به گزارش گروه بینالملل خبرگزای تسنیم، چند روز از نبرد میان ارتش و نیروهای واکنس سریع سودان میگذرد. نبردی که بر اساس تثبیت قدرت و بیاعتمادی به طرف مقابل و حذف او شکل گرفتهاست اما غیرنظامیان بهای سنگین آن را میپردازند. چه از لحاظ ناامنی و تلفات انسانی و چه از نظر تخریب اموال و زیرساختها خدماتی عمرانی و.....
این نبرد در حالی جریان دارد که سالهاست که از فروپاشی زیرساختهای عمرانی و خدماتی سودان در کنار فروپاشی اقتصادی مالی و سیاسی این کشور میگذرد. بنابراین، هزینههای بازسازی سودان برای مردم این کشور چند برابر شده است اما از یک گروه کودتاگر ( نظامیان سودانی به همراه نیروهای واکنش سریع علیه نظام عمرالبشیر و دولت انتقالی خارطوم ) که سابقه طولانی در نقض توافقات خود با غیر نظامیان دارد، چه انتظاری میتوان داشت ، جزء درگیری میان خود برای تسلط بر دیگری؟
« مهند الحاج علی» پژوهشگر موسسه آمریکایی کارنگی در بیروت با انتشار یادداشتی که در روزنامه سودان تریبون منتشر شد، تصریح کرد: حقیقت این است ساختار امروز سودان با یک گروه نظامی کودتاگر نا آشناست چرا که این ساختار متشکل از دو بخش است که هرکدام به یک سازمان نظامی تعلق دارند. اولین آن ارتش است که دهها سال است بر قدرت تکیه دارد و دومین یک گروه شبه نظامی متشکل از مزدورانی است که در نبرد علیه گروههای شورشی دارفوری (2003 ) شرکت داشتند.
این گروه کودتاگر مسئول از بین رفتن توافقی هستند که در سال 2019 با سیاستمداران مدنی امضاء کرد. بر اساس توافقنامه مزبور مدت دوره انتقالی 36 ماه تعیین شد، در این مدت دولت مدنی زمام امور را به عهده خواهد داشت و شورای حاکمیتی ( نیمی اعضای آن نظامی و نیمی دیگر غیرنظامی ) به عنوان عالیترین نهاد حاکمیتی سودان تشکیل خواهد شد و ریاست آن به صورت دورهای میان نظامیان و غیرنظامیان تقسیم میشود . این توافقنامه چندان دوام نیاورد و با کودتای نظامیان علیه دولت انتقالی عبدالله حمدوک در اکتبر 2021 به نفوذ سیاستمداران مدنی در قدرت پایان داده شد. حال چگونه میتوان با چنین نظامیان که سابقه خنجر زدن از پشت و نقض توافقات را دارند، اعتماد کرد و در قدرت با آنان سهیم شد؟
این پژوهشگر درگیری نظامی میان ارتش و نیروهای واکنش سریع را نتیجه یک انتظار 4 ساله دانست و نوشت: این انتظار بر اساس جلوگیری احزاب و گروههای سیاسی از تشکیل یک حوزه نفوذ مستقل، رقابت بین دو قطب نظامی ( ارتش و نیروهای واکنش سریع ) و نفوذ اسلام گرایان ( وابسته به نظام عمرالبشیر) استوار بود البته ما باید در نظر داشته باشیم که قتل و کشتار یکی از ابزارهای برخورد با اعتراضات مردمی و مخالفان سیاسی طی دهها سال گذشته است و توانسته آنان را سرکوب کند و در همین حال، اجازه نداده بازیگران جدید وارد پاشگاه نخبگان حاکم شوند لذا درِ این باشگاه همچنان بسته باقی میماند.
وی با تاکید بر اینکه محاسبات نخبگان سیاسی ( شمال ) که بر ساختار حاکمیتی سودان سیطره دارند، نباید از نظر دور داشت، تصریح کرد: ژنرال « عبدالفتاح برهان» فرمانده ارتش و رئیس شورای حاکمیتی نماینده این نخبگان است. وی اهل روستای «کندو» واقع در منطقه نیل آبی در شمال خارطوم است. اهالی روستای ژنرال برهان، حضور فعالی در حیات سیاسی سودان دارند و در میان آنان نظامیان، مقامات و بزرگانی در حوزه آموزش و تعلیم به چشم میخورند.
« مهند الحاج علی» از سرلشکر « محمد حمدان دقلو» مشهور به « حمیدتی » فرمانده نیروهای واکنش سریع به عنوان فرد مقابل ژنرال برهان یاد کرد و نوشت: حمیدتی از قبیله « رزیقات» اقلیم دارفور واقع در غرب سودان است . او تحصیل را در سنن پائین ترک کرد و به تجارت شتر و سپس حفاظت از قافلههای تجاری پرداخت. لذا نزد باشگاه نخبگان که از طریق نظامی و اقتصادی بر سودان حاکمند چوپان و شبه نظامی که از حاشیه مناطق غربی آمده هیچ جایگاهی ندارد.
وی در پاپان این یادداشت تصریح کرد: نبرد ارتش و نیروهای واکنش سریع سودان یک جنگ چند وجهی است و احتمالات متفاوتی به همراه دارد اما آنچه که تاکنون مشخص شده این غیرنظامیان هستند که انتخابهای سیاسی ، آینده و مبارزات شان قربانی این نبرد شده است.
انتهای پیام/