به صدا در آمدن زنگ خطر برای کاراته ایران در آلماتی/ بزرگنمایی ممنوع!


تیم‌های ملی کاراته ایران در حالی قهرمان آسیا شدند که با یک بررسی دقیق می‌توان گفت که نه تنها نیازی به بزرگنمایی وجود ندارد بلکه فدراسیون باید به صورت جدی احساس خطر کند.

مهدی منصرف- به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، مسابقات کاراته قهرمانی آسیا هفته گذشته در تمامی رده‌های سنی (نوجوانان، جوانان، امید و بزرگسالان) برگزار شد و ملی‌پوشان کشورمان با کسب 14 مدال طلا، 10 نقره و 15 برنز بالاتر از قزاقستان میزبان و ژاپن که تنها در رده سنی بزرگسالان حضور داشت، به مقام قهرمانی دست یافت. اتفاقی که در نگاه اول بسیار جذاب است، اما با بررسی مسابقات مشخص می‌شود کاروان پرجمعیت کاراته ایران در حالی با 59 ورزشکار، 25 مربی و 6 داور در مسابقات حاضر شد که  این دوره از مسابقات با استقبال بسیار کمی از سوی کشورها مواجه شد. ازبکستان، ژاپن، چین و مالزی در رده‌های پایه در مسابقات حاضر نشدند یا با تعداد کمی ورزشکار حضور داشتند.

از طرفی انتظار می‌رفت بعد از اعزام ناقص تیم‌های رده پایه در مسابقات 2018 ژاپن و عدم حضور در قهرمانی آسیا 2019 مالزی و با توجه به غیبت ژاپن، نمایندگان کشورمان عملکرد بهتری از لحاظ مدالی داشته باشند و حداقل حالا که با هزینه 15 میلیاردی به مسابقات اعزام شده، ار فرصت استفاده کرده و به لحاظ کسب مدال عملکردی مانند آخرین حضور کامل در قهرمانی آسیا 2017 قزاقستان داشته باشند.

در قهرمانی رده‌های پایه آسیا در سال 2017، کشورمان با وجود حضور تمامی مدعیان قاره کهن با 16 طلا، 8 نقره و 8 برنز بالاتر از ژاپن که 8 طلا، 7 نقره و 11 برنز کسب کرده بود، به مقام قهرمانی رسید. موضوعی که در این دوره نه تنها رخ نداد، بلکه ایران از غیبت ژاپن رقیب سنتی خود استفاده نکرد و تنها 13 طلا، 5 نقره و 8 برنز کسب کرد و در بسیاری از رده‌های سنی حتی ناامیدی و احساس خطر ایجاد شد.

این در حالی بود که ژاپن در مسابقات قهرمانی آسیا سال 2019، استفاده کاملی از غیبت ایران کرد و  با کسب 16 طلا، 7 نقره و 6 برنز تعداد مدال‌های خود را به دو برابر سال 2017 و در حضور ایران رساند.

نکته عجیب بعد از این قهرمانی، موضع مسئولان فدراسیون کاراته و بزرگنمایی بیش از حد این قهرمانی است، بدون اینکه به صورت کامل شرایط مسابقات را تشریح و از واقعیت‌ها صحبت کنند. با بررسی وزن به وزن مسابقات رده‌های پایه به خوبی مشخص است که عملکرد نمایندگان کشورمان در برخی رده‌ها ضعیف، در برخی دیگر بسیار کمتر از حد انتظار بود و در بعضی اوزان نیز مدال طلا تنها با دو مبارزه حاصل شد که قطعاً برای کاراته‌ کشوری به بزرگی ایران جای چنین پروپاگاندایی وجود ندارد.

رده‌های سنی دختران؛ کسب 9 مدال در رقابت‌ با تنها 60 ورزشکار

در وزن 47- کیلوگرم رده سنی نوجوانان دختران در حالی که تنها 4 کشور ایران، اردن، قزاقستان و قرقیزستان حضور داشتند، نماینده کشورمان با شکست 5 بر صفر در اولین مبارزه موفق به حضور روی سکو نشد. اوضاع در وزن 54+ کیلوگرم رده سنی نوجوانان دختران از این هم بدتر بود و نماینده کشورمان در یک رقابت دوره‌ای با حضور 3 کشور قرقیزستان، اردن و قزاقستان با سه شکست و کسب تنها یک امتیاز حذف شد.

در رقابت‌های رده سنی نوجوانان دختران، نمایندگان ایران در سه وزن تنها موفق به کسب یک مدال طلا شدند و این در حالی بود که مجموع کاراته‌کاها رقبای سه نماینده کشورمان 11 نفر بودند یا به عبارتی در برخی اوزان 3 ورزشکار و در برخی دیگر 4 ورزشکار از کشورهای ضعیف یا حتی متوسط کاراته آسیا حضور داشتند.

در بخش جوانان دختران و در وزن 48+ کیلوگرم مسابقات با حضور کشورهای ایران، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان و اندونزی برگزار شد و نماینده کشورمان با دو شکست مقابل قزاقستان و قرقیزستان به دیدار رده‌بندی و با شکست نماینده اندونزی به مدال برنز رسید. در این بخش نیز نمایندگان کشورمان در چهار وزن با 22 کاراته‌کا رقابت کردند و دو مدال طلا، یک مدال نقره و یک مدال برنز را به دست آوردند تا عملکرد قابل دفاع‌تری نسبت به بخش نوجوانان داشته باشند.

تیم امید دختران کشورمان با 4 شرکت کننده در قزاقستان حضور داشت و همانند بخش جوانان موفق به کسب دو مدال طلا، یک مدال نقره و یک مدال برنز شد. در این چهار وزن نیز در مجموع 24 کاراته‌کا از کشورهای ایران، قزاقستان، قرقیزستان، فلسطین، ویتنام، اردن، امارات، کامبوج، تایلند و فیلیپین به رقابت پرداختند و در چنین شرایطی کسب این دستاورد برای ایران به عنوان یکی از قدرت‌های کاراته دنیا دور از ذهن نبود.

در بخش کاتا اما عملکرد دختران کاتاروی کشورمان با کسب 3 مدال طلا در هر سه رده سنی نوجوانان، جوانان و امید بسیار خوب بود اگر چه رقابت‌های کاتا نیز همانند کومیته با استقبال خوبی مواجه نشده بود و در مجموع این سه رده سنی 15 کاتارو حضور داشتند.

رده‌های سنی پسران؛ عملکرد غیرقابل دفاع جوانان

در رقابت‌های رده سنی نوجوانان، نمایندگان ایران در 5 وزن مسابقات موفق به کسب 2 مدال طلا، یک مدال نقره و یک مدال برنز شدند و یکی از نمایندگان کشورمان نیز دست خالی مسابقات را ترک کرد. در مجموع 5 وزن مسابقات این رده سنی تنها 37 کاراته‌کا حضور داشتند و در شلوغ‌ترین وزن مسابقات که با حضور 9 ورزشکار برگزار شد، نماینده وزن 63- کیلوگرم کشورمان با یک پیروزی مقابل نماینده هنگ‌کنگ و دو شکست مقابل کاراته‌کاهای اردن و قرقیزستان از دور مسابقات کنار رفت.

اوج عملکرد ضعیف نمایندگان ایران در مسابقات قهرمانی آسیا در رده سنی جوانان بود که 3 کاراته‌کا از 5 نماینده کشورمان با شکست مقابل رقبای خود از دور مسابقات کنار رفتند و تنها شاهد کسب دو مدال برنز بودیم. اینکه در مجموع 36 کاراته‌کا حاضر در این 5 وزن، کشورهایی مانند اردن و امارات که محلی از اعراب در کاراته آسیا ندارند، بهتر از ایران نتیجه می‌گیرند و ایران در کنار کویت تنها موفق به کسب 2 برنز می‌شود را باید هشدار جدی در نظر گرفت و بهتر است مدیران فدراسیون به جای مصاحبه‌های احساسی و موج سواری روی قهرمانی آسیا، زنگ خطر را جدی بگیرند.

در بخش امید کاراته ایران با 6 نماینده در قزاقستان حاضر شد و با کسب دو مدال طلا و دو مدال برنز به کار خود پایان داد و در دو وزن نیز دست خالی به کشور بازگشت. در رده سنی امید مسابقات به لحاظ تعداد شرکت کننده تفاوتی با سایر رده‌های سنی نداشت و 54 کاراته‌کا در 6 وزن به رقابت پرداختند. اینکه در این رده سنی که پشتوانه اصلی تیم بزرگسالان محسوب می‌شود، نماینده اوزان 60- و 84- کیلوگرم کشورمان در این سطح از رقابت‌ها با شکست مقابل هنگ‌کنگ، قزاقستان و عربستان از دور مسابقات کنار می‌روند، جای تعجب بسیار دارد. از طرف دیگر قطعاً برای کشوری که مدعی آقایی کاراته دنیاست، نباید کسب مدال طلا در رقابت با 5 کشور مالزی، عربستان، کره‌جنوبی، اردن و قزاقستان دستاوردی بزرگ محسوب شود.

در کاتا پسران نمایندگان کشورمان با کسب یک طلا در کاتای تیمی جوانان و دو مدال نقره در رده سنی جوانان و امید و یک نشان برنز در رده نوجوانان به کشورمان بازگشتند تا مشخص شود در کاتا همچنان نیاز به کار بیشتری وجود دارد. 27 کاتارو در چهار استایل سه رده سنی حضور داشتند که این تعداد شرکت کننده حتی به اندازه تعداد شرکت کنندگان یک دوره مسابقات لیگ جهانی در یک استایل نیست. 

بزرگسالان؛ عدم کسب مدال طلا توسط تیم ملی بانوان پس از 7 دوره

در بخش بزرگسالان اوضاع چندان بهتر از سایر رده‌ها نبود و تیم ملی بانوان پس از 7 دوره که حداقل موفق به کسب یک مدال طلا شده بود، همانند سال 2011 بدون کسب طلا به ایران بازگشت و ضعیف‌ترین نتیجه سال‌های اخیر کاراته ایران را رقم زد. این در حالی است که تیم کشورمان در دوره گذشته مسابقات و در سال2019 موفق به کسب 3 مدال طلا و یک نقره شده بود، اما این بار تنها یک مدال نقره و سه مدال برنز کسب کرد.

اینکه سرمربی تیم ملی بانوان دلیل این نتایج را تنها به جوانگرایی ارتباط داد، چندان منطقی به نظر نمی‌رسد و باید قبول کرد که تیم بانوان کشورمان در قزاقستان نمره قبولی نگرفت. اوضاع وقتی نگران کننده‌تر می‌شود که سارا بهنمیار کاراته‌کای المپیکی کشورمان با دو شکست دست خالی به کشورمان باز می‌گردد و رزیتا علیپور نیز که در آستانه سهمیه المپیک توکیو بود در گام نخست با نتیجه 5 بر صفر مغلوب نماینده امارات می‌شود. 

همه این نتایج در شرایطی حاصل شد که فرحناز ارباب یکی از مربیان توانمند کاراته بانوان ایران در کنار این تیم حضور داشت و مسعود رهنما نیز بدون انتشار خبر رسمی حضورش به عنوان مدیرفنی، برای بهتر شدن عملکرد دختران کاراته ایران با این تیم همکاری می‌کرد. همکاری که البته با توجه به مشغله‌های رهنما به نظر چندان اثربخش نبوده و تنها باعث حواشی در اردوی تیم شده تا یکی از ضعیف‌ترین نتایج تاریخ بانوان رقم بخورد. نتیجه‌ای که باعث شد حاصل همکاری زوج ارباب و رهنما قرار گرفتن تیم ایران پس از ژاپن، ویتنام، امارات، قزاقستان، فیلیپین و اندونزی در جایگاه ششم باشد.

در بخش مردان تیم ملی کشورمان به عنوان ویترین فدراسیون کاراته که در سالیان اخیر همواره موفقیت‌هایش باعث آرامش این فدراسیون شده با کسب یک طلا، دو نقره و سه برنز به کشورمان بازگشت. دستاوردی که از لحاظ تعداد مدالی بهتر از 4 مدال دوره گذشته (دو طلا و دو برنز) بود، اما از لحاظ مرغوبیت با افت یک مدال طلایی همراه بود.

افسوس بزرگ برای تیم ملی مردان نیز از دست رفتن عنوان قهرمانی کومیته تیمی پس از سه عنوان قهرمانی پیاپی بود، اما به نظر می‌رسد در این شکست نباید از نقش داوران و حق‌خوری واضح در حق سجاد گنج‌زاده گذشت. مبارزه‌ای که گنج‌زاده برتری 6 بر یک خود را با شکست 7 بر 6 تعویض کرد. با این حال از تیم ملی مردان نیز توقعات بیشتری وجود دارد، چرا که این تیم پتانسیل خود را بارها و بارها در معتبرترین میدان بین‌المللی نشان داده و باعث بالا رفتن پرچم کاراته ایران شده است.

در بخش کاتا فاطمه صادقی برخلاف دوره گذشته که به مدال برنز دست یافته بود، این بار با وجود غیبت شیمیزو و استفاده ژاپنی‌ها از کاتاروی دیگر، در گروه خود پایین‌تر از نماینده اندونزی قرار گرفت و در دیدار رده‌بندی نیز مغلوب کاتاروی فیلیپینی شد. دستاوردی که برای مدال‌آور بازی‌های ساحلی و کاتاروی که در آستانه المپیکی شدن بود به هیچ عنوان قابل قبول نیست.

ابوالفضل شهرجردی در کاتای انفرادی مردان پس از کسب عنوان جایگاه دومی در رقابت با کاتاروی اندونزی، در دیدار رده‌بندی نماینده چین تایپه را شکست داد و به مدال برنز رسید تا عملکرد کاتای انفرادی بهتر از دوره گذشته باشد که نماینده کشورمان مدالی نگرفته بود.

در کاتای تیمی نتایج دور گذشته مردان و زنان کشورمان برعکس شد. تیم بانوان متشکل از نجمه قاضی‌زاده، الناز تقی‌پور و شادی جعفرزاده که در دوره گذشته به مدال نقره رسیده بود، این بار برنزی شد و تیم ابوالفضل شهرجردی، میلا فراز مهر و علی زند که در دوره گذشته سوم آسیا شده بود به مدال نقره رسید.

در پایان با بررسی تمامی رقابت‌های رده سنی، باید به مسئولان فدراسیون کاراته متذکر شد که به جای بزرگ‌نمایی قهرمانی کاراته ایران در مسابقات قهرمانی آسیا، در اولین فرصت به بررسی نقاط ضعف و تاریک تمامی رده‌های سنی بپردازند و حداقل خودشان را فریب ندهند. قهرمانی آسیا به خوبی مشخص کرد که رخوت فدراسیون کاراته در سالیان اخیر در برگزاری مسابقات لیگ‌های کاراته و بهانه‌ای به نام کرونا، چه آسیب بزرگی به کاراته‌کاهای کشور وارد کرده است. از طرفی اگر مسئولان فدراسیون هر چه زودتر از فضای این قهرمانی خارج نشوند و برنامه‌ریزی درستی برای بازی‌های آسیایی نداشته باشند، شاید در بازی‌های آسیایی هانگژو 2022 با واقعیت تلخی روبه‌رو شوند.

انتهای پیام/

واژه های کاربردی مرتبط
واژه های کاربردی مرتبط