به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم مجید جودی، معاون بازسازی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در نشست تخصصی هشتمین سالگرد زلزله سرپل‌ذهاب در پژوهشکده سوانح طبیعی با مرور ابعاد اجتماعی و مدیریتی زلزله سال 1396 در سرپل‌ذهاب اظهار کرد: منطقه زلزله‌زده در نقطه‌ای مرزی قرار داشت که پیش‌تر تجربه هشت سال جنگ تحمیلی را پشت سر گذاشته بود؛ بسیاری از روستاها و مناطق شهری که در زلزله آسیب دیدند، در دوران جنگ نیز اشغال و سپس آزاد شده بودند.

وی افزود: در این منطقه ترکیبی از اقوام و مذاهب مختلف از جمله اهل تشیع، اهل تسنن و... زندگی می‌کردند و همین موضوع ساختار اجتماعی خاصی را ایجاد کرده بود.

وی ادامه داد: از سوی دیگر، حدود سه تا چهار سال پیش از وقوع زلزله، شهر سرپل‌ذهاب در مسیر تبدیل شدن به نقطه‌ای اقتصادی مشابه شهر بانه قرار گرفته بود و سیگنال‌های رونق اقتصادی موجب شده بود حدود 50 درصد جمعیت منطقه را مستأجران غیربومی تشکیل دهند.

معاون بازسازی بنیاد مسکن خاطرنشان کرد: با ظهور داعش در عراق و ناامن شدن مرزها، رونق اقتصادی منطقه متوقف شد، اما جمعیتی که برای کار و سرمایه‌گذاری به منطقه آمده بودند هنوز بازنگشته بودند و این مسئله شرایط را در زمان زلزله پیچیده‌تر کرد.

جودی تصریح کرد: وقوع زلزله در چنین بستری باعث شد بازسازی اجتماعی بسیار دشوارتر از بازسازی فیزیکی باشد. در روزهای نخست بحران، سرمایه اجتماعی مردم آسیب دید و اعتماد به حاکمیت و دستگاه‌های اجرایی تضعیف شد؛ حتی در توزیع چادر و اقلام اولیه نیز نارضایتی‌هایی به وجود آمد و فضای رسانه‌ای کشور نیز تحت تأثیر رقابت‌های سیاسی به تنش روانی دامن می‌زد.

وی ادامه داد: از آنجا که نیمی از ساکنان منطقه مستأجر بودند و زمین ملکی در اختیار نداشتند، روند حمایت و اسکان آنان با چالش‌های جدی روبه‌رو شد. برای حل این مشکل، بنیاد مسکن از ظرفیت گروه‌های علوم اجتماعی دانشگاه تهران و تیم‌های ترویجی بهره گرفت تا مردم را در فرآیند بازسازی مشارکت دهد و شیوه‌های جدید بازسازی مشارکتی را در منطقه پیاده کند.

جودی با اشاره به همراهی رهبران مذهبی در پیشبرد بازسازی گفت: در جریان بازسازی از ظرفیت چهره‌های بانفوذ مذهبی بهره گرفته شد؛ از جمله امام جمعه پاوه به‌عنوان یکی از شخصیت‌های مورد احترام اهل سنت نفوذ بالایی در میان مردم داشتند.

به گفته معاون بنیاد مسکن، تجربه سرپل‌ذهاب نشان داد که در کنار بازسازی کالبدی، بازسازی اجتماعی و فرهنگی از اهمیت بیشتری برخوردار است و بدون جلب اعتماد و مشارکت مردم، هیچ برنامه‌ای به نتیجه نخواهد رسید.

انتهای پیام/