به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد را پایتخت طبیعت ایران می‌نامند؛ شهری که در دل زاگرس می‌درخشد و می‌تواند مقصدی رویایی برای گردشگران داخلی و خارجی باشد و اما کافی است از هر مسیری به شهر نزدیک شوید، تا تصویر ذهنی‌ات ناگهان فرو بریزد و به جای منظره‌ی کوهستانی و درختان بلوط، تپه‌هایی آجر، سیمان، بلوک و ... در دو طرف جاده قد برافراشته‌اند؛ وانت و کامیون‌هایی که با دود اگزوز و گرد و خاک خود از صبح تا شب در ترددند، نخستین خوش‌آمدگویان مسافران یاسوج‌اند.

وانت و کامیون‌ها در ورودی و خروجی شهر پشت‌سر هم ردیف شده‌اند و هرچند تابلوهای به شهر خوش آمدید نصب شده، اما زیر سایه‌ دپوهای مصالح گم شده‌اند و انگار دروازه‌ی یک معدن سنگی و نه ورودی یک شهر گردشگر پذیر را را پشت سر می‌گذارید و در برخی نقاط مصالح تا چند متری داخل جاده آمده‌اند و خط دید راننده‌ها را گرفته‌اند.

گرد و خاکی که دیگر فصلی نیست

گرد و خاک مصالح در هوای گرم پاییز نفس‌کشیدن را سخت کرده است و رهگذران ماسک به چهره دارند و مغازه‌داران هم از نشستن غبار روی اجناس خود گلایه می‌کنند، یکی از آنها می‌گوید: دیگر نیازی به جارو کردن نداریم، چون بعد از پنج دقیقه دوباره همه‌جا خاکی می‌شود.

در ساعات پرترافیک، بوق کامیون‌ها با صدای کار دستگاه‌های بتن‌ساز در هم می‌آمیزد و خودروها برای عبور از کنار کمپرسی‌های پارک‌شده ناچارند بخشی از جاده را دور بزنند و همین مسأله بارها منجر به تصادف‌های کوچک و تنش‌های خیابانی شده است.

اما پشت این شلوغی، داستانی پیچیده از ضعف نظارت، نبود برنامه‌ریزی شهری و شاید تضاد منافع اقتصادی نهفته است و شهرداری از نبود زمین جایگزین سخن می‌گوید، مالکان از نداشتن مجوز ساخت‌وساز در مناطق صنعتی و مردم از بی‌تفاوتی مسئولان می‌نالند.

اینجا شهر است یا گارگاه؟

خانم احمدی یکی از ساکنان محله‌ مادوان، از وضعیت موجود خسته شده است و می‌گوید: خانه‌ ما درست روبه‌روی یکی از این مصالح‌فروشی‌ها بوده و هر روز صدای ماشین سنگین، گرد و خاک و شب‌ها نور پروژکتورهای کارگاه، تابستان‌ها نمی‌توانیم پنجره باز کنیم، زمستان‌ها هم گل و لای تا در خانه می‌آید.

در گفت‌وگو با یکی از رانندگان تاکسی مسیر یاسوج–اصفهان، حرف تکراری اما واقعی زد و گفت: وقتی مسافری از شهرهای دیگر می‌آوریم، اولین چیزی که می‌گوید این است که مگر اینجا شهر است یا کارگاه و این تصویر، ذهن هر گردشگری را خراب می‌کند و بعد انتظار داریم کسی دوباره برگردد.

در کنار مردم، خود فعالان این صنف هم از وضعیت موجود ناراضی‌اند و یکی از مصالح‌فروشان باسابقه به تسنیم می‌گوید: ما هم دل‌مان نمی‌خواهد در ورودی شهر باشیم، اما زمین صنعتی در اطراف یاسوج پیدا نمی‌شود و چند بار نامه زدیم که یک شهرک مصالح‌فروشان ایجاد کنند، اما نتیجه‌ای نداشت و همه‌اش وعده بود.

طبق اطلاعات غیررسمی بیش از 80 واحد مصالح‌فروشی در حاشیه‌ی ورودی‌های یاسوج فعالیت دارند و بخش قابل‌توجهی از این واحدها فاقد مجوز محیط‌زیستی و سازه‌ای‌اند، اما به‌دلیل نبود جایگزین، فعالیت‌شان ادامه دارد.

کوه‌های سیمان و آجر به جای تابلوی خوش آمدید!

کارشناسان شهرسازی می‌گویند، یاسوج تنها شهری در کشور است که ورودی‌های آن به‌جای تابلوی خوش‌آمد، با کوه‌های سیمان و آجر تزئین شده است و یک کارشناس مدیریت شهری نیز به تسنیم گفت: ورودی شهر، شناسنامه‌ی بصری آن است و وقتی این چهره نازیبا باشد، ذهنیت سرمایه‌گذار و گردشگر هم منفی می‌شود و در واقع این شرایط ضربه مستقیم به اقتصاد شهری وارد می‌کند.

به گفته‌ او، نبود طرح جامع برای ساماندهی ورودی‌ها باعث شده تا هر واحد اقتصادی بدون الگوی مشخص، زمین بگیرد و توسعه پیدا کند و این نوع توسعه نه‌تنها چهره‌ی شهر را زشت کرده، بلکه ارزش زمین‌های اطراف را هم کاهش داده است.

در بررسی میدانی خبرنگار تسنیم، مشخص شد برخی از این کارگاه‌ها حتی در حریم قانونی رودخانه‌ی بشار یا جاده‌ی اصلی فعالیت می‌کنند و تخلیه نخاله‌های ساختمانی در حاشیه مسیر نیز به تهدیدی زیست‌محیطی تبدیل شده است و با وجود هشدارهای مکرر تاکنون اقدام جدی برای جابه‌جایی یا ساماندهی این واحدها انجام نشده است و طرح‌های پیشنهادی شهرداری یکی پس از دیگری به‌دلیل کمبود اعتبار یا اختلاف نظر با دستگاه‌های دیگر متوقف مانده‌اند.

ساماندهی در دستور کار است اما اجرایی نمی‌شود

یکی از اعضای شورای شهر یاسوج در گفت‌وگو با خبرنگار ما گفته است: موضوع ساماندهی ورودی‌ها سال‌هاست در دستور کار است، اما اجرای آن نیاز به همکاری چند دستگاه از منابع طبیعی تا اداره راه و شهرسازی دارد و متأسفانه هماهنگی لازم وجود ندارد.

با این حال بسیاری از شهروندان معتقدند که این وضعیت بیش از آنکه به کمبود بودجه مربوط باشد، ناشی از ضعف اراده‌ی مدیریتی است و یکی از اهالی می‌گوید: برای ساخت المان شهری یا نصب بنر تبلیغاتی سریع اقدام می‌کنند، اما برای جابه‌جایی این مصالح‌فروشی‌ها، سال‌ها فقط جلسه می‌گیرند.

به باور کارشناسان راه‌حل این مشکل در ایجاد شهرک مصالح‌فروشان در خارج از محدوده‌ی شهری است و طرحی که در بسیاری از شهرهای کشور اجرا شده و توانسته ورودی شهرها را از چهره‌ی صنعتی و خاکی نجات دهد و اجرای این طرح علاوه بر زیباسازی چهره‌ی شهر به نظم اقتصادی نیز کمک می‌کند و در چنین شهرکی می‌توان مجوزهای محیط‌زیستی، ایمنی و حمل‌ونقل را تجمیع کرد و فعالیت‌ها را تحت نظارت واحد قرار داد.

به گزارش تسنیم، تا زمانی که تصمیم‌گیران محلی میان طرح و اجرا فاصله می‌گذارند، ورودی‌های یاسوج همچنان زیر غبار کامیون‌ها و انبارهای سیمان پنهان خواهند ماند و یاسوج شایسته‌ی آن است که دروازه‌اش به‌اندازه‌ی طبیعتش زیبا باشد و نه درگیر تپه‌های خاکی که هر روز قامتش را کوتاه‌تر می‌کنند.

انتهای پیام/