تظاهرات علیه نتانیاهو و سیاست‌هایش ادامه دارد

به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، شبکه 12 تلویزیون رژیم صهیونیستی در گزاشی در این رابطه العام کرد، تعداد زیادی از افراد امروز هم طبق روال هر هفته در میدان ربوده شدگان در تل آویو تجمع کردند تا خواهان بازگشت جنازه دو اسیر باقی مانده در نوار غزه شدند.

خانواده دو اسیر به هلاکت رسیده در نوار غزه و چند شخصیت دیگر در جمع معترضین به ایراد سخنرانی پرداختند.

پایگاه خبری وای نت هم در گزاشی در این رابطه نوشت: هزاران نفر در مرکز تل آویو تجمع کرده و خواهان بازگشت جنازه دو صهیونیست شدند.

در این گزارش آمده است 785 روز از 7 اکتبر می‌گذرد در حالی همچنان جنازه دو اسیر در نوار غزه باقی مانده‌اند.

امشب نیز همانند شنبه شب‌های دیگر، تظاهراتی در میدان ربوده شدگان تل آویو برگزار شد که در آن هزاران معترض شرکت کردند.

پدر یکی از نظامیان کشته شده در نوار غزه هم با انتقاد شدید از سیاست‌های کابینه نتانیاهو این ساختار را به فرار از زیر بار تحقیقات برای مشخص کردن مقصر اصلی شکست 7 اکتبر متهم کرد و افزود: کابینه اسرائیل تمام تلاش خود را می‌کند تا از تشکیل یک کمیسیون تحقیق رسمی جلوگیری کند.

این فقط ترس نیست؛ بلکه دستکاری سازمان یافته است. همان کابینه‌ای که مسئول فاجعه 7 اکتبر است، از تشکیل کمیسیون ویژه خود، یک کمیسیون «مبتنی بر رضایت» - و من می‌پرسم، با رضایت چه کسی؟ کمیسیونی که باید توسط مردم خودش بررسی شود، شرمسار نیست.

این تحقیق نیست؛ طفره رفتن است. این پاسخگویی نیست؛ تحقیر مردم اسرائیل است.

در حال حاضر، هنوز کسانی در ارتش اسرائیل هستند که نمی‌فهمند اعتماد عمومی به خودی خود باز نمی‌گردد. رئیس ستاد ارتش هفته گذشته افسران ارشد را برکنار کرد، گامی مهم، اما گامی که حقیقتی دردناک را نیز آشکار کرد.

افسرانی هستند که پس از وقایع شنبه سیاه در سمت‌های خود باقی ماندند، گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است. کسانی که در بزرگترین اشتباه تاریخ کشور شکست خوردند، نمی‌توانند طوری ادامه دهند که گویی صرفاً یک نقص عملیاتی بوده است.

وی افزود: ما خواستار یک تحقیق رسمی هستیم - نه یک تحقیق سیاسی، نه یک تحقیق مبتنی بر اجماع یا هر نام دیگری. تحقیقی که نام افراد مسئول را فاش کند، مکانیسم‌های شکست را از بین ببرد و اعتماد عمومی را بازسازی کند.

بدون حقیقت، هیچ درمانی وجود ندارد. بدون پاسخگویی، هیچ رهبری وجود ندارد. بدون عدالت، ما هیچ وطنی نداریم. ما نمی‌توانیم اجازه دهیم این صدا خاموش شود. ما نمی‌توانیم اجازه دهیم مسئولین سیاسی درد را فراموش کنند.

ما نمی‌توانیم اجازه دهیم آنها خاطره کسانی را که افتاده‌اند و کسانی را که هنوز در تاریکی منتظرند، پاک کنند. تا زمانی که واقعیت تغییر نکند، رستاخیزی در اینجا وجود نخواهد داشت.

ما اینجا هستیم تا بگوییم: حقیقت گفته خواهد شد، حتی اگر برخی از آن بترسند. ربوده‌شدگان باز خواهند گشت، حتی اگر برخی از آنها خسته شده باشند. و وطن ما دوباره متولد خواهد شد، زیرا ما از مبارزه برای آن دست نخواهیم کشید.

انتهای پیام/