به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، آیت‌­الله سید ابوالحسن مهدوی شامگاه یکشنبه در جمع هیئت فداییان حسین(ع) اظهارداشت: انسان به واسطه کوچکی­‌اش همه مخلوقات اعم از سیاره‌­ها، کهکشان‌ها و غیره را بزرگ می‌­بیند اما همه این مخلوقات مقابل خدایی که عظیم است حقیر و ناچیز هستند.

 وی با بیان اینکه همین خداوند با عظمت در واکنش به اخلاق حضرت محمد(ص) از لفظ اخلاق عظیم استفاده می­‌کند، تصریح کرد: تمام جلساتی که برای اهل البیت تشکیل می‌­شود باید زمینه نزیکی به اهل­‌البیت حتی به اندازه یک قدم را فراهم کند، چرا که انسان باتوجه به درک ضعیفش امکان فهم سجایای اخلاقی پیامبر (ص) را ندارد و باید از این جلسات بهره­‌مند شود.

وی پیرامون خصوصیات اخلاقی پیامبر (ص) و اینکه اصلی کسی را نمی‌رنجاندند با اشاره به روایتی از امام سجاد(ع)، گفت: «مردی خدمت رسول خدا (ص) رسید و عرضه داشت: ای رسول خدا، من هیچ کار زشتی نمانده که انجام نداده­باشم، آیا می‌توانم توبه کنم؟ رسول خدا (ص) فرمود: آیا هیچ یک از پدر و مادرت زنده هستند؟ گفت: بله، پدرم. حضرت فرمود: برو به او نیکی کن (تا آمرزیده شوی). وقتی او راه افتاد پیامبر(ص) فرمود: کاش مادرش زنده بود.»

نماینده اصفهان در مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: پس از رفتن این مرد برای حاضاین این سئوال پیش آمد که چرا پیامبر (ص) این جمله را به خود جوان نگفت و پس از رفتن جوان مطرح کردند که پیامبر (ص) در جواب فرمودند:« جمله ای کاش مادرت زنده بود یعنی اگر او زنده بود و به او نیکی می‌کرد، زودتر آمرزیده می‌شد و من برای اینکه جوان رنجیده نشود در حضور وی این سخن را نگفتم»

وی خاطرنشان کرد: این داستان و داستان‌های متعدد دیگر گواه از این می‌­دهد که پیامبر گرامی اسلام هیچگاه کلامی که سبب رنجیدن اطرافیانشان باشد از دهانش بیرون نمی‌­آمد؛ آیا ما واقعا توانایی انجام چنین کاری را داریم؟ آیا حتی فقط برای یک روز می‌­توانیم کسی را از خود نرنجانیم؟

آیت­‌الله مهدوی با اشاره به چهار دعا از سوی پیامبر گرامی اسلام، گفت: توصیه بنده ­این است که این دعاها در قنوت نماز­ها و سحرگاهان قرائت شوند، «اللَّهُمَّ لَا تَنْزِعْ مِنِّی صَالِحَ مَا أَعْطَیْتَنِی أَبَداً(خدایا هیچ ­گاه آنچه خوبی به من عطا کردی را از من نگیر)، اللَّهُمَّ لَا تُشْمِتْ بِی عَدُوّاً وَ لَا حَاسِداً أَبَداً(خدایا هیچ‌وقت دشمن و آدم حسود شماتت من را انجام ندهد)، اللَّهُمَّ وَ لَا تَرُدَّنِی فِی سُوءٍ اسْتَنْقَذْتَنِی مِنْهُ أَبَداً(خدایا مرا از بدی­هایی که از آن نجات دادی برنگردان)، اللَّهُمَّ وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ أَبَداً(خدایا یک لحظه نیز مرا به حال خودم وانگذار)».

انتهای پیام/ش