ناگفته‌های اسارت در زندان‌های عربستان؛ از شکنجه با کابل برق تا کشیدن ناخن/ مصاحبه با آزاده یمنی
یک آزاده یمنی پس از آزادی از زندان‌های حکومت سعودی از شیوه‌های رعب‌آور زندانبانان سعودی برای شکنجه اسیران در بند خود پرده برداشت، از شلاق‌زدن تا کشیدن ناخن و شکنجه با کابل برق گفت که هولناک‌ترین دوران را برای اسیران رقم زده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم در صنعاء، جنگ ظالمانه ائتلاف سعودی ـ اماراتی ـ آمریکایی علیه ملت یمن از مارس 2016 (فروردین 1394) منجر به فجایع و جنایات بسیاری شده است، یکی از آن مسائل، قصه اسارتی است که بسیاری از یمنی‌ها تجربه‌اش کرده‌اند.
تلاش می‌کنیم بخشی از سادیسم، جنایت و وحشیگری دشمن سعودی علیه اسرای یمنی را روشن کنیم. «جلال الجنداری» آزاده یمنی ضمن بیان تجربه سخت دوران اسارت در زندان‌های متجاوزان سعودی، ناگفته‌هایی از این دوران و شکنجه‌ها و رفتارهای ضدانسانی زندانبانان سعودی را تشریح کرده است.
مشروح گفتگوی الجنداری با خبرنگار تسنیم در صنعاء تقدیم خوانندگان گرامی می‌شود.
تسنیم: اگر ممکن است ما و بینندگان عزیز را در جریان آنچه در دوران اسارت بر شما گذشت، قرار دهید؟
الجنداری: بسم الله الرحمن الرحیم، اسم من جلال عبدالرحمن احمد الجنداری متولد بخش قدیمی صنعاء هستم. سال 2015 و آغاز جنگ با دیگر مجاهدین از محله خود و مناطق شمالی به‌راه افتاده وارد اولین منطقه عملیاتی شدیم. در آن‌جا یک تا دو ماه حضور داشتیم که محاصره شدیم و مقرّمان سقوط کرد و ما نیز اسیر شدیم. در ماه اول 2016 ما را به پادگان «ماکس» انتقال دادند که آن‌جا برادرم را دیده شوکه شدم، با او چند ساعتی صحبت کردم، بعد مرا به زندان اطلاعات در مأرب منتقل کردند.
در آن‌جا 30 نفر بودیم که 9 روز کنار هم ماندیم، آنگاه ما را به عربستان بردند، اسم ما را صدا زدند، راه افتادیم و ما را به منطقه «صحن الجن» بردند. ما سوار هواپیما شدیم، ما را بستند و شروع به شکنجه با کابل برق کردند. ما 30 نفر در طول پرواز بودیم و اولین بار بود که این‌طور کتک می‌خوردم، طی روزهای چهارشنبه تا شنبه که مستقر شده بودیم،از ما بازجویی کردند، باز هم کتک زدند، با کابل برق می‌زدند، بعد به ما برق وصل کردند، سپس به‌سمت زندان دیگری حرکت کردیم که طول آن 70 الی 80 متر بود.
در آن‌جا سربازان با لباس کامل نظامی مستقر بودند، فردی با کابل و دیگری با شلاق به استقبال ما آمدند و به سر و روی ما زدند، برخی از همرزمان ما از دهانشان خون آمد، یکی بیهوش شد و برخی از ناحیه سر زخمی شدند. ما را به حمام بردند، لباس عوض کردیم و لباس جدید تنمان کردیم، پس از اینکه از حمام خارج شدیم دوباره ضرب‌وشتم با لگد و کابل و شلاق آغاز شد، بسیار هم اهانت می‌کردند.
ما را به سلول منتقل کردند. هر دو ساعت یک بار، یک نظامی می‌آمد و شروع به شکنجه می‌کرد، از شلاق زدن‌ها تا کشیدن ناخن جزو شکنجه‌ها بود و این وضعیت پنج سال طول کشید تا جایی که برخی از شدت شکنجه‌ها دچار بیماری روانی و برخی دیوانه شدند، چرا که هیچ‌کس توقع این میزان شکنجه را نداشت، به‌طوری که شکنجه‌ها همیشگی بود.
تسنیم: نیروهای امنیتی و زندانبان‌ها در کشورهای جنگ‌افروز از چه روش‌های شکنجه‌ای استفاده می‌کنند؟
الجنداری: وقتی ما را با کابل می‌زدند، تا وقتی که پشت طرف سیاه نمی‌شد، او را رها نمی‌کردند، همچنین با وصل کردن برق و شلاق زدن شکنجه می‌کردند، روش‌هایی که باور نمی‌کنید. هنگامی که یکی از ما کار اشتباهی می‌کرد یا التزامی به دستورات نداشت، او را فرامی‌خواندند و از او می‌خواستند در مورد یمن اطلاعات در اختیار آنها قرار دهد، اگر او یک مجاهد مؤمنی بود و در این موارد سخن نمی‌گفت، او را به زمین می‌خواباندند و دست و پای او را می‌گرفتند ـ می‌دانم که سخن گفتن از این چیزها خوب نیست، اما دوست دارم که مردم با ماهیت آل‌سعود آشنا شوند و بدانند با چه‌کسانی طرف هستند ـ بعداً لباس‌های اسیر را در می‌آوردند و تا جایی او را شلاق می‌زدند که از هوش می‌رفت.
تسنیم: به‌هنگام شکنجه‌های ترسناک، نوع اطلاعاتی که تلاش داشتند از شما بگیرند چه بود؟
الجنداری: هر اطلاعاتی که آنها در حوزه نظامی از آن استفاده کنند، از جمله انبارهای سلاح و سیلوهای موشک، اما اسرا با آنها همکاری نمی‌کردند و اطلاعات اشتباه در اختیارشان می‌گذاشتند.
تسنیم: آیا درباره رهبران و فرماندهانی که نبردها را پیش می‌برند نیز سؤال می‌کردند؟
الجنداری: البته؛ از ما درباره سرپرست‌ها و فرماندهان و همچنین عبدالملک الحوثی سؤال می‌کردند، چه‌بسا اینکه بیشترین دغدغه‌شان فرماندهان بودند. روز پانزدهم اکتبر بود که به ما لباس دادند و دستهایمان را بستند و ما را با اتوبوس به فرودگاه منتقل کردند، 249 نفر بودیم که 10 نفر ما را جدا کردند ـ خدا می‌داند که چرا آنها را جدا کردند، در حالی که قرارداد برای آزادی 259 نفر بود ـ پس از آن ما را به فرودگاه منتقل کردند.
در آن لحظات باورم نمی‌شد که به‌زودی خارج می‌شوم. در هواپیما در حالت ترس و وحشت بودم و فکر می‌کردم که هر لحظه ممکن است ما را برگردانند. صلیب سرخ نیز با ما همراه شده بود. پس از اینکه وارد آسمان یمن شدیم، همه از شدت خوشحالی فریاد زدند و در فرودگاه پیاده شدیم و از ما به‌نحو احسن استقبال شد، به‌نظرم هیچ جای دنیا این‌‌چنین از اسرا استقبال نمی‌کنند، مراسم خیلی خوب بود.
تسنیم: ممنون از شما آزاده جلال الجنداری، برای باقی اسرا نیز آرزو دارم که دوباره بوی خوش آزادی را استشمام کنند.
در جنگ‌های مختلف منطقه، جنایات علیه اسرا، شبیه هم هستند. کارهایی که آمریکا و رژیم صهیونیستی در کشورهای عراق و لبنان و فلسطین کردند، شبیه همانی است که شش کشور متجاوز علیه اسرای یمنی مرتکب می‌شوند. داستان جلال الجنداری به‌طور خلاصه جنایات را برملا می‌کند تا بر این حقیقت تأکید کند که دشمن یکی است.
انتهای پیام/+
