به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، ششمین انتخابات پارلمانی عراق پس از سقوط صدام، در تاریخ از پیش تعیین شده خود یعنی 11 نوامبر 2025 بدون مشکل امنیتی و اجتماعی برگزار شد و در حالی که میزان مشارکت در دور قبل 42 درصد بود در این دوره با رشد بسیار خوبی به 56  درصد رسید.اما این انتخابات از پیش از برگزاری داری حواشی و مواردی بود که در این گزارش به آنها اشاره می‌کنیم؛

برخلاف آنچه در برخی رسانه‌ها در سایه تهدیدات رژیم صهیونیستی مدعی بودندکه این انتخابات برگزار نخواهد شد اما این انتخابات در کمال آرامش در موعد مقرر خود برگزار شد. نکته دوم حضور گسترده مردم عراق در انتخابات بود، روندی که طی سالهای 2005 تا 2021 در این 5 دوره گذشته سیر نزولی داشت و از 70 درصد در دور اول به 42 درصد در دور پنجم رسید. اما این دور انتخابات روند سیر نزولی را شکست و میزان مشارکت را صعودی و به 56 درصد رساند.

در همین راستا باید تاکید کرد که مشارکت بیش از نیمی از واجدین شرکت در انتخابات به نوعی مشروعیت دادن به نظام سیاسی جدید در عراق است و این درحالی است که این انتخاباتاز طرف مقتدی صدر تحریم شده بود.

اصرار چند ماهه مقتدی صدر بر اینکه این انتخابات شکست خواهد خورد و بدون حضور جریان صدر برگزار نخواهد شد و این انتخابات بدون  به شیعیان و سهم شیعه بدون ما کم خواهد شد و نیامدن ما در این انتخابات باعث می شود تعداد کرسی و آرای شیعیان کاهش یابد. این تلاش های صدر از قبل از انتخابات و روز انتخابات و حتی بعد از آن ادامه داشت و بارها موضوع تحریم انتخابات و اعلام روز خانواده و حضور افراد در روز انتخابات در خانه از طرف وی مطرح شد.

وی حتی در روز انتخابات پیامی مبنی بر اینکه در خانه بمانید و منتظر دستور بمانید! منتشر کرد. اما انتخابات با مشارکت بالا برگزار و سطح و وزن مقتدی صدر مشخص شد. لذا تحریم های صدر هیچگونه تاثیری در روند و برگزاری انتخابات و میزان کرسی های شیعیان نداشت بلکه در این دوره شاهد رشد مشارکت شیعیان و کل عراق و افزایش کرسی‌های ائتلاف‌های شیعی بودیم که به 189 کرسی رسید درحالیکه در انتخابات گذشته 183 کرسی بود.

نکته دیگر اینکه در که جمعیت مشترک شیعی، سنی و کرد دارند مثل بغداد و نینوی و دیاله و حتی صلاح الدین با پدیده جدیدی روبرو شدیم و آن اینکه غالبا در این شهرها لیست‌های سنی اول می شدند اما در این دوره بعنوان مثال در صلاح الدین لیست شیعه اول شد یا در موصل و نینوی لیست کردی لیست اول شد و یا در بغداد که برخی کارشناسان در ایران اطمینان داشتند، لیست اقای الحلبوسی اول خواهد شد و بخاطر نبود صدر رای شیعیان شکسته خواهد شد دیدیم که شیعیان بیشترین کرسی ها را در بغدا به دست آوردند و لیست اول لیست شیعه با 15 کرسی شد و با فاصله بسیار لیست حلبوسی و تقدم جای گرفت.

نکته بعدی این است که در گذشته و دور پنجم پارلمان، چارچوب هماهنگی شیعیان 123 از 183 کرسی متعلق به شیعیان را داشت که 50 کرسی دیگر اکثرا تشرینی‌ها که همان سکولارها و تعدادی هم مستقل بودند اما در این دوره تعداد کرسی های چارچوب هماهنگی رشد بسیار خوبی دارد و هیچ تشرینی و سکولار مانند لیست البدیل عدنان الزرفی حتی یک کرسی هم کسب نکردند.

تعداد کرسی های ائتلاف ها چه شیعه چه سنی و چه کرد در هر طیف، فاصله زیاد و دوبرابری ندارد در صورتیکه در دوره های قبل تعداد کرسی های ائتلاف اول با ائتلاف و حزب بعدی فاصله 2 برابری بود، لذا الان همه ائتلاف ها و احزاب پیروز برای به نتیجه رسیدن باید سر یک میز بنشینند  و به یکدیگر نیاز دارند.

نکته مهم دیگر این است که میزان رای ائتلاف‌های پیروز و برتر ساختار واقعی دولت آینده عراق را تشکیل نمی‌دهد چراکه این ائتلاف ها متشکل از چندین حزب است مگر تعداد کمی از آنها، اما ائتلاف های بزرگ مانند بازسازی و توسعه آقای محمد شیاع السودانی و دولت قانون آقای نوری المالکی و حتی تعداد کمی از کرسی های لیست عصائب آقای شیخ قیس خزعلی و یا در لیست های دیگر مثل تصمیم در بصره یا ابشر یا عراق مجلس اعلی متشکل از چندین ائتلاف هستند و در برخی از این ائتلاف ها 11 حزب وجود دارد.

در روند تشکیل دولت این ائتلاف ها دیگر برش و نفوذ لازم را ندارد چراکه احزاب هستند که میخواهند به تعداد کرسی و میزان رایی که دارند در دولت جایگاه داشته و تاثیرگذار باشند. لذا در برخی از این ائتلاف‌ها مانند دولت قانون یا بازسازی و توسعه سودانی، برخی احزاب رای بالایی آورده‌ اند. بعنوان  مثال در ائتلاف بازسازی و توسعه گفته می‌شود که اقای فالح فیاض 10 کرسی دارد و یا نهج وطنی 10 کرسی دارد ، ائتلاف احمد اسدی وزیر کار کنونی با نام خدمات 4-5 کرسی کسب کرده است.

و یا بعنوان مثال حزب فضیلت در ائتلاف دولت قانون المالکی ائتلاف کرده، حدود 14 کرسی کسب کرده است و باید گفت که حزب فضیلت متعلق به المالکی نیست و حتی تحت فرمان او هم نیستند و خودشان مرجعیت و ساختار و تصمیم شخصی دارند و المالکی نمیتواند با کرسی های انها برای حزب الدعوه وزارتخانه‌ای بگیرد، بلکه حزب فضیلت با این تعداد کرسی خودش به دنبال جایگاه خودش است.

همچنین ابو الاء الولایی یا حزب بشائر یاسر مالکی تعدادی کرسی کسب کرده‌اند و عملا گفته می‌شود که نوری المالکی فقط یک کرسی دارد و آن هم خودش است و هیچ کدام از کرسی های دیگر برای حزب الدعوه نیستند.

در لیست ائتلاف ابشر یا عراق مجلس اعلی نیز کادر و نیروهای مجلس اعلی هیچکدام از 4 کرسی کسب کرده را شامل نمی شوند لذا تعداد کرسی احزاب است که برای تشکیل دولت مهم است نه ائتلاف‌ها و وزن احزاب مهم است نه ائتلاف‌ها.

نکته دیگری که در این انتخابات مشاهده شد این است که بعد از اعلام نتیجه انتخابات، برخی از نامردهای پیروز بیانیه دادند که نامشان در برخی لیستها منتشر شده که اصلا واقعیت ندارد و درست نیست و یا برخی از اسامی در دو لیست منتشر شده‌اند.

به همین علت باید کمی بگذرد تا به طور دقیق مشخص شود که افراد در کدام حزب عضویت دارند و بعد میزان وزن و اعتبار احزاب مشخص شود نه ائتلاف‌ها و نکته پایانی این است که هنوز نمی شود به لیست ائتلاف‌ها و میزان کرسی‌هایی که اعلام کرده‌اند اعتماد کرد و تداخل‌ها و تناقضات زیادی در انتشار اسامی وجود دارد.

انتهای پیام/