خبرگزاری تسنیم ـ  سمیه مشهودی*؛ ملت اسلامی حدود 25 درصد از جمعیت جهان را به خود اختصاص داده‌اند و رشد و پیشرفت چشمگیری درزمینه‌های گوناگون داشته‌اند، این مسأله تهدیدی جدی برای دشمنان دین مبین اسلام محسوب‌می‌شود.

از دیر باز تاکنون تفرقه میان مسلمانان از اهداف بزرگ مستکبران بوده است؛ به‌گونه‌ای که از هیچ تلاشی در این زمینه دریغ نکرده‌اند؛ از جمله دسیسه‌هایی که بعد از وفات پیامبر(ص) به وقوع پیوست و میان پیروان این دین نوپا در آن زمان تفرقه ایجاد کرد؛ عده‌ای به‌دنبال منافع خود سعی بر شعله‌ور کردن آتش کینه بودند ودرمقابل افرادی نیز با وجود تمام بدعت‌ها و اختلافات، جهت مصلحت و ایجاد همبستگی، اختلافات را نادیده گرفتند و دست همیاری به‌سوی یکدیگر دراز کردند.

وجود اشتراکات و افتراقاتی میان مذاهب امری بدیهی است؛ اما این امر نه‌تنها از اهمیت وحدت کلمه نمی‌کاهد؛ بلکه می‌توان با پر رنگ کردن وجوه مشترک موجب اتحاد ویکرنگی شد؛ از جمله اشتراکات میان مسلمانان افزون بر توحید  و قرآن کریم که پایه‌ای ازوحدت معرفتی را فراهم می‌آورد؛ پیروی از سنت پیامبر(ص) و وجود نازنین حضرت زهرا(س) است؛ همان طور که اهل تشیع ایشان را سرور بانوان عالم می‌دانند؛ در متون حدیثی و تفسیری اهل سنت نیز نماد ایمان، تقوا و دفاع از حقیقت معرفی شده‌اند؛ چنانکه رسول اکرم(ص) درباره‌ی ایشان می‌فرمایند: «فاطمه پاره تن من است، هر که او را بیازارد مرا آزرده است.» (بحارالانوار،43/23/17)

به تعبیر اندیشمندان، آنگاه که دو مذهب از حضرت فاطمه(س) این‌گونه سخن می‌گویند، نشانگر فهم مشترک وحی است؛ زیرا محبت به ایشان در زبان قرآن، محور قرب الهی است؛ «قُل لا أسألکم علیه اجرا إلاّ المودّةَ فی القُربی؛ بگو من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی‌کنم جز دوست‌داشتن نزدیکانم» (23شوری)

بازخوانی سیره حضرت زهرا‌(س) شاخص مهمی جهت گفت‌وگوی منطقی و مذهبی است، چرا که راز وحدت در پذیرش مشترکات است نه از بین بردن افتراقات؛ علامه محمد جواد مغنیه یکی از علمای شیعه در لبنان که اهداف بزرگی مانند وحدت اسلامی میان شیعه و سنی را دنبال می‌کردند، معتقد بودند که تقابل میان حضرت فاطمه(س) و قدرت حاکم تقابل میان حق و انحراف است، نه شیعه و سنی؛ از این‌رو مصلحت در ائتلاف، ترک منازعه، همکاری، تعاون و برادری است، نه در اختلاف و تنازع‌ و خرده‌گیری از یکدیگر.

اصل اخوت و برادری در میان شیعیان و اهل سنت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است؛ از این‌رو بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی(رحمه‌الله) نیز پیوسته به آن سفارش می‌کردند و می‌فرمودند: «ما با مسلمین اهل تسنن یکی هستیم؛ واحد هستیم که مسلمان و برادر هستیم. اگر کسی کلامی بگوید که باعث تفرقه بین ما مسلمان‌ها بشود، بدانید که یا جاهل هستند یا از کسانی هستند که می  خواهند بین مسلمانان اختلاف بیندازند. قضیه شیعه و سنی اصلًا در کار نیست، ما همه با هم برادریم.» (صحیفه امام، ج 6، ص: 133).

بنابراین در هر دو مکتب اسلامی ویژگی ممتاز حضرت زهرا‌(س)؛ جمع میان روحانیت و عدالت‌خواهی است. دفاع از ولایت در منطق فاطمی، نه تنها دفاع از جناح یا گروه خاصی نیست بلکه، دفاع از اصل توحید و استمرار نبوت است؛ از این منظر، می‌توان گفت که در عصر حاضر راز وحدت شیعه و سنی، بازگشت به عقلانیت مؤمنانه و علم و عدالتی است که آن حضرت برای مسلمانان ترسیم کرده‌اند. از‌این‌رو مسلمانان می‌توانند با بهره‌گیری از سیره گهر‌بار حضرت فاطمه(س) در دفاع از توحید تمام‌قد ایستاده و با دوری از هرگونه تفرقه و تعصبات بیجا نقشه های شوم دشمنان اسلام را نابود و زمینه تحقق مدینه فاضله را فراهم سازند.

*عضو تحریریه یادداشت حوزه علمیه خواهران استان قم

انتهای پیام /