به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم،  محدثه رضایی، کارشناس مسائل عراق، در تحلیل آخرین تحولات حوزه انرژی در این کشور، معتقد است که سیاست خارجی ایالات متحده، به‌ویژه در دوران دولت بایدن، فشارهای مستمری را با هدف قطع کامل وابستگی انرژی عراق به ایران سازماندهی کرده است.

به گفته این کارشناس، واشنگتن در سال 2021 با تعیین مهلتی تا سال 2028، بغداد را مکلف کرد تا واردات انرژی از ایران را به صفر برساند و همین ضرب‌الاجل، دولت عراق را به تکاپو برای یافتن شرکای جدید انرژی واداشت.

رضایی توضیح می‌دهد که در همین راستا، عراق در سال 2023 یک قرارداد واردات گاز با ترکمنستان منعقد کرد. او این توافق را برای هر دو طرف بسیار حائز اهمیت می‌داند؛ از یک سو عراق به دنبال تنوع‌بخشی به منابع انرژی خود بود و از سوی دیگر، ترکمنستان که به دلیل جنگ روسیه و اوکراین با افت شدید صادرات گاز مواجه شده بود، به این قرارداد نیاز مبرم داشت.

این کارشناس مسائل عراق با اشاره به آینده سیاسی آمریکا، پیش‌بینی می‌کند که با روی کار آمدن دولتی جدید در ژانویه 2025، به‌ویژه تحت ریاست احتمالی ترامپ، فشارها بر ایران و عراق به شکل قابل‌توجهی افزایش خواهد یافت.

خانم رضایی بر این باور است که در آن سناریو، معافیت‌های واردات برق و انرژی از ایران برای عراق به طور کامل لغو خواهد شد؛ اقدامی که به نظر او عملاً مهلت تعیین‌شده تا سال 2028 را بی‌اثر کرده و عراق را در تنگنای شدیدی برای جایگزینی فوری منابع انرژی خود قرار می‌دهد.

محدثه رضایی اقدام اخیر دولت آمریکا در وادار کردن دولت عراق به تعلیق قرارداد گازی با ترکمنستان را نشانه‌ای آشکار از تشدید این فشارها می‌داند. او می‌افزاید که بهانه واشنگتن برای این اقدام، یعنی احتمال منتفع شدن ایران از این قرارداد، و تمکین سریع دولت عراق، عمق نفوذ آمریکا و شکنندگی موضع بغداد را به نمایش می‌گذارد.

این تحلیلگر پیامدهای چندگانه این تحولات را این‌گونه برمی‌شمرد:

• نخست، بحران انرژی در عراق تشدید خواهد شد، همان‌طور که در تابستان گذشته به دلیل محدودیت‌ها، شهروندان عراقی با مشکلات جدی در تأمین گاز و برق مواجه شدند.
• دوم، منافع منطقه‌ای تضعیف می‌شود؛ چرا که تلاش‌های عراق برای ایجاد شراکت‌های جدید و همچنین منافع اقتصادی کشوری مانند ترکمنستان، تحت‌الشعاع سیاست‌های تقابلی آمریکا در منطقه قرار گرفته است.
• و سوم، ایران در انزوای بیشتری قرار می‌گیرد که به گفته رضایی، این هدف اصلی آمریکا از اعمال این فشارهاست.

در پایان، محدثه رضایی این پرسش بنیادین را مطرح می‌کند که سیاست فشار حداکثری آمریکا بر عراق تا کجا ادامه خواهد یافت و «حد یقف» (نقطه توقف) واشنگتن در این زمینه چیست؟ او در پاسخ به این پرسش نتیجه‌گیری می‌کند که به نظر می‌رسد تا زمانی که عراق به عنوان یک اهرم فشار علیه ایران تلقی شود، این سیاست‌ها با شدت و ضعف‌های متفاوت، همچنان ادامه خواهند داشت.

انتهای پیام/