آقایان! امنیت ملی کشور را حراج نکنید

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، روز یکشنبه گذشته بعد از بحث‌های فراوان، لایحه پیوستن ایران به کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم با رای نمایندگان مجلس 2 ماه مسکوت ماند تا مجددا درباره آن تصمیم گیری شود.همچنین لایحه پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو که قبلا با ایرادات شورای نگهبان به بهارستان عودت داده شده بود، یک بار دیگر با رای پایینی تصویب شد.همه این اتفاقات هم در شرایطی رخ داد که در هفته های گذشته براساس مستندات متقن و روشنگری‌های صورت گرفته توسط جامعه رسانه‌ای انقلاب و نخبگان سیاسی، خطرات مهلک پیوستن کشورمان به چنین کنوانسیون‌هایی تا حدودی برای جامعه و افکار عمومی آشکار شد و براساس همین تلاش‌ها، جریانی محکم در بطن کشور شکل گرفت که این مطالبه را مطرح کردند: باید چنین لوایحی از دستور کار مجلس خارج شوند.شاید از حوصله خوانندگان خارج باشد که بدانند سازوکارهای کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم برخلاف ظاهر فریبنده آن چیست اما به طور خلاصه باید یادآوری کرد که این کنوانسیون و البته سازمان‌های مشابه آن با رویکرد استعماری و براساس تعاریف نظام سلطه، اصولا با هدف استیلای بیشتر بر کشورهای ضدامپریالیسم و خصوصا جریان حامی مقاومت تشکیل شده‌اند و سابقه آن هم روشن است.به طور مثال در تعاریف و مقررات سازمان FATF آمده است که باید تبادلات مالی و بانکی تروریست‌ها در دنیا کنترل شود و مسدود شود؛ باید این نکته را گوشزد کرد که حزب ا... لبنان و دیگر گروه های مقاومت در همین منطقه خاورمیانه با استدلال این سازمان تروریستی محسوب می‌شوند و جمهوری اسلامی و مجلس با تصویب این لایحه عملا پرچم سفید را در مبارزه منطقه ای، سیاسی و اقتصادی با دست خود بالا برده و با رو کردن اسرار خود این فرصت را در اختیار نظام سلطه قرار می دهند...
...که غربی‌ها بدون زحمت، تحریم‌ها را «نقطه زن» کنند و بر همه روندهای کشور دسترسی پیدا کند.اما مسئله دیگر در وانفسای رفت و برگشت چنین لوایحی از دولت به مجلس و بالعکس تجربه تلخ برجام است.درباره برجام نیم‌بندی که دیگر عملا از بین رفته است باید این مسئله تبیین شود چگونه وقتی توافقی در آن ابعاد و با چنان مختصاتی به راحتی براساس سلیقه نظام غرب اجرا و دست آخر نابود شد، باید دوباره لایحه‌ای در کشور تصویب شود که عملا اشتباهی بزرگتر است.در واقع وقتی ایران نمی‌تواند در معادلات بین‌المللی از نفعی برخوردار باشد چه دلیلی وجود دارد وارد سازمان‌هایی شود که تنها به دنبال محدودیت بیشتر کشورمان هستند؟اما در مرحله آخر، باید به بی اخلاقی های رسانه‌ای سالهای گذشته و اکنون ایام جدید جریان تجدیدنظرطلب و اصلاح طلب پرداخت.روز گذشته در واکنش به مسکوت ماندن دو ماهه لایحه مبارزه با تامین مالی تروریسم، روزنامه‌هایی نظیر آرمان و همدلی با تیترهایی تمسخرآمیز و وهن کننده به نمایندگانی که مانع رای گیری شدند، حمله کردند.به طور مثال همدلی با تیتر «مدرسه بهارستان» و آرمان با تیتر «تشنج هدایت شده دلواپسان» اتفاقات روز گذشته را تخطئه کردند اما باید پرسید مگر قرار است چند بار از یک سوراخ گزیده شویم که رسانه‌های زنجیره‌ای کماکان درباره معامله امنیت ملی ایران مُصر هستند؟ مگر همین روزنامه‌ها از نابودی تحریم ها و تضمین امضای جان کری حرف نزده بودند؟ باید مجددا این پرسش را مطرح کرد که بازنمایی رسانه ای چندساله واژه «دلواپس» چقدر و تا کجا می تواند نفع سیاسی برای کنشگران جریان حامی دولت داشته باشد؟ آیا برخورد جناحی، حزبی و حتی گروهی بر سر مسئله امنیت ملی کشور حتی منجر به حیات سیاسی همین جریان هم خواهد شد؟باری، روز یکشنبه جناب عراقچی با سابقه ای که نزد ناظران سیاسی شناخته شده است در آستانه رای‌گیری لایحه، اعلام کرد که ایران می تواند با استفاده از حق تحفظ به کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم بپیوندد که در مقابل حسینعلی حاجی دلیگانی نماینده مجلس به وی یادآوری کرد که چند سال قبل کشور مصر سعی داشت با استفاده از حق تحفظ در خصوص استرداد مجرمین عمل کند اما با اعتراض کشور دیگری این حق از بین رفت.البته مثال های دیگری هم وجود دارد که نشان می دهد نماینده دولت مانند سلف خویش و به سبک مذاکرات هسته‌ای، تقریبا اطلاع دقیقی از مسائل ندارد.قبلا هم در ماجرای متن برجام وقتی به آقای ظریف وزیر امور خارجه اعلام کردند برخلاف گفته‌هایش درباره تحریم‌ها، کلمه تعلیق (suspend) در متن توافق وجود دارد با پاسخی ساده و تاسف‌برانگیز مواجه شدند که وزیر خارجه این کلمه را ندیده است! با همه این سوابق حالا تنها باید این مطالبه را از دولت و مجلس داشت که به سرعت و قاطعیت این لوایح از دستور کار خارج شوند و امنیت ملی کشور را بیش از این به حراج نگذارند.البته برخی کارشناسان خوش‌باور و غرب گرای حامی دولت اظهار می‌کنند که با پیوستن به این سازمان ها مبادلات بانکی تسهیل می شود که تنها باید گفت تاریخ آیینه عبرت است و جریان خوش‌بین بالاخره باید بدون دلبستگی به تعلقات سیاسی، تعصب به کیان کشور را درون هویت سیاسی خود بازیابی و بازتعریف کنند.

منبع:عصر ایرانیان

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه رسانه‌ها