اینکه آمار تصادفات و تلفات رانندگی نسبت به سال‌های قبل کاهش پیدا کرده و میزان تلفات روزانه به حدود 45 نفر کشته و 100_110 نفر معلول و از کار افتاده دایمی و 500_600نفر مجروح تقلیل یافته است. که متاسفانه در رسانه‌ها به تعداد دقیق معلولین اشاره نمی‌شود در حالی که هزینه یک معلول به مراتب بیشتر از هزینه یک فوتی است. باید اذعان کرد که این تعداد تلفات و این میزان خسارات همچنان آمار قابل توجه و تکان دهنده است و قلب تک تک هموطنان را به درد می‌آورد.می‌توان گفت هر روز یک هواپیما مشابه هواپیمای سقوط کرده در مسیر تهران یاسوج در جاده‌های کشور سقوط می‌کند.

نکته قابل تامل اینکه هشدارهای لازم از سوی پلیس محترم راهور ناجا در طول سفرها به مسافران  داده شد نه تنها از میزان تصادفات و تلفات رانندگی کاسته نشد بلکه طبق گزارشات پلیس این عدد نسبت به سال قبل 8 درصد نیز افزایش پیدا کرد.

سوال اینجاست که چرا سازمان‌های مربوطه همچنان از عملکرد ضعیف خودشان دفاع می‌کنند و همچنان اصرار دارند که عامل انسانی را به عنوان مقصر اصلی تصادفات معرفی کنند در حالی که بررسی‌های علمی و تحقیقات میدانی نشان می‌دهد با اینکه عامل انسانی 70 تا 90 درصد در تصادفات نقش دارد ولی بیش از 90 درصد علل تلفات ناشی از تصادفات رانندگی مربوط به عوامل جاده‌ای و وسیله نقلیه است که از ایمنی مناسب و استانداردهای لازم برخوردار نیستند.

چرا که ما زمانی می‌توانیم عامل انسانی را علت اصلی وقوع تصادفات قلمداد کنیم که هم کیفیت و ایمنی خودروها و استاندارد جاده ها را افزایش داده باشیم و نظارت سفت و سختی را اعمال کنیم که متاسفانه سازمانهای ذی ربط با تمام اقداماتی که داشتند کوچکترین گامی را در راستای اموزش فرهنگ صحیح ترافیک برنداشته اند به همین خاطر ما از فرهنگ و رفتار ترافیکی مناسب در جهان برخوردار نیستیم و این سازمانها به جای اعتراف به کاستی‌ها و ضعف عملکرد خودشان عامل انسانی را مقصر اصلی معرفی می‌کنند. سازمان‌های متبوع نیز به جای اعتراف و اذعان کاستی‌های موجود و پرداختن به اصل موضوع که همان عدم اموزش صحیح فرهنگ ترافیک است برای سرپوش گذاشتن به ضعف خود صرفا عامل انسانی را دلیل اصلی معرفی می‌کنند و شاید هم برخی از مسئولان اموزش‌های غیر کارشناسی و از هم گسیخته در بعضی از رسانه‌ها و مدارس که تنها دادن هشدارها و تهدیدهایی علیه رانندگان متخلف و گاها خواهش و التماس از مردم را اموزش تلقی می‌کنند و به آن بسنده می‌کنند.

ولی کارشناسان معتقدند که آموزشی تاثیرگذار است که مداوم، مستمر، کارشناسی شده برای تمام گروه‌های سنی از مهد کودک تا دانشگاه باشد و توسط متخصصین و از طرق مختلف صورت گیرد، برای مثال :اکثر ما ایرانیان بعلت عدم اموزش وقتی پشت فرمان دچار خستگی و خواب آلودگی می‌شویم برای مقابله با خواب برخی از اقدامات را انجام می‌دهیم و رانندگی خود را خواب‌آلوده ادامه می‌دهیم؛ به عنوان مثال شیشه کابین خودرو را پایین کشیده و یا صدای ضبط را بیشتر می‌کنیم و یا تنقلات مثل تخمه و یا چایی می‌خوریم و یا برخی سیگار روشن می‌کنند و رانندگی را ادامه می‌دهیم.

در صورتی که اگر آموزش دیده بودیم که همه انسانها در برابر خواب تسلیم هستند و هیچ کس نمی‌تواند با خواب مقابله کند و تحقیقات نشان داده است که این اقدامات کوچکترین تاثیری در کنترل خواب ندارد به ندرت رانندگی خود را با حالت خستگی و خواب آلودگی ادامه می‌دادیم. یا افسردگی و اختلالات خواب در جامعه ما خیلی زیاد است و اکثر آنها تشخیص داده نشده در جامعه باقی می‌مانند و یکی از شایعترین علل تصادفات ناشی از خواب الودگی هستند که آموزش و برخی اقدامات دیگر می‌تواند نقش موثری در این زمینه داشته باشد. در نتیجه افرادی که در اثر تصادفات رانندگی فوت یا معلول و از کار افتاده و یا مجروح می‌شوند انسان‌های بی گناهی هستند که همه مردم به خصوص مسئولین مقصر هستیم.اینها دشمن نیستند و همه اینها هموطنانمان هستند و هیچ فرقی با هموطنانی که متاسفانه در اثر سانحه هواپیمای تهران یاسوج جان عزیزان خودشان را از دست دادند ندارند ولی آیا واکنش مسئولین نیز یکسان است. در آن وزیر استیضاح می‌شود ولی در تصادفات جاده‌ای هیچ مسئولی پاسخگوی مردم نیست.

بارها توسط کارشناسان این حوزه اعلام شده که برای حل این معضل سه راهکار متصور است که باید همزمان اقدام شود. ا- مهندسی ترافیک : مانند استاندارد کردن جاده‌ها و معابر وارتقای ایمنی وسایل نقلیه و....2- اموزش و 3- نظارت دقیق و اعمال قانون. در بین اینها شاید آموزش کم‌هزینه‌ترین راهکاری بوده که از دهه‌های قبل می‌توانستیم در کشور انجام دهیم. حتی دولتهای گذشته آن را نیز انجام نداده‌اند و هیچ وقت پاسخگوی مردم نبوده‌اند و در قبال انبوهی از کشتار و معلولیت هموطنان در طول دهه‌های گذشته حتی یک بار هم از مردم عذرخواهی نکردند. مسئولین سازمانها با سانسور کردن آمار تلفات و با حرف‌های غیرکارشناسی در حال توجیه میزان تصادفات و تلفات هستند چون اقدامات بنیادین و اساسی در این حوزه صورت نگرفته است. آیا در این مدت جاده‌ها استاندارد و یا خودروها ایمن شده‌اند و یا آموزش و فرهنگ سازی صورت گرفته است و یا نطارت‌ها و اعمال قانون بیشتر شده است. پس در هیچ زمینه‌ای اقدام اساسی صورت نپذیرفته است ولی برخی اقدامات مثل افزایش نصب دوربین در جاده‌ها و افزایش جرایم تخلفات رانندگی انجام شده که در حد انتظار اثر بازدارندگی نداشته است و این اقدامات متناسب با عمق فاجعه نبوده است.

ما منکر زحمات و فعالیت سازمانهای مربوطه نیستیم برخی از سازمانها حتی بیش از حد وظایف خود زحمت می‌کشند ولی اگر سیاست‌های کلی در این حوزه غلط باشد و دولت طرح جامع و ملی در این زمینه نداشته باشد و حل معضل ترافیک و تصادفات رانندگی جزء اولویت کاری دولتمردان قرار نگیرد، متولی کاهش تصادفات و تلفات رانندگی مشخص نباشد، اقدامات علمی و کارشناسی شده صورت نگیرد، سیاست سازمان‌ها همسو و هماهنگ نباشد، مشارکت مردم را افزایش ندهیم و در برخی زمینه‌ها مدیریت واحد نداشته باشیم، این معضل را یک چالش ملی معرفی نکنیم و برای آن راهکار ملی تهیه نکنیم، نتیجه فعالیت‌ها بی تاثیر بوده و موجب هدر رفت سرمایه‌های ملی و بیت المال خواهد شد که نهایتا بعد از دهه‌ها کشتار و معلولیت و فرصت سوزی و هدر دادن بیت المال سازمانهای فوق ناتوانی خود را در کنترل تصادفات اعلام می‌کنند.

آیا وقت آن نرسیده بعد از دهه‌ها سیاست‌های غلط و بی برنامگی و برخی اقدامات غیر کارشناسی و غیر هماهنگ که باعث تحمیل خسارت‌های سنگین و غیر قابل جبران بر کشور شده و فرصت‌های طلایی را از ما گرفته است تمام مسئولین سه قوا و سازمان‌های مختلف و ارگان‌ها و نهادها با مشارکت مردم با اتخاذ سیاست‌های درست و کارامد و با اتحاد و همدلی و با عزم ملی برای حل تمام مشکلات کشورمان از جمله معضلات ترافیکی و تصادفات رانندگی به پا خیزیم؟

انتهای پیام/