اسرار مکتوم جنگ ۸ ساله|روایتی از همراهی ۶۸ کشور با عراق در جنگ با ایران / ماجرای فشار اسرای ایرانی به صلیب سرخ

به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، در 31 شهریور ماه سال 59 رژیم بعث عراق با تصمیم و طرح قبلی و با هدف برانداختن نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران جنگی تمام عیار را علیه ایران اسلامی آغاز کرد و صدام حسین با ظاهر شدن در مقابل دوربین‌های تلویزیون عراق با پاره کردن قرارداد 1975 الجزایر آغاز تجاوز رژیم بعثی به خاک ایران اسلامی را اعلام کرد.

جنگی نابرابر در شرایطی به ایران تحمیل شد که از جانب استکبار جهانی به ویژه آمریکا تحت فشار شدیدی قرار داشت. دوران دفاع مقدس آزمایش بزرگی برای استان کرمانشاه بود به طوری که جنگ هشت ساله از این استان آغاز شد و در این استان نیز به اتمام رسید.

حمایت 40 کشور عربی و 28 کشور اروپایی از عراق در جنگ 8 ساله

ذوالفقار طلوعی از فرماندهان دفاع مقدس با اشاره به وعده اروپایی‌ها و حمایت 40 کشور عربی برای تأمین نیروی نظامی، تجهیزات و هزینه‌های جنگ عراق اظهار داشت: هزینه‌های جنگ عراق را عربستان و کویت تأمین کردند به طوری امام خمینی(ره) فرمودند دوستی صدام با کویت همچون گرگ‌ها در برف است و در نهایت صدام به کویت هم حمله خواهد کرد که پیش‌بینی امام محقق هم شد.

وی عنوان کرد: براساس آمار 40 کشور عربی غیر از سوریه و 28 کشور اروپایی در جنگ، عراق را حمایت کردند به طوری که خلبان‌های کارکشته برزیلی و روس در نیروی زمینی تزهای پدافندی می‌دادند و از این افراد و آفریقا و سودان نیز اسیر داشتیم.

ذوالفقاری گفت: جمهوری اسلامی در زمان جنگ یک تنه با تمام دنیا می‌جنگید و این زمانی بود که کشور تحریم بود و به قول حضرت آقا سیم خاردار را با هزاران مشکل وارد می‌کردیم.

وی افزود: ما از عراق تانک و نفربر گرفتیم و علیه خود آن‌ها استفاده می‌کردیم. امام(ره) که بسیار ظریف و دقیق هم صحبت می‌کردند در پاسخ به سؤال خبرنگار خارجی که از ایشان پرسید در شرایط تحریم مهمات و اسلحه از کجا تأمین می‌کنید فرمودند با یکی از کشورها قرارداد داریم و این کشور خریداری می‌کند و ما تحویل می‌گیریم و بعد که خبرنگار نام کشور را پرسید امام(ره) فرمودند عراق؛ به این صورت که هر تجهیزاتی به عراق می‌دهند ما می‌گیریم رنگ و آرم آن را تغییر می‌دهیم و علیه آن‌ها استفاده می‌کنیم.

حمایت همه‌جانبه سوریه از ایران در دفاع مقدس

وی گفت: سوریه‌ مقابل 40 کشور عربی ایستاد و در یکی از کنفرانس‌ها ایران را محکوم نکرد و جلسه را ترک کرد و در سازمان ملل علیه ایران رأی نداد و در تمام زمینه‌ها در کنار ایران ایستاد و در حالی که اعراب آن را خائن نامیدند و آن را تحریم کردند اما ایران را نفروخت.‌

ذوالفقاری با اشاره به دوران اسارت خود بیان کرد: خاطرات اسارت هیچگاه فراموش نمی‌شود؛ سال‌های اسارت متفاوت بود، سال‌ اول عراقی‌ها چون حامی بسیاری داشتند باد در دماغ کرده بودند و عراقی‌ها هر اسیری را می‌گرفتند از او می‌پرسیدند که تهران و قم کجاست و جریان این بود که به عراقی‌ها گفته بودند شما ایران را می‌گیرید و شاپور بختیار را سر حکومت می‌گذاریم و حکومتی تابع عراق تشکیل می‌شود.

وی گفت: عراق در سال 59  با وعده اشغال و پیروزی صد در صد آمده بود به همین دلیل به راحتی اسرا را در مرز به شهادت می‌رساندند به طوری که گروه ما 32 اسیر بود که 17 نفر را به شهادت رساندند و شهید علیرضا الهیاری اهل همدان را مقابل چشمان ما اعدام کردند که 15 نفر دیگر اعتراف کنند اما هیچکدام این کار را نکردیم و حاضر به شهادت بودیم.

ذوالفقاری افزود: آن زمان صلیب سرخ در کار نبود و عراق خود را مالک ایران می‌دانست و به یکباره 15 شهر را گرفته و تا پنج کیلومتری اهواز، 10 کیلومتری دزفول آمده بود و خود را پیروز می‌دانست اما سال 61 اوضاع عراق دیگر متفاوت بود و از طرف دیگر فشارهای دیپلماتیک ایران در سازمان ملل با موضع آشتی‌ناپذیر حضرت امام(ره) همراه بود.

وی با بیان اینکه نماینده سازمان ملل یکبار و نماینده صلیب سرخ دو ماه یکبار برای صحبت با اسرا آمدند عنوان کرد: کشورهای میانجیگر نیز برای صحبت با ایران می‌آمدند اما هر بار که ایران این هیئت‌ها را نمی‌پذیرفت اسرا یک هفته کتک می‌خوردند.

صدور قطعنامه سازمان ملل علیه عراق با تدبیر اسرای ایرانی

ذوالفقاری گفت: یک بار که فشار اسرای ایرانی به صلیب سرخ زیاد شد و نمایندگان سازمان ملل وارد اردوگاه شدند برخورد منطقی و استدلال‌های اسرا با نمایندگان طوری بود که در سازمان ملل نیز قطعنامه‌ای علیه عراق به دلیل برخورد با اسرا صادر شد و این برگ پیروزی بود که اسرا برای جمهوری اسلامی کسب کردند و حضرت امام(ره) از اسرا تشکر کردند.

رهبری مدبرانه امام(ره) سیل مردمی را به سمت جبهه‌ها کشاند

سرهنگ پاسدار جبار شرفی از فرماندهان دوران دفاع مقدس نیز اظهار داشت: ایران انقلاب کرده بود و به طور معمول کشورهایی که انقلاب می‌کنند شیرازه تشکیلاتی به ویژه در زمینه امنیتی به هم می‌ریزد و به اعتقاد تحلیل‌گران نظامی و سیاسی آن زمان دشمن استکباری به این نتیجه رسیده بود که زمان برای تجاوز مناسب است و نیروهای امنیتی ایران دستخوش تغییراتی شده‌اند و نیروهای سپاه و بسیج مردمی نیز آن زمان وجود نداشت.

وی عنوان کرد: دشمن تصور می‌کرد زمان مناسبی برای نابود کردن نظام یا جدا کردن بخش‌هایی از کشور است و به همین دلیل تصمیم گرفتند از طریق عامل خود یعنی صدام حسین که همه جانبه مورد حمایت بود در طول مرزهای مختلف کشور حمله سراسری زمینی، هوایی و دریایی را علیه ایران به راه اندازند.

شرفی با اشاره به اینکه عراق در روزهای نخست پیشروی بسیاری داشت گفت: روز بمباران کرمانشاه 6 نفر از پاسداران اسلام‌آباد غرب برای جلسه‌ای به کرمانشاه آمده بودیم و ظهر آن روز در حال برگشت به اسلام‎‌آبادغرب بودیم که نرسیده به اسلام‌آباد غرب با بمباران شدید هواپیماهای عراقی مواجه شدیم.

وی افزود: در همان زمان‌ها نیز فداییان خلق همیشه شعار می‌دادند که «ارتش ضدخلقی باید منحل گردد» و روز بمباران شعار می‌دادند که بالاخره ارتش ضدخلقی کودتا کرد و به همین دلیل ما سردرگم مانده بودیم که این بمباران از طرف ارتش یا عراق است اما زمانی که اخبار سراسری آن روز حمله سراسری را اعلام کرد و آوارگان اسلام‌آباد غرب در حال حرکت به سمت کرمانشاه بودند متوجه قضیه شدیم.

شرفی بیان کرد: در آن زمان اوضاع بسیار آشفته‌ای ایجاد شده بود اما با رهبری حکیمانه، مدبرانه و شجاعانه امام(ره) و ایستادگی ملت ایران این ورق برگشت و در روزهای بعد سیل حرکت گروه‌های مختلف مردم به سمت جبهه‌ها به راه افتاد.

وی گفت: روز اول همه حتی فرماندهان نظامی متحیر و متعجب مانده بودند اما امام(ره) طی سخنرانی ابعاد جنگ و اهداف صدام حسین را تحلیل کردند و در آخر فرمودند «چه شده است؟ دزدی سنگی انداخته و رفته است» و این صحبت برای تمام فرماندهان و مردم قوت قلبی شد و مردم در روزهای نخست هجوم آوردند و پیشروی عراق در خاک ایران متوقف شد.

شرفی بیان کرد: من بعد از شروع جنگ به عنوان یک نیروی نظامی مطرح شدم و قبل از انقلاب نسبت به رژیم گذشته و نظامی‌گری بدبین بودم و در سال 57 سربازی هم نرفتم اما بعد از انقلاب با فرمان امام(ره) خلأهای نظمی و آموزشی پر شد و تمام آموزش‌های من حین عملیات‌ها و حضور در جبهه بود و بعدها آن را تکمیل کردم.

وی گفت: نیروها ایمان داشتند و حتی اگر اسلحه هم نداشتند چون گوش به فرمان ولایت بودند و علاقه داشتند آموزش‌ها را مشتاقانه یاد می‌گرفتند.

انتهای پیام/832/ش