به گزارش خبرگزاری تسنیم از بابل، حمایت از کشاورزان در استان مازندران فراتر از اعطای یارانه یا پرداخت تسهیلات مالی است و جنبه‌های متعددی دارد؛ از آموزش‌های فنی و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین گرفته تا تأمین دسترسی مطمئن به بازار و ایجاد زنجیره‌های تولید و فروش پایدار. هدف نهایی این اقدامات، ایجاد امنیت و آرامش خاطر برای کشاورزان است تا بتوانند محصولاتی باکیفیت‌تر تولید و روانه بازار کنند و از فشارهای اقتصادی و نوسانات قیمت در امان باشند.

بخش خصوصی، به‌عنوان یکی از بازیگران کلیدی این فرآیند، نقش مؤثری در افزایش بهره‌وری کشاورزی ایفا می‌کند. سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌های نوین، ایجاد زنجیره‌های تأمین منسجم، ارائه مشاوره‌های تخصصی و فراهم کردن وام‌های خرد و کلان، نمونه‌هایی از حمایت‌های عملی بخش خصوصی هستند که می‌توانند به کشاورزان کمک کنند تا با اطمینان بیشتر به فعالیت خود ادامه دهند. در واقع، این مشارکت‌ها نه تنها به اقتصاد کشاورزان کمک می‌کند، بلکه کل زنجیره غذایی استان را تقویت و به توسعه پایدار استان کمک می‌کند.

تشکل‌های کشاورزی نیز نقش بی‌بدیلی در این مسیر دارند. نهادها، انجمن‌ها و اتحادیه‌هایی که کشاورزان و فعالان حوزه کشاورزی را گرد هم می‌آورند، می‌توانند به صورت جمعی مشکلات و نیازهای کشاورزان را مطرح کرده و از حقوق و منافع آن‌ها دفاع کنند. در این میان، شرکت‌های تعاونی روستایی به‌عنوان ستون‌های حمایتی عمل می‌کنند. این شرکت‌ها کشاورزان را به هم وصل می‌کنند، منابع مشترک را مدیریت می‌کنند، هزینه‌ها را کاهش می‌دهند و قدرت چانه‌زنی آن‌ها در بازار را افزایش می‌دهند. در استان مازندران، حدود 8 هزار شرکت تعاونی فعال وجود دارد که بسیاری از آن‌ها در حوزه‌های روستایی و کشاورزی فعالیت دارند.

خرید تضمینی و توافقی؛ راهکاری برای امنیت کشاورزان

شرکت‌های تعاونی، محصولات کشاورزان را به صورت تضمینی یا توافقی خریداری می‌کنند. این فرآیند تحت نظارت سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران و وزارت جهاد کشاورزی انجام می‌شود و به کشاورزان اجازه می‌دهد محصول خود را بدون نگرانی از نبود خریدار یا افت قیمت عرضه کنند. خرید تضمینی بخشی از محصولات، امنیت بیشتری برای تولیدکنندگان فراهم می‌کند و خرید توافقی، تعادلی میان نیازهای مصرف‌کننده و تولیدکننده ایجاد می‌کند.

به ویژه در فصل فروش برنج و پرتقال، فعالیت شرکت‌های تعاونی پررنگ‌تر می‌شود. این نهادها علاوه بر خرید محصولات برای حمایت از کشاورزان، با ذخیره بخشی از مرکبات و برنج‌ها، بازار را تنظیم و از نوسانات شدید قیمت جلوگیری می‌کنند. این اقدام باعث می‌شود کشاورزان بتوانند محصولات خود را با آرامش خاطر بیشتری بفروشند و از فشار اقتصادی دلالان در امان بمانند.

روایتی از دغدغه کشاورزان محلی

محمد بناری، کشاورز بندپی بابل، با گلایه از فعالیت دلالان گفت: هر سال در زمان فروش برنج و پرتقال، دلالان به روستاها و کارخانه‌های شالیکوبی هجوم می‌آورند و حاصل یک‌سال زحمات ما را با قیمت‌های بسیار پایین خریداری می‌کنند. پاییز فصل پرداخت هزینه‌های خانوادگی و تحصیل فرزندان است و اگر شرکت‌های تعاونی فعال باشند، مجبور به ارزان‌فروشی نخواهیم بود.

عزت‌الله حسینی، کشاورز دیگر، نیز افزود: من امسال به دلیل خرید منزل برای فرزندم، تمام محصول یک هکتار باغم را به دلالان فروختم. اگر دولت و تعاونی‌ها مسئول خرید محصولات بودند، این ضرر را تحمل نمی‌کردم.

این گلایه‌ها نشان می‌دهد که نقش تعاونی‌ها در کاهش فشار اقتصادی بر کشاورزان و جلوگیری از زیان‌های مالی آنان بسیار حیاتی است.

تاکید مسئولان بر حمایت متناسب با نقش استان

تیموری، مدیرکل جهاد کشاورزی مازندران، ضمن اشاره به نقش کلیدی استان در تأمین منابع غذایی کشور، بر لزوم حمایت‌های متناسب با سهم استان تأکید کرد و گفت: «مازندران نقش تعیین‌کننده‌ای در امنیت غذایی کشور دارد و انتظار می‌رود حمایت‌ها نیز متناسب با این نقش انجام شود.»

وی در بازدید از مرکز جهاد کشاورزی گتاب شهرستان بابل، بر لزوم تسریع در ارائه خدمات و پشتیبانی از کشاورزان در آستانه فصل کشت تأکید و بر مشارکت بخش خصوصی در زنجیره تأمین و فرآوری محصولات کشاورزی تأکید کرد. به گفته تیموری، همکاری و مشارکت فعال بخش خصوصی می‌تواند عاملی کلیدی برای افزایش بهره‌وری، توسعه عدالت اجتماعی و تضمین امنیت غذایی باشد.

شرکت‌های تعاونی؛ موتور محرکه توسعه کشاورزی

وزیر جهاد کشاورزی نیز شرکت‌های تعاونی روستایی را به عنوان ستون‌های توسعه پایدار در مناطق روستایی معرفی کرده و معتقد است که بدون مشارکت مردم در قالب این تعاونی‌ها، رسیدن به امنیت غذایی پایدار امکان‌پذیر نخواهد بود. این نهادها با کاهش واسطه‌گری، ارتقای بهره‌وری و تقویت زنجیره ارزش، نقش مؤثری در افزایش درآمد کشاورزان دارند و می‌توانند توسعه عدالت اجتماعی را در مناطق روستایی بهبود بخشند.

به بیان دیگر، تعاونی‌ها و تشکل‌های کشاورزی نه تنها تسهیلات مالی و دسترسی به بازار را فراهم می‌کنند، بلکه یک شبکه همبستگی و پشتوانه جمعی ایجاد می‌کنند که به کشاورزان امکان می‌دهد با اطمینان بیشتر و به صورت گروهی تصمیم بگیرند. این شبکه‌ها از سطح روستا شروع شده و می‌توانند به شهرستان و حتی سطح استان نیز گسترش یابند.

حمایت‌های دولتی، مشارکت بخش خصوصی و فعالیت شرکت‌های تعاونی و تشکل‌های کشاورزی، مجموعه‌ای از عوامل استراتژیک هستند که می‌توانند امنیت و آرامش اقتصادی کشاورزان را تضمین کرده و بهره‌وری تولید محصولات کشاورزی در مازندران را بهبود بخشند. با این رویکرد، کشاورزان نه تنها در برابر نوسانات بازار بیمه می‌شوند، بلکه امکان بهره‌گیری از آموزش‌ها، فناوری‌ها و حمایت‌های گروهی برای تولید و فروش بهتر محصولات خود را نیز خواهند داشت.

به عبارت دیگر، تعاونی‌ها و تشکل‌ها به عنوان ستون فقرات پشتیبان کشاورزان عمل می‌کنند و این همکاری‌ها می‌تواند مسیر توسعه کشاورزی استان را هموارتر و آینده این حوزه را پایدارتر سازد.

انتهای پیام/