قیامت، آینه حسرت انسان مغرور به دنیا است

به گزارش خبرنگار حوزه و روحانیت خبرگزاری تسنیم، آیت‌الله سید رحیم توکل، استاد درس خارج حوزه علمیه، در سلسله جلسات اخلاقی خود در تاریخ دهم آبان‌ماه، با تفسیر و تبیین صحنه‌های قیامت از منظر قرآن کریم، بر ضرورت بیداری در برابر فریب دنیا و آرزوهای باطل تأکید کرد و گفت: یکی از نام‌های قیامت، یوم‌التغابن است؛ روزی که انسان درمی‌یابد سرمایه عمرش را به بهایی ناچیز فروخته و آنچه باید می‌خرید، از دست داده است.

او در توضیح مفهوم «تغابن» افزود: انسان در دنیا گاهی زیان خود را در معاملات مادی درمی‌یابد و جبران می‌کند، اما در قیامت وقتی بداند چه فرصت‌هایی را در مسیر بندگی از دست داده، دیگر راه بازگشتی ندارد. آنجا روزِ آگاهی از ضرر است، نه روزِ جبران.

آیت‌الله توکل با اشاره به اینکه حقیقت انسان در روح او نهفته است و بدن تنها ابزاری در خدمت آن است، تصریح‌کرد: در قیامت، لذت و عذاب هر دو مستقیماً به روح تعلق دارد، گرچه گاه از مسیر جسم تجربه می‌شود. بهشتی و جهنمی هر دو جایگاه مقابل خود را خواهند دید؛ بهشتیان با مشاهده جهنم، قدر سعادت خود را درمی‌یابند و جهنمیان با دیدن جایگاه از‌دست‌رفته‌شان، در دریایی از حسرت فرو می‌روند.

استاد اخلاق حوزه علمیه با استناد به آیات سوره «حدید» خاطرنشان کرد: در قیامت، جهنمی ان خطاب به بهشتیان می‌گویند: مگر ما با شما نبودیم؟ و پاسخ می‌شنوند: بله، اما شما خود را به دام آرزوها و فتنه‌ها افکندید، در دین تردید کردید و به امیدهای دروغین دل بستید. دنیا شما را فریفت، تا فرمان الهی فرا رسید و پرده‌ها کنار رفت.

او با یادآوری سرنوشت چهره‌هایی چون عمر سعد، صدام و طاغوت‌های زمان گفت: آرزوهای باطل آنان را به ورطه نابودی کشاند؛ هرکدام در پی حکومت و قدرتی موهوم، در خون بی‌گناهان غلتیدند. این همان فتنه آرزوهاست که قرآن آن را سرچشمه سقوط انسان معرفی می‌کند.

آیت‌الله توکل سپس با لحنی هشداردهنده افزود: غرور، چشم انسان را کور می‌کند. امروز نیز اسرائیل گرفتار همین غرور است؛ خود را آقای عالم می‌پندارد و همه را بنده و برده خود می‌خواهد. اما این سرمستی، مقدمه سقوطی است که قرآن وعده داده؛ اگر وارد میدان نبرد شود، نابود خواهد شد و اگر کنار بماند، همه حیثیت خود را از دست می‌دهد.

وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به آیه «فَالْیَوْمَ لَا یُؤْخَذُ مِنْکُمْ فِدْیَةٌ…» یادآور شد: در قیامت نه فریاد ستمگران شنیده می‌شود و نه فدیه‌ای پذیرفته؛ مأوا آنان جهنم است و هیچ راه گریزی برای آنان نیست. تنها در دنیا می‌توان گناه را جبران کرد و توبه را به ثمر رساند.

آیت‌الله توکل با تأکید بر اینکه «ایمان راستین شک‌ناپذیر است» گفت: در سوره حجرات، خداوند مؤمنان واقعی را کسانی معرفی کرده که به خدا و رسول ایمان آورده و هرگز دچار تردید نشده‌اند. آنان با مال و جان در راه خدا جهاد می‌کنند. این پنج ویژگی، نشانه صداقت ایمان است.

او با اشاره به سرگذشت یاران امام‌حسین (ع) در کربلا، آن‌ها را نمونه تحقق این ایمان دانست و گفت: یاران سیدالشهدا (ع) از جنس دیگری بودند؛ بهشتیان‌ی که در دنیا قدم می‌زدند. وقتی امام جایگاهشان را در بهشت نشان داد، گفتند اگر هزار بار کشته و زنده شویم، باز در راهت می‌مانیم. آنان ایمان را با جان خویش معنا کردند.

وی در پایان، با لحنی پرسشگر و تأمل‌برانگیز خطاب به مخاطبان گفت: اگر امروز با اعمال و رفتار کنونی‌مان به آخرت برده شویم، آیا سرمان به عزت بلند خواهد بود یا به ذلت خم؟ قیامت، روزی است که همه پرده‌ها کنار می‌رود و هر کس از برادر، مادر، پدر و فرزند خود می‌گریزد. آن روز، نه عذر پذیرفته می‌شود و نه فریب اثر دارد؛ تنها توشه تقوا و عمل صالح است که انسان را سرافراز می‌کند.

انتهای پیام /