کارگردان بی‌مادر: از دیکتاتوری عرف جامعه و سینما پیروی نکرده‌ام+تصاویر جدید
فاطمی می‌گوید که تلاش کرده تا فیلمی را بسازد که راهش جدای از فیلم‌های عرف سینمایی ما و مستقل باشد؛ فیلمی که از دیکتاتوری عرفِ سینما دور باشد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «بی‌مادر» اولین ساخته مرتضی فاطمی و به تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح در چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد. فیلمی با بازی امیر آقایی و پردیس پورعابدینی که بعد از سریال آقازاده برای دومین بار در یک اثر نمایشی بازی می‌کنند. پژمان جمشیدی نیز بار دیگر در مقام یک نقش جدی بازی کرده و میترا حجار نیز بعد از بازی در سریال جزیره و غیبت موجه در این فیلم دیده می‌شود.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: «انسان چیزی به دست نمی‌آورد، مگر چیزهایی از دست بدهد…»
سید مرتضی فاطمی کارگردان این فیلم، بیش از این سریال‌هایی چون اختیاریه، شرایط خاص و 180 درجه در کارنامه هنری خود به ثبت رسانده است.
فاطمی بانظر به عنوان فیلمش که مفهومی تلخ دارد، درباره احتمال پیروی فیلمش از قواعد جریان انتقادی و عرف سینمای کشور ما در سال‌های اخیر بیان کرد: فیلم من بر اساس باور و سلایق شخصی من ساخته شده است و از عرفیات جامعه و سینما پیروی نمی‌کند.
وی بیان کرد: تلاش کردم تا جایی که می‌شود با خودم صادق و وفادار باشم و نزدیک‌ترین چیزی که به جهان خودم هست را بسازم و خلق کنم. به جد معتقدم که بزرگترین دیکتاتوری، دیکتاتوری عرف است و هرکسی که در این عرف قرار بگیرد بازنده است. بنابراین با وجود اینکه مخالف هیچ‌گونه و ژانری در سینما نیستم اما فیلم «بی‌مادر» نزدیک‌ترین فیلم به خواسته و خواستگاه فکری من است. برای همین بدون شک هیچ تبعیتی از جریان اجتماعی و سینمایی خاصی نمی‌کنم.
این کارگردان سینما، در پاسخ به سؤالی درباره اینکه چقدر از برنامه‌سازی و فعالیت رسانه‌ای برای فیلمسازی بهره‌مند شدید جواب داد: من بطور کلی سینما را از رسانه جدا نمی‌دانم؛ چه رسانه‌های مکتوب و اینترنتی و چه مستند و برنامه‌سازی، گونه‌های نمایشی و غیره. رسانه وسینما مکمل هم هستند و تا رسانه و داده‌های رسانه‌ها نباشد جهان ما ساخته نمی‌شود.
او توضیح داد: بنابراین قصه‌ها و قضاوت‌های ما در جهانی ساخته می‌شود که رسانه‌ها و اخبار برای ما ساخته‌اند. اما بطور کلی برای من کار رسانه‌ای خوراک‌ها و تجربه‌های جدی و دست اولی برای فیلمسازی فراهم کرده است که تلاش می‌کنم تا جایی که بشود از آن بهره‌مند شوم.
انتهای پیام/