به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، سپتامبر 2020 دو دولت حاشیه خلیج فارس اقدام به عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی کردند، اقدامی که براساس طرح «ابتکار عربی» سال 2002 عربستان سعودی و توافقنامه اسلو ـ که مورد تأیید این دو کشور نیز قرار داشت ـ قرار بود پس از حل مسئله فلسطین و تشکیل کشور مستقل فلسطین انجام شود اما با خیانت امارات متحده عربی و بحرین به فلسطینیان بهیکباره خلاف معاهداتی که خود آنها پای آن را امضا کرده بودند این دو کشور روابط رسمی خود را با رژیم صهیونیستی آغاز کردند. چند ماه بعد حاکم موقت سودان نیز به این دو کشور ملحق شد و چند ماه پس از آن، دولت مراکش که از دیرباز روابط تجاری و سیاسی وسیعی با صهیونیستها داشت از عادیسازی روابط رسمی با رژیم صهیونیستی خبر داد، حالا پس از گذشت یک سال از اولین عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی در قرن 21 چه دستاوردی نصیب این کشورها شده است؟
توافقات اقتصادی
طی یک سالی که از امضای توافق عادیسازی بین امارات متحده عربی و بحرین با رژیم صهیونیستی میگذرد توافقنامههای اقتصادی متعددی توسط هریک از این دولتها با رژیم صهیونیستی به امضا رسیده است. آنچه میتواند نشان دهد که آیا این توافقات اقتصادی بهرهای برای امارات متحده عربی و بحرین داشته است، تراز اقتصادی و میزان درآمدهای امارات متحده عربی و بحرین است. تراز مالی و میزان تولید و درآمد ناخالص ملی امارات و بحرین طی یک سال گذشته دچار افول شده است. البته برخی کارشناسان اقتصادی معتقدند توافقات اقتصادی خود را پس از دستکم یک دوره 5ساله نشان میدهند و برخی دیگر این افول را ناشی از بحران کرونا در جهان میدانند که تمام اقتصاد جهان را تحت تأثیر منفی خود قرار داده است.
اما نکته مهمی که نباید از آن غفلت کرد این است که امارات متحده عربی و بحرین با عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی بخش قابلتوجهی از شرکای اقتصادی خود در جهان اسلام را و بازار کشورهای اسلامی را تا حدی از دست دادهاند. اندونزی، ایران و مالزی شرکای عمده امارات متحده عربی در عرصه اقتصادی بودهاند که با عادیسازی روابط امارات با رژیم صهیونیستی بهشدت در این عرصه مبادلات خود را کاهش دادهاند. همانگونه که در توافقات اقتصادی امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی طی یک دوره 5ساله خود را نشان میدهند، این عقبنشینی در تبادل اقتصادی با کشورهای اسلامی نیز طی یک دوره 5ساله خود را بهتر نشان خواهد داد و در مجموع باید گفت امارات و بحرین بهدلیل از دست دادن شرکای اقتصادی خود در جهان اسلام دچار افول اقتصادی شدهاند.
نکته دیگری که در عرصه اقتصادی کاملاً قابل توجه است متأثر شدن عرصه گردشگری امارات و بحرین از عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی است. با حضور گردشگران رژیم صهیونیستی در امارات و بحرین در وهله نخست آنها ضربات قابلتوجهی به حوزه گردشگری این دو کشور وارد کردند، چرا که آنها با نگاههای نژادپرستانه و اقدامات برآمده از نگاه نژادپرستی و کنار آن اقدامات سلبی چون دزدی از هتلها و فروشگاهها و تخریب هتلها نوعی شوک را در مرحله نخست به گردشگری این کشورها وارد کردند و در وهله دوم بهدلیل حضور گردشگران رژیم صهیونیستی بخشی از گردشگران کشورهای اسلامی از سفر به این کشورها امتناع کردند. از مجموع این مسائل عرصه گردشگری که یکی از درآمدهای اصلی این دو کشور است از عادیسازی روابط بهشدت متأثر شد و اگر در درازمدت خلأ گردشگران کشورهای اسلامی را نتوانند جبران کنند خسران قابلتوجهی متوجه آنها خواهد شد.
افول شدید امنیتی
اگر در عرصه اقتصاد افول اقتصادی عادیسازان، براساس ادعای برخی کارشناسان هنوز چندان قابل توجه نیست و بهمرور زمان باید این امر را رصد کرد اما در عرصه امنیت این مسئله کاملاً آشکار است. پیش از عادیسازی کشورهای حاشیه خلیج فارس با رژیم صهیونیستی این رژیم اقدامات هجومی غیر مستقیمی را علیه محور مقاومت در منطقه غرب آسیا شکل داده بود و بهطور نامحسوس و بدون آنکه مسئولیت اقدامات هجومی خود را بهعهده گیرد اهداف مقاومت را در منطقه چه در آب و چه در خشکی هدف قرار میداد. حملاتی را که این رژیم در دریای سرخ علیه کشتیهای ایرانی، سوری و لبنانی انجام میداد کنار حملاتی که به یمن و سوریه انجام داد در این زمره میتوان گنجاند.
از زمان عادیسازی روابط کشورهای حاشیه خلیج فارس با رژیم صهیونیستی این رژیم این حملات و هجومها را به خلیج فارس کشاند، این امر موجب شد امنیت خلیج فارس که مهمترین گذرگاه حملونقل انرژی در دنیاست در مقایسه با یک سال قبل بهشدت کاهش یابد. کاهش امنیت در خلیج فارس مساوی خواهد بود با خسارت کشورهای حاشیه خلیج فارس در حوزه صدور نفت و این مسئله با گذشت زمان، این کشورها را به بحران جدی خواهد رساند، علاوه بر اینکه نفوذ شرکتهای امنیتی رژیم صهیونیستی در کشورهای حاشیه خلیج فارس و آشکار شدن جاسوسی نرمافزاری این رژیم در منطقه بهشدت آینده امنیتی آنها را در هالهای از ابهام قرار داده است.
افول سیاسی و حرکت بهسمت انزوا
کشورهایی که اقدام به عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی کردند در عرصه سیاسی حمایت و ارتباط با کشورهای اسلامی را از دست دادند. جهان اسلام عملاً علیه آنها موضع منفی اتخاذ کرد و هم دولتهای اسلامی و هم ملتهای اسلامی ضمن تقبیح این اقدام دولتهای عادیساز، روابط خود را با آنها محدود یا قطع کردند، این بهمعنی آن است که آنها در جهان اسلام بهسمت انزوا حرکت کردهاند و این انزوا با استمرار و توسعه روابط آنها وسیعتر خواهد شد.
برخی مدعی هستند کشورهای عادیساز در مقابل روابط کشورهای اسلامی، روابط کشورهای غربی را به دست آوردند، این مسئله شاید در عرصه نظر درست باشد اما در عرصه عمل مسئله کاملاً بهعکس است، کشورهایی که در زمان حاضر اقدام به عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی کردهاند پیش از عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی روابطی گسترده با غرب داشتهاند و با عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی شاید در برخی حوزهها روابطشان گستردهتر شده باشد اما آنچه مهم است این است که کشورهای غربی که با این کشورها ارتباط داشتهاند بر تعدادشان افزوده نشده است و ممکن است در آینده بهدلیل اختلاف اتحادیه اروپا با ایالات متحده در حمایت از رژیم صهیونیستی که مربوط به دیدگاه دو دولتی بین دو طرف است موجب شود هریک از این کشورها برای آنکه امارات و بحرین را کنار خود نگاه دارند آنها را تحت فشار قرار دهند و بخشی از روابط خود را با آنها محدود کنند،
ضمن آنکه بحرین و امارات بخشی در منطقه غرب آسیا و مراکش و سودان در قاره آفریقا قرار دارند و در دستهبندی حوزه بینالمللی آنها بین کشورهای اسلامی قرار میگیرند لذا روابط دیپلماتیک بینالمللی آنها در وهله نخست در این مناطق رقم خواهد خورد و هرمقدار که غرب به آنها بال و پر بدهد باز این مسئله نمیتواند خلأ جایگاه منطقهای آنها را پر کند و نتیجه منطقی آن است که این کشورها در درازمدت نیز در عرصه روابط سیاسی بهشدت دچار افول و انزوا خواهند شد، بهویژه زمانی که مسئلهای به وقوع بپیوندد که مربوط به جهان اسلام باشد و کشورهای اسلامی در آن نقش عمده را داشته باشند همانند دوره بیداری اسلامی که وقوع چنین جریانهایی خسارت این کشورها در عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی را بهخوبی آشکار خواهد کرد.
انتهای پیام/+