به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، صبح سیزدهم آبان با نسیم پرشوری آغاز شد؛ خیابان‌ها آرام‌آرام رنگ دیگری گرفتند، پرچم‌های سه‌رنگ در دستان نوجوانان بالا رفت و فریادهای "مرگ بر آمریکا" و "مرگ بر اسرائیل" چون موجی از بیداری، از کوچه‌ها تا میدان‌های همه شهر پیچید. در چهره دانش‌آموزان برق عجیبی از غیرت و آگاهی می‌درخشد؛ همان‌هایی که امروز وارثان نسلی هستند که انقلاب را فریاد زدند. از گوشه و کنار، صدای طبل و سرودهای انقلابی بلند است، معلمان و خانواده‌ها کنار دانش‌آموزان ایستاده‌اند و گام‌ها یکی پس از دیگری بر سنگفرش خیابان می‌نشیند تا یادآور شود این ملت، هیچ‌گاه در برابر زورگویی سر فرود نیاورده است. مازندران همگام با سراسر کشور بیدار است؛ صدای مردمش، پژواک حماسه‌ای است که هر سال دوباره متولد می‌شود.

روایت دانش‌آموزان مازندرانی در روز استکبارستیزی

صبح پاییزی 13 آبان در مازندران، با بوی باران و فریادهای "مرگ بر آمریکا" و " مرگ بر اسرائیل" در خیابان‌ها آغاز شد. از بابل تا بهشهر، از قائم‌شهر تا چالوس، دانش‌آموزان با لباس‌های متحد و پلاکاردهای رنگی، دوشادوش معلمان خود به صحنه آمدند. نسلی که شاید جنگ را ندیده، اما مفهوم مقاومت را با جان درک کرده است. در نگاهشان، هیجان و آگاهی در هم آمیخته و در صدایشان، ایمان به آینده‌ای مستقل طنین‌انداز است.

صدای ایمان از بابل برخاست. زهرا، دانش‌آموز پایه دوازدهم از بابل، پلاکاردی در دست دارد که روی آن نوشته: ما فرزندان انقلابیم». می‌گوید: «برای ما 13 آبان فقط یک روز تاریخی نیست، بلکه یادآوری اینه که آزادی همیشه هزینه داره. ما یاد گرفتیم که استقلال کشور، حاصل خون جواناییه که مثل ما، از دل مدرسه‌ها برخاستند.

شعور سیاسی در قائم‌شهر در جمع دانش آموزان موج می‌زد: محمدطاها از قائم‌شهر، پرچم ایران را بر دوش گرفته و لبخند می‌زند: «من وقتی فریاد می‌زنم مرگ بر آمریکا، دارم از کشورم دفاع می‌کنم. این شعار برای ما یعنی آگاهی، یعنی نذاشتن دشمن فکر کنه ما خوابیم.» صدایش در میان جمعیت گم می‌شود، اما نگاهش پر از یقین است.

 امید از بهشهر در گفت‌وگو با تسنیم  دانش‌آموز دوره متوسطه دوم است و با هیجان از برنامه مدرسه‌شان می‌گوید: «ما از یک هفته قبل شعارها و بنرها رو خودمون طراحی کردیم. خواستیم نشون بدیم که 13 آبان فقط تکرار نیست، بلکه یادآوری نقشی است که نسل ما در آینده انقلاب داره.»

امیررضا، دانش‌آموز هنرستانی از ساری، در حالی که دوربین کوچکش را به سمت جمعیت گرفته، می‌گوید: «من اومدم ثبت کنم، نه فقط شعارها رو، بلکه احساس مردم رو. چون استکبارستیزی فقط مقابله نیست، بلکه روایت کردنه؛ اینکه مردم ما  زنده‌ان و هنوز ایستاده‌ان.»

صدای اتحاد از چالوس برخاست

سارا، دانش‌آموز دبیرستانی از چالوس، در کنار هم‌مدرسه‌ای‌هایش پرچم بزرگی را حمل می‌کند. می‌گوید: ما شاید کوچک باشیم، اما صدای ما بزرگه. امروز اومدیم بگیم هیچ قدرتی نمی‌تونه عزت ما رو بگیره. ما یاد گرفتیم که دشمنی با ظلم، بخشی از ایمان ماست.

13 آبان امسال در مازندران، روزی است که مدرسه‌ها به خیابان آمدند و نسل فردا، با قدم‌هایی محکم‌تر از همیشه، راه دیروز را ادامه داد. این‌بار نه از سر تکلیف، بلکه از درک. صدای فریادشان، پژواکی از ایمان و بصیرتی بود که ریشه در خاک شمال دارد و شاخه در افق ایران فردا.

در واقع 13آبان در مازندران، تنها یادآور تاریخ گذشته نبود؛ بلکه تجلی امروز نسلی بود که می‌فهمد استقلال یعنی تصمیم‌گرفتن با ایمان و عقل. خیابان‌های نم خورده صبحگاهی شمال، شاهد قدم‌های محکم نوجوانانی بودند که با دل‌های روشن، شعار «ما زنده‌ایم» را برای وطن فریاد زدند.

نسلی که شاید از کودکی پرچم به دوش گرفته، اما حالا معنای آن را می‌داند: ایستادن، فهمیدن و امید داشتن.

انتهای پیام/