ضرورت بهرهمندی از ظرفیت صنایعدستی استان کردستان در صادرات/ چرا رشته "نازککاری" مورد حمایت قرار نمیگیرد؟
- اخبار استانها
- اخبار کردستان
- 16 آذر 1399 - 10:21
به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، یکی از نیازهای انسان از همان بدو پیدایش بر روی کره زمین ساخت ابزار و امکانات مختلف برای بهرهوری بیشتر از محیط اطراف و استفاده بهینه از اوقات خود بود. انسان از درخت و چوب به عنوان وسیله کارآمد همیشه در همه زمینههای زندگی استفاده کرده و سعی کرده تا با بهرهگیری از طبیعت زندگی خود را پیش ببرد.
انسان با یکجانشینی و احتیاجات اجتماعی و فرهنگی، چارهای جز استفاده از فکر و تعقل خود برای آسان کردن زندگی با استفاده از ابزار طبیعت و البته برجا گذاشتن تمدن و فرهنگ زندگی خود نداشت.
با توجه به کشفیات باستانشناسان در مکانهای مختلف و تمدنهای باستان وسایل دستساز انسان همیشه جلب توجه کرده و روز به روز این کشفیات بیشتر نیز خواهند شد و ما بیشتر با زندگی اجتماعی و فرهنگی مردم در زمان باستان آشنا خواهیم شد.
این را نیز باید گفت که برخی از ابزار ساخته انسانها در تمدنهای باستان راه خود را تا به امروز ادامه داده و همواره دست به دست در بین فرهنگها، تمدنها و حکومتها به عنوان میراث فرهنگی و صنایع دستی به ما رسیدهاند.
استفاده از چوب و بهرهگیری از صنایع چوبی دستساز انسان همواره در کارهای مختلف از جمله کشاورزی کمک حال مردم بوده و امروزه نیز با پیشرفت تکنولوژی همچنان از برخی از این ابزار استفاده میشود.
جدا از استفاده از چوب برای کارهای فنی و مهندسی گاهی انسانهای هنرمند از چوب با استفاده از نقش و نگارهای مختلف آثاری خلق کرده یا میکنند که تا سالهای آینده میتوان از آنها نام برد.
نازککاری با چوب که خود به معرق کاری، گره چینی و ...تقسیمبندی میشود همواره از ظرافت کار کردن با چوب است که از سدههای قبل از میلاد در تمدنهای مختلف وجود داشته است و امروز نیز ادامه دارد.
در کشور ما نیز همواره صنایعدستی و اهمیت دادن به هنر در اولویت خاصی قرار داشته است و این را میتوان از خلق آثار هنرمندان گذشته و امروزی دید که با استفاده از چوب چه آثار ماندگاری خلق کردهاند.
«فرهاد حامدی» معاون صنایعدستی ادارهکل میراث فرهنگی و گردشگری استان کردستان در اینباره به خبرنگار تسنیم گفت: تمرکز صنایع چوبی در استان کردستان در شهر سنندج با بیش از 450 نفر فعال این عرصه است.
وی افزود: در کل استان کردستان حدود 130 کارگاه بزرگ و کوچک صنایع چوب از جمله سازسازی، ارغوان بافی، گره چینی، ارسیسازی، تختهنردسازی و ... با بیش از 70 نفر فعال هستند.
حامدی اظهار کرد: نازک کاری سنندج در کشور و جهان دارای نشان ملی و بینالمللی است و همه فعالان عین عرصه سنندج را به عنوان مرکز صنایع چوب ایران میشناسند.
وی به یکی از مشکلات اساسی صنایع چوب استان که صادرات این محصولات است، اشاره کرد و افزود: متأسفانه تخته نرد که یکی از صنایع دستی استان کردستان و شهر سنندج به حساب میآید و در دنیا شناخته شده است هنوز به صورت چمدانی و تکی صادر میشود و هیچ کار اساسی برای صادرات اقتصادی این صنایع دستی و هنر ارزشمند ساخت دست نازک کاران کردستانی انجام نشده است.
معاون صنایعدستی ادارهکل میراث فرهنگی و گردشگری استان کردستان بیان کرد: بیشتر صادرات تخته نرد کردستان به کشورهای حوزه اسکاندیناوی، اروپای مرکزی، آمریکای شمالی و اقلیم کردستان عراق است که خود حدود 520هزار دلار در سال گذشته ارزآوری به همراه داشته است.
وی گفت: در نتیجه آنچه باید مورد توجه مودیان امر میراث فرهنگی و گردشگری استان کردستان واقع شود معرفی صنایع چوب استان کردستان با هنر هنرمندان کردستانی به کشور و تمامی نقاط جهان است تا هم فرهنگ این خطه از ایران را معرفی کنند و هم پلی به سوی ترقی اقتصادی و اشتغال زایی فعال با استفاده از هنر صنعت چوب چند هزار سالهای است که از نیاکان، فرهنگها و تمدنهای غربی به ما رسیده است.
در ادامه عارف کریمی یکی از نازککاران سنندجی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم از جلوههای زیبای شغل نازک کاری با چوب گفت و این حرفه را جزوی از زندگی خود دانست.
وی افزود: درست است که امروزه با ظهور تکنولوژیهای جدید کمتر به هنر دست توجه میشود اما من از همان اول صبح که وارد مغازه میشوم تا غروب میان این همه گرد و غبار چوبهایی که قرار است له دست من نقشهای مختلفی را به خود بگیرند لذت میبرم و هیچوقت از کار خودم خسته نمیشوم.
وقتی از آقای کریمی در باره حقوق و مزایای شغلشان پرسیدم در پاسخ بیان کرد: شکر خدا هزینه زندگی هرطور باشد تامین میشود، آنچه که مهم است این است که انسان به کاری که انجام میدهد ارق داشته باشد و البته حاصل کار خود را ببیند.
وی که قریب به 20 سال است در یکی از محلههای قدیمی شهر سنندج مشغول به این کار است، ادامه داد: کار اصلی من و همکارانم در این مغازه بیشتر ساخت تختهنرد و صفحه شطرنج است.
کریمی خاطرنشان کرد: بازار کار ما بیشتر نقاط مرکزی کشور و تهران است و البته گاهی از خارج از کشور نیز سفارشاتی داریم که برای آنها ارسال میکنیم.
وی در پایان گفت: متأسفانه در این شرایط کرونایی کمترین حمایت از ما صورت گرفته و در شرایطی که با محدودیتها روبهرو هستیم کار ما نیز تعطیل شده و هیچگونه درآمدی نداریم.
به گزارش تسنیم؛ در پایان آنچه که مهم است و باید بهای بیشتری به آن داده شود توجه به فرهنگ و هنر ایرانی است که با این رویکرد کمکم به ورطه فراموشی و تاریخ سپرده میشود در حالی که با احیای صنعت کار با چوب علاوه بر کسب درآمد و اشتغالزایی و صادرات هنر دست هنرمندان کشور، میتوانیم به ارز آوری نیز چشم داشته باشیم. باشد که هنر دست هیچ هنرمندی مورد کمتوجهی قرار نگیرد و همه هنرمندان در شرایط بهتری به فعالیت خود ادامه دهند.
انتهای پیام/487/س