به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم، مجمع دانشگاهیان انقلاب اسلامی در مورد چالشهای اخیر دانشگاه و دانشگاهیان نکاتی را مطرح کرد.
در این بیانیه آمده است:
اکنون که نظام اسلامی، با راهبری حکیمانه مقام معظم رهبری در فرایند تحولی گام دوم انقلاب، از مرحله نظامسازی به مرحله ساخت تمدن نوین ایرانی اسلامی وارد آمده است، استقرار دولت انقلابی آیتالله دکتر سید ابراهیم رئیسی، نویدبخش پیشرفت همهجانبه در امور کشور شده و امیدهای بسیاری را برانگیخته است.
این دولت در مقام دولتی تحولخواه در حالی میتواند به اهداف متعالی خود دست یابد که با تمام توان از اصلیترین ظرفیتهای تحولآفرین در جامعه از جمله دانشگاه و دانشگاهیان استفاده کند، در این زمینه میبایست خدمات متقابل و تعاملی حداکثری مابین حکمرانان و دانشگاهیان شکل گیرد تا در دهه پنجم انقلاب اسلامی ایران، ضعفها و ناکارآمدیهای پیشین جبران گردد و ضمن اصلاح شاخصهای مردود دهه نود، ریلگذاریهای جدیدی برای توسعه و پیشرفت سریع کشور حاصل شود، در این زمینه لازم است با جدیت و سرعت در مصدر امور از نیروهای انقلابی، متخصص و کارآمد استفاده شده و عناصر ناکارآمد و بانیان وضع موجود از چرخه مدیریت خارج شوند.
اما در این هنگامه خطیر که فصل درهم تنیدن ظرفیتهای دولت و دانشگاهها برای نقشآفرینی تحولی است، برخی از تصمیمات و اقدامات، زمینهساز حاشیهسازیهایی شده و دانشگاهها را در وضعیتی قرار داده است که پیامد آن تنزل جایگاه و منزلت دانشگاهها و ایجاد گسست و شکاف در سهگانه دولت، مردم و دانشگاه خواهد بود.
سوق دادن دانشگاهیان به موضوع حقوق و دستمزدها، پدیده مرسومی نبوده است. در طول سالیان گذشته مرز واضحی بین استادان دانشگاهها و عموم مردم بهلحاظ درآمدهای مالی و کیفیت زندگی وجود نداشته است.
هرچند که متأسفانه دولتها در مواجهه با استادان دانشگاه سیاست متوازنی را در ادوار مختلف در پیش نگرفته بودند و بعضاً دولتهای گذشته یک دورانی از توقف چندساله حقوقها و افزایش مقطعی آنها را در پیش میگرفتند. آخرین اقدام، از مجموعه اقدامات مقطعی مربوط به دولت آقای روحانی است که از سال 92 تا 99 سیاست تضییق را در پیش گرفته و بهناگاه از فاصله زمانی اسفندماه 99 تا تیر 1400 رویه متفاوتی را اجرا نمودند.
رویه مذکور، هم در دولت آقای روحانی و هم در دولت آقای دکتر رئیسی، تحت عنوان همسانسازی تعبیر میگردد که متأسفانه در ماههای اخیر دستمایه جریانسازیهای رسانهای و برجستهسازیهای کاذب شده است که بالقوه میتواند باعث جدایی دانشگاهیان و عموم مردم شود.
آیا عجیب نیست که استاد دانشگاه از مصادیق حقوق نجومی و بیعدالتی تعبیر گردد؟ حقیقتاً سوءتدبیر دولتهای گذشته وضعیتی نامتوازن و بعضاً غیرمتعارف را بر اساتید دانشگاهها تحمیل نموده است و در شرایط دشوار اقتصادی، مانعی برای عملکرد مثبت و رو به جلوی علمی و فناوری آنها شده است. وضعیت کنونی، دولت مستقر را در یک شرایط دوگانهای قرار داده که تداوم و یا توقف آن پیامدهای ناخوشایندی را در پیش خواهد داشت، فلذا برای برونرفت از چنین وضعیتی پیشنهادات ذیل ارائه میشود:
با بررسی کارشناسی وضعیت حقوق اساتید در شرایط اجرای تماموقت ویژه (30 درصد دوم)، حدود 40 درصد از اساتید دارای مرتبه استادی و دانشیاری بالای 25 سال سابقه با توجه به اعمال ماده واحده سقف پرداخت حقوق قانون بودجه از شمول آن خارج و حدود 60 درصد از اساتید جوان در شمول آن قرار میگیرند، لذا امکان تأمین منابع آن ممکن الحصول است. قابل ذکر است که توقف آن، اساتید جوان را در معرض پیامدهای خود قرار خواهد داد که امری قابل تأمل و مستلزم تدقیق و دوراندیشی است.
چنانچه بهدلایل شرایط سخت تحمیلشده و وجود محدودیتهای منابع مالی، امکان جبران خدمات اساتید دانشگاهها در ماههای پایانی سال مقدور نباشد، دانشگاهها میتوانند این ماهها را بهصورت دیون منظور نمایند، تا انشاءالله در زمان مناسب تدبیر کارسازی اندیشیده شود.
حسب رویههای بودجه سالیانه هر سال بهمانند سایر گروههای حقوقبگیر دولتی، نسبت به تعیین حقوق و احتمالاً ترمیم آن تصمیمسازی میشود، لذا با توجه به این رویه برای سال 1401 امکان کارسازی موضوع تماموقت ویژه، در ترمیم و افزایش سال 1401 لحاظ و منظور شود.
با مشاهده نشانههایی از بیرون دانشگاهها و درون دانشگاهها، این موضوع بهعنوان یک دستمایه و احتمالاً یک پروژه در دستور کار قرار گرفته و با طرح مباحثی چون تأخیر در ارسال نمره، توقف فعالیتهای آموزشی و یا اقدامات احتمالی دیگر، دانشگاهها را در معرض حاشیهسازیهای کاذب قرار داده که پیامد نامطلوب و ناصواب برای آن متصور خواهد بود.
لذا همانگونه که از قشر فرهیخته استادان دانشگاه انتظار خویشتنداری از اعتراضات عامیانه میرود، از دولت انقلابی هم انتظار این است که با تصمیمگیری صحیح و با اتخاذ سازوکار خردمندانه و عقلانی، چنین حرکات غیرسازنده و ساختارشکنانه را متوقف نموده تا بهفضل الهی، پیوند درهمتنیده دولت، مردم و دانشگاه در مسیر تحول ایران، استمرار یافته و از مرحله حساس کنونی بهسلامت عبور نماید.
انتهای پیام/+