رقص سیاسی روی خون؛ عادت یک جریان خاص

به گزارش  گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم ، محمد زعیم‌زاده جانشین سردبیر در سرمقاله امروز روزنامه «فرهیختگان» نوشت:

آیا همه را می‌توان برای همیشه فریب داد؟ این سوال را این روزها باید گروه‌های سیاسی و رسانه‌هایی جواب دهند که احساس می‌کنند می‌توانند با داغ‌کردن تنور، از سانحه اخیر واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی نان روغنی برای خودشان بپزند، خصوصا جریان‌هایی که روزی منافع انباشته سیاسی، اقتصادی و تشکیلاتی در دانشگاه داشته‌اند و واکنش‌های این روزهایشان نشان می‌دهد که این گمانه که آنها دانشگاه را نه به‌مثابه دانشگاه، بلکه یک باشگاه سیاسی و یک کارتل اقتصادی می‌خواستند و حالا کار و کاسبی‌شان کساد شده خیلی بی‌ربط نیست.

سه‌شنبه هفته گذشته بود که در یک سانحه دردناک در واحد علوم و تحقیقات 10 عزیز دانشگاه را از دست دادیم، اتفاقی دردآور که جامعه دانشگاهی را سوگوار کرد و احساسات را برانگیخت، حتی تصور این موضوع هم سخت و جانکاه است که خانواده‌ای صبح با هزار امید و آرزو فرزندش را برای کسب علم راهی دانشگاه می‌کند و شب پیکرش را تحویل بگیرد. 

بروز احساسات و عواطف در پی چنین حادثه‌ای طبیعی است، اعتراض خانواده‌ها و دوستان و هم‌کلاسی‌ها و هر کسی که چشم‌نگران سانحه علوم و تحقیقات بوده هم بحق است و بحق‌تر از آن مطالبه علل و شناسایی مقصران حادثه است؛ این صورت واقعی و نرمال ماجراست که باید در فضایی منصفانه قاصران و مقصران سانحه شناسایی و به افکارعمومی معرفی شوند و برخورد لازم هم با آنها صورت گیرد.

با نگاهی به اتفاقات روزهای اخیر می‌توان کنش‌های سیاسی و رسانه‌ای حوالی این موضوع را به چهار دسته تقسیم کرد.

اول؛ مسئولان دانشگاه آزاد اسلامی که سعی کردند برخلاف آنچه صدا و سیما نشان داد از همان لحظات ابتدای حادثه در صحنه حاضر باشند و به‌جای پاک کردن صورت‌ مسئله و دادن آدرس غلط، مسئولیت ماجرا را بپذیرند. برکناری و اخراج پنج مدیر مرتبط با موضوع در سریع‌ترین زمان، گام مهمی در این راستا بود، البته ممکن است در شرایط پرتلاطم سیاسی-رسانه‌ای حرف اشتباهی هم از زبان مسئولی شنیده شود، به هر حال کار مسئولان دانشگاه هنوز به پایان نرسیده و باید ناظر به سوالات افکارعمومی به بسیاری از سوالات جواب بدهند.

دوم؛ فعالان سیاسی و رسانه‌ای که قرابت فکری به گفتمان جدید دانشگاه آزاد اسلامی دارند. این دسته هم سعی کردند نگاه قبیله‌گرایانه نداشته باشند و ضمن طلب شفافیت از مسئولان دانشگاه، بعضا صریح‌ترین نقد‌ها را هم انجام دادند و البته عموم آنها از دایره انصاف خارج نشدند.

سوم؛ رسانه‌ها و مجموعه‌های ضدانقلاب که از هر فرصتی در داخل برای ضربه‌زدن به کشور استفاده می‌کنند که تکلیف آنها روشن است.

اما دسته چهارم؛ گروه‌های سیاسی و رسانه‌هایی که مخاطب سوال اول این متن هستند. به پروپاگاندای رسانه‌ای بعضی مطبوعات خاص نگاه کنید؛ پیدا کردن اسامی‌شان خیلی سخت نیست، به تیترهایشان نگاه کنید، برای خودش کلاس درسی است برای آموزش چگونگی تبدیل یک مساله دانشجویی- صنفی به یک موضوع سیاسی، البته احتمالا سبک کارشان برایتان آشناست. قبلا در ماجرای پلاسکو هم دیده‌اید. رقص سیاسی روی خون یک عادت برای این جریان است، این رقص البته برای سوژه‌های خاص کاربرد دارد، در ماجرای یورت، سانچی، زاهدان و... به کار نمی‌آید.

روز گذشته رئیس دانشگاه آزاد اسلامی چند ساعت بین دانشجویان معترض حرف‌هایشان را که بعضا تند هم بود شنید و به سوالات پاسخ داد و مهم‌تر اینکه عذرخواهی کرد؛ اتفاقی که در دانشگاه ‌کم‌نظیر است. دیروز رئیس دانشگاه عذرخواهی کرد، اما آیا کسانی که 30 سال این دانشگاه ملک طلق‌شان بود و دانشگاه را خلاف همه قوانین در ارتفاع بالای 1800 متر ساخته‌اند هم عذرخواهی می‌کنند؟ کسانی که فکر می‌کنند دانشگاه ملک اجدادی‌شان است و وقتی به یکی از کشور‌های حوزه خلیج‌فارس سفر می‌کنند، هنوز توقع دارند مطابق سنوات قبل رئیس واحد به استقبال‌شان بیاید، حاضرند درمورد مدیریت آن سال‌ها پاسخگو باشند؟ آیا حاضرند بگویند طرح ژول ورنی جابه‌جایی دانشجو با تله‌کابین را چگونه اولویت‌دارتر از نوسازی ناوگان حمل‌ونقل می‌دانستند؟

از رسانه‌های حزبی که روزگاری جریان متبوع‌شان از کانال دانشگاه در انتخابات 88 کمک مالی و لجستیکی به کاندیدای خاصی می‌کرد و امروز شستش خبردار شده که دیگر از این خبر‌ها نیست توقعی نیست، اما آیا روزنامه‌ای که کباده اجتماعی و فرهنگی بودن می‌کشد، می‌تواند فردا ادعا کند که به‌لحاظ سیاسی بی‌طرف است؟ حافظه تاریخی گردانندگانش احتمالا آنقدر کوتاه نیست که فراموش کند زمستان سال قبل که اولین برف تهران را زمین‌گیر کرد، سیاهه‌ای در تمجید از مدیریت شهردار وقت تهران نوشت که مورد تمسخر قرار گرفت.

مسئولان دانشگاه آزاد اسلامی، دیروز عذرخواهی کردند، اما آیا مسئولان دولتی هم حاضرند به‌خاطر اقدام روز گذشته خبرگزاری‌شان عذرخواهی کنند؟ اصلا خبر دارند خبرگزاری‌ که از بودجه عمومی دولت ارتزاق می‌کند، دیروز رومن پولانسکی‌ درونش بیرون زد و از اتفاقات دانشگاه فیلم ترسناک درست کرد و نوشت خودروی مسئول دانشگاه دانشجویان را زیر گرفت! و خوراک «آمدنیوز»، «رادیو فردا» و... را به دروغ ساخته و پرداخته کرد؟

آیا رسانه‌های این طیف با خود فکر نمی‌کنند که وقتی در چنین وضعیتی بر سر شاخ می‌نشینند و بن می‌برند، فردا روزی که از زبان رئیس‌جمهور می‌خواهند وحدت ملی و همه در کنار هم باشیم و... را تیتر کنند، مخاطب به آنها می‌خندد؟

بله دوستان، بله فرماندهان سیاسی و رسانه‌ای عملیات فریب، اگر مطمئنید که همه را نمی‌توان برای همیشه فریب داد، بدانید با این دست‌فرمانی که شما دارید حتی نمی‌توان همه را برای مدتی فریب داد یا حتی عده‌ای را برای همیشه؛ صادق باشید که النجاه فی الصدق.

انتهای پیام/