به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، نفس به کارگردانی جلیل سامان، مجموعه‌ای بود با حال و هوا و فضای سال‌های قبل از انقلاب و نگاهی به سرگذشت مردم اجتماع آن دوران و بویژه نسل جوان که زندگی‌هایشان با بحران‌ها و آشوب‌های سال‌های منتهی به انقلاب همراه می‌شد و تجربیاتی متفاوت را برایشان رقم می‌زد. سعیدی در این مجموعه در نقش دختری آرام از خانواده‌ای متعلق به طبقه متوسط بود که طی ماجراهایی با یک جوان توده‌ای آشنا می‌شد و مسیر زندگی‌اش تغییر پیدا می‌کرد. این بازیگر گرچه با بازی در نفس چهره‌اش به مخاطبان و نیز مجموعه‌سازان معرفی شد، با این حال در ادامه در مجموعه دیگری حضور پیدا نکرد؛ اتفاقی که البته شاید گواه گزیده‌گزینی سعیدی باشد.

ساناز سعیدی حالا پس از گذشت یک سال این بار هم با مجموعه‌ای رمضانی مهمان خانه‌هاست. مجموعه بچه مهندس به کارگردانی علی غفاری که باز در دهه‌های گذشته تاریخ معاصر روایت می‌شود و ماجرایی شیرین دارد. سعیدی با ایفای نقش صدیقه اقدسیان بخوبی توانسته در دومین هنرنمایی خود، از نقش قبلی‌اش فاصله بگیرد و این بار در شمایل مادری دلسوز و مهربان برای بچه‌های یک پرورشگاه مقابل دوربین رود.

سعیدی در گفت‌وگو با جام‌جم از بازی در این مجموعه رمضانی می‌گوید.

فعالیت حرفه‌ای شما در عالم بازیگری از سال گذشته و با بازی در مجموعه «نفس» که مجموعه‌ای رمضانی بود آغاز شد و حالا شما را باز در قالب بازی در مجموعه‌ای مناسبتی می‌بینیم. از انتخابتان برای بازی در بچه مهندس بگویید. چه عاملی به ایفای نقش صدیقه اقدسیان ترغیبتان کرد؟ جذابیت‌های این نقش و مجموعه برایتان چه بود؟

مهم‌ترین عاملی که جذبم کرد، فیلمنامه بود که خواندم و دوستش داشتم. به نظرم رسید که موضوع بکری داشت؛ بویژه این‌که تاکنون در مجموعه‌های تلویزیونی به موضوع پرورشگاه و شرایط زندگی بچه‌ها در آن پرداخته نشده بود و برای من به عنوان یک بازیگر بسیار جذاب بود که حضور در این فضا را تجربه کنم.

شخصیت صدیقه از ابتدا در فیلمنامه چه تعریف و مختصاتی داشت؟ نکته‌ای که در حین تماشای مجموعه به چشم می‌خورد، باورپذیری و ملموس بودن رفتار این شخصیت است. از چگونه بهتر جان بخشیدن به آن بگویید.

شخصیت صدیقه در مجموعه بچه مهندس موقعیت ویژه‌ای دارد. او زنی است که مربی پرورشگاه است، بیشتر اوقاتش را با بچه‌های پرورشگاه می‌گذراند، اما خودش بچه‌دار نمی‌شود. در این بین شوهرش هم شهید می‌شود و حالا این زن فرزندی را از شوهر شهیدش به یادگار دارد. به همین خاطر وجود این بچه برایش خاص‌تر از بچه‌های دیگر می‌شود. به نظرم قلب صدیقه در مسیر داستان به نوعی با قلب جواد پیوند خورده است و رابطه مادر و فرزندی که میان این دو نفر شکل می‌گیرد، برایم بسیار جذاب بود. من خودم پا به پای صدیقه این احساسات مادرانه را کشف کردم. چون ارتباط با این دست از بچه‌هایی که بی‌سرپرست هستند، سایه پدر و مادر بالای سرشان نیست و وضعیت آینده‌شان هم نامعلوم است، ارتباطات و نحوه برخوردی که باید در مواجهه با آنها داشته باشی، همه تو را به چالش می‌کشد و همین جذاب است. ضمن این‌که آقای غفاری (کارگردان کار) از ابتدا خصوصیاتی برای صدیقه در ذهن داشتند که خدا را شکر تصویرشان به تصویر ذهنی‌ای که من داشتم نزدیک بود و لطف کردند که این فرصت را برای بازی در نقش در اختیارم گذاشتند و ممنونشان هستم.

از زمان پخش نفس تا بچه مهندس، فاصله‌ای یک‌ساله در کارنامه بازیگری‌تان دیده می‌شود. این وقفه باعث شده برخلاف تصور خیلی‌ها، شما بلافاصله بعد از حضور در نفس پرکار نشوید و کمتر دیده شوید. دلیل این وقفه و فاصله چیست؟

عموما طرفدار نقش‌هایی هستم که یک فرآیند رشد را طی می‌کنند و نقش‌هایی که من را به چالش بکشند، بیشتر ترجیح می‌دهم. با این حال معتقدم که هنوز در ابتدای راهم؛ فعلا در حال تجربه کردن و یادگیری هستم و آزمون و خطا می‌کنم. در چنین شرایطی با توجه به پیشنهادهایی که به من می‌شود، ترجیح می‌دهم نقش‌هایی را ایفا کنم که باعث شوند بیشتر دیده شوم، به من کمک کنند که در مسیر بازیگری‌ام چیزهای بیشتری یاد بگیرم و در واقع نقشی باشد که چیزی به وجودم اضافه بکند.

و شباهتی که میان این دو مجموعه دیده می‌شود، این است که هر دو فضایی مربوط به‌چند دهه قبل دارند و شما نقش فردی متعلق به آن دوران را بازی می‌کنید، نه شخصیتی امروزی...

من با این قضیه موافق نیستم. به نظرم شخصیت ناهید مجموعه نفس و صدیقه در مجموعه بچه مهندس، دو شخصیت جدا از هم هستند و ویژگی‌های متفاوتی دارند. حتی اگر دو آدم از یک طبقه اجتماعی یکسان باشند، باز هم در جزئیات با هم تفاوت پیدا می‌کنند و ما هیچ دو آدمی را در دنیا پیدا نمی‌کنیم که کاملا شبیه به هم باشند. چون آدم‌ها متفاوتند، پس نقش‌ها هم صددرصد با هم متفاوت می‌شوند. به نظرم دو شخصیت ناهید و صدیقه شخصیت‌هایی جدای از هم هستند، جنس انتخاب‌ها و مسیر و موقعیتی که در زندگی دارند متفاوت است؛ حتی پیشینه‌شان هم باهم فرق می‌کند و به همین خاطر جنس بازی‌ام هم در این دو مجموعه شامل این تفاوت می‌شود. با وجود این همان‌طور که گفتم، من هنوز در اول راهم هستم، باید بین پیشنهادهایی که دارم، بهترین نقشی که می‌توانم را انتخاب کنم و دلم نمی‌خواهد که ترسیدن، من را در بازیگری محدود کند. از چیزی نمی‌ترسم، کارم را انجام می‌دهم و به دنبال نقش‌های متفاوت و اتفاقات بهتر
می‌روم.

شخصیت صدیقه در این مجموعه به درستی شکل گرفته؛ توانسته از شخصیتی سطحی فاصله بگیرد و برای مخاطبان ملموس باشد. نوع ارتباط او با فرزندخوانده‌اش جواد، مواجهه‌اش با شهادت همسرش و دیگر اتفاقات، همه باورپذیر هستند. از جزئیات ترسیم نقش بگویید.

از نگاهی که نسبت به بازی‌ام دارید ممنونم. بلاخره آدم‌ها روحیات متنوعی دارند و نحوه برخوردشان با رویدادها و اتفاقات مختلف تفاوت دارد. در خصوص صدیقه هم به لحاظ اتفاقی که برایش رخ داد، همزمانی آمدن بچه و رفتن شوهرش باعث شد که او نسبت به این بچه (جواد) احساسات ویژه‌ای پیدا کرده و برایش اختصاصی‌تر مادری ‌کند. انگار خدا نعمتی را از صدیقه می‌گیرد و در عوض نعمتی دیگر جایگزین عشق از دست رفته‌اش می‌کند. بودن جواد باعث امید و انگیزه در وجود صدیقه می‌شود و به نظرم این عامل است که صدیقه را همچنان سر پا
نگه می‌دارد.

و با توجه به این‌که فکر می‌کنم خودتان در زندگی واقعی مادر نیستید، این احساس مادرانه را چطور باورپذیرتر به تصویر کشیدید؟

مادری کردن اتفاق خیلی بزرگی است. قطعا کسی که مادر می‌شود، تجربه عظیمی را پشت سر می‌گذارد و به یک خودشناسی عمیق می‌رسد. من تحقیق کردم، کوشیدم نشانه‌های مادرانگی را در شخصیت صدیقه نمایان کنم.

شما در این مجموعه بیشتر با بازیگران کودک در تقابل بودید. ارتباطتان با کودکان چطور است؟

من در زندگی شخصی‌ام هم عاشق بچه‌ها هستم، معتقدم آنها سرمایه‌ها و آینده‌سازان ما هستند. لذا سر صحنه از بودنشان فقط لذت بردم. برای یونای عزیزم و دیگر بچه‌های دوست‌داشتنی بچه‌مهندس آرزوی بهترین‌ها را دارم.

بازخوردهای مخاطبان را نسبت به کار چطور دیده‌اید؟ مردم از این سریال رضایت دارند؟

تصمیم نهایی با مخاطبان است. اثر برای مخاطب ساخته می‌شود، نظر او مهم است و این یک واقعیت است که مردم به ما و کارمان معنا می‌دهند. از نظراتشان انرژی می‌گیریم و آرزویم این است که بچه مهندس رضایت مردم را به دست آورده باشد.

نگاهی به شخصیت صدیقه

یک بازی هنرمندانه

صدیقه اقدسیان شخصیتی است که شبیه آن را در مجموعه‌های تلویزیونی، در کمتر مجموعه‌ای دیده بودیم. او شمایلی شبیه به هیچ‌کس ندارد و در نوع خود، تصویری تازه است.

صدیقه (که ساناز سعیدی در این مجموعه هنرمندانه آن نقش را ایفا می‌کند) در ابتدای داستان زن جوانی است که همراه با شوهرش (برزو ارجمند) در یک پرورشگاه مخصوص، کودکان بی‌سرپرست کار و زندگی می‌کند تا این‌که یک روز با آمدن اتفاقی نوزادی به نام جواد به پرورشگاه، زندگی این زوج برای همیشه عوض می‌شود و آنها که خود فرزند ندارند، مهری ویژه نسبت به او پیدا می‌کنند. در ادامه داستان با رفتن همسر صدیقه به جبهه و آمدن خبر شهادتش، زندگی صدیقه دوباره دستخو ش تغییری عظیم می‌شود و او حالا همسر شهیدی است که نسبت به امانت شوهرش (جواد) احساس دین می‌کند و خود را در قبال تربیت شخصیتش مسئول می‌داند. سعیدی توانسته همه ضوابط این نقش را هنرمندانه ایفا کند و این از جمله نقاط قوت بچه مهندس است.

منبع:جام جم

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه رسانه‌ها